Ανατροπή: Το Εφετείο αύξησε ποινή φυλάκισης-Παρενοχλούσε παιδί με νοητ.στέρηση

Πρωτόδικη απόφαση Κακουργιοδικείου ανέτρεψε το Εφετείο, με απόφασή του στις 20 Ιανουαρίου.

Το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας είχε καταδικάσει τον 46χρονο (τότε) σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 3 και 4 ετών, αφού τον έκρινε ένοχο (α) κατόπιν παραδοχής σε επτά (7) κατηγορίες κακοποίησης παιδιού.

Τα αδικήματα διαπράχθηκαν σε χωριό της Επαρχίας Λευκωσίας την περίοδο Ιουνίου 2016 και Μαΐου 2017, με θύμα τη 14χρονη (τότε) ανήλικη η οποία

Ο εφεσείων θεωρεί εσφαλμένη την καταδίκη του στις  κατηγορίες 2 και 3, τις οποίες δεν παραδέχθηκε,  και με την Έφεση αποβλέπει στην ανατροπή της στην βάση τεσσάρων (4) Λόγων Έφεσης, ενώ η Δημοκρατία με την Έφεση 351/2018 προσβάλλει το ύψος της ποινής των τεσσάρων (4) χρόνων φυλάκισης που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα στις εν λόγω κατηγορίες ως έκδηλα ανεπαρκές.

Στιγμές φρίκης

(Αυτούσια αποσπάσματα από την απόφαση Ανωτάτου) 

Ο εφεσείων, ηλικίας κατά τον ουσιώδη χρόνο 46 ετών, είναι νυμφευμένος με (πρώτη) εξάδελφη της μητέρας της ανήλικης και διαμένει μαζί με τη σύζυγο του και τα δύο τους παιδιά - ηλικίας 12 και 18 χρόνων - σε οικία στο χωριό  η οποία βρίσκεται δίπλα από την οικία όπου διαμένει η ανήλικη με την οικογένεια της.

Όπως καταγράφει η απόφαση, η ανήλικη, λόγω των σχέσεων των δύο οικογενειών, επισκεπτόταν συχνά το σπίτι του εφεσείοντα ο οποίος, εκμεταλλευόμενος κάθε προσφερόμενη ευκαιρία, είτε της έδειχνε πορνογραφικό υλικό σε ηλεκτρονικό υπολογιστή είτε αυνανιζόταν μπροστά της.  Συγκεκριμένα, την περίοδο Ιουνίου-Ιουλίου του 2016, έδειξε στην  ανήλικη σε τρεις περιπτώσεις πορνογραφικό υλικό στο οποίο απεικονίζονταν πρόσωπα να επιδίδονται σε σεξουαλικές πράξεις, παρά την αντίδραση της ανήλικης που του έλεγε «Γιατί μου τα δείχνεις τούτα τα πράγματα;  Ένναιν για την ηλικία μου» και ενώ ήθελε να φύγει ο εφεσείων δεν την άφηνε (κατηγορίες 4, 5 και 6), ενώ την περίοδο Ιουνίου 2016 και Μαΐου 2017, αυνανίστηκε μπροστά στην ανήλικη σε τέσσερις περιπτώσεις (κατηγορίες 7, 8, 9 και 10).

Το Κακουργιοδικείο, αφού αξιολόγησε τη μαρτυρία των 4 μαρτύρων κατηγορίας που κατέθεσαν ενώπιον του, τους οποίους έκρινε όλους αξιόπιστους, κατέληξε στα πιο κάτω ευρήματα:-

«1. Περί τον Ιούνιο 2016, η xxx βρισκόταν στο σαλόνι της οικίας του Κατηγορουμένου μαζί με τον Κατηγορούμενο, τη θεία της (σύζυγο του Κατηγορούμενου) και τη θυγατέρα τους Ε. Σε κάποια στιγμή, η θεία της xxx πήγε στην τουαλέτα και η ξαδέλφη της σε άλλο δωμάτιο του σπιτιού, ώστε ο Κατηγορούμενος βρισκόταν μόνος με την xxx στο σαλόνι. Εκμεταλλευόμενος, τότε, την ευκαιρία, επιτέθηκε άσεμνα στην xxx και αφού την έσυρε προς την καρέκλα που βρισκόταν εκεί, έβαλε το χέρι του μέσα στο κοντό παντελονάκι που φορούσε και εισχώρησε το δάχτυλο του, πρώτα στο αιδοίο και εν συνεχεία στον πρωκτό της. Με την εισχώρηση του δαχτύλου στο αιδοίο της, η xxx πόνεσε και έσπρωξε τον Κατηγορούμενο για να τον απωθήσει.

2.      Το επεισόδιο διήρκησε μερικά μόνο λεπτά. Όταν, μετά από λίγα λεπτά, βγήκε η θεία της xxx από την τουαλέτα, ακούοντας προφανώς θόρυβο από το επεισόδιο που είχε προηγηθεί, ρώτησε τον Κατηγορούμενο: «Τι κάμνεις του μωρού;». Ο Κατηγορούμενος αρνήθηκε ότι παρενόχλησε την Παραπονούμενη.

3.      Η xxx δεν ανέφερε στην θεία της τι συνέβη εκείνη τη στιγμή, ούτε σε κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας της. Αποκάλυψε στη θεία της μετά από κάποιες μέρες ότι της έδειχνε ταινίες με πορνογραφικό περιεχόμενο, χωρίς όμως να της αναφέρει τα γεγονότα του πιο πάνω επεισοδίου.

4.      Το καλοκαίρι του ιδίου έτους (2016), η xxx πήγε σε πισίνα στην xxx, με τον Κατηγορούμενο, τα δύο παιδιά του, μια φίλη τους και τον Μ. Σε κάποια στιγμή, ενώ βρισκόταν στα ξέβαθα και τα άλλα παιδιά κολυμπούσαν στα βαθιά της πισίνας, την πλησίασε ο Κατηγορούμενος και αφού πρόταξε τα χέρια του στο περιτοίχισμα της πισίνας, εμποδίζοντας με τον τρόπο αυτό τη διαφυγή της, της είπε να μείνει εκεί. Ακολούθως, κατέβασε το μαγιό του αλλά προτού προλάβει να προβεί σε οποιαδήποτε άλλη ενέργεια, η xxx διέφυγε, κολυμπώντας κάτω από το νερό.

5.      Αμέσως μετά η xxx πήγε στο σημείο που κολυμπούσαν τα άλλα παιδιά, χωρίς να τους αναφέρει οτιδήποτε για την ενέργεια του Κατηγορούμενου που είχε προηγηθεί.

6.      Οι παρενοχλήσεις της xxx από τον Κατηγορούμενο δεν περιορίστηκαν μόνο στα ανωτέρω δύο περιστατικά. Σε αρκετές περιπτώσεις επεδείκνυε τα γεννητικά του όργανα στην xxx, όπως περιέγραψε στη μαρτυρία της. Είναι γεγονός ότι η xxx δεν ήταν σαφής ως προς τις ημερομηνίες και τις ακριβείς συνθήκες υπό τις οποίες έλαβαν χώρα τα διάφορα επεισόδια. Σε σχετικές ερωτήσεις που της υποβλήθηκαν, ανέφερε πως το έκανε «άπειρες» φορές.
9.           Η Παραπονούμενη εξετάστηκε, επίσης, από Ιατροδικαστή (ΜΚ3) ο οποίος διαπίστωσε ρήξη παρθενικού υμένα. Προκύπτει αβίαστα από την μαρτυρία του ΜΚ3 ότι η εισχώρηση δακτύλου στο αιδοίο μπορεί να προκαλέσει ρήξη του παρθενικού υμένα. Δεν αποκλείουμε, συνεπώς, το ενδεχόμενο η ρήξη του υμένα της Παραπονούμενης να επήλθε από την εισχώρηση του δακτύλου του Κατηγορούμενου στο αιδοίο της, ως αναφέρεται στην παράγραφο 1 πιο πάνω.»

Η ανεπάρκεια της ποινής

Το Κακουργιοδικείο, στην βάση των ευρημάτων στα οποία κατέληξε ως αποτέλεσμα της αξιολόγησης της ενώπιόν του μαρτυρίας, θεώρησε για σκοπούς επιβολής ποινής ως επιβαρυντικούς για τον εφεσίβλητο παράγοντες (α) την εκμετάλλευση της παιδικής αφέλειας της ανήλικης, (β) την ήπια νοητική της υστέρηση, (γ) τη μεγάλη διάρκεια των παρενοχλήσεων (Ιούνιο του 2016 μέχρι το Μάιο του 2017), (δ) τη μεγάλη διαφορά ηλικίας θύτη (46 χρόνων) και θύματος (14 χρόνων) και (ε) το γεγονός ότι οι παρενοχλήσεις τραυμάτισαν τον ψυχικό κόσμο της ανήλικης, με αποτέλεσμα την πρόκληση σε αυτήν μετατραυματικού στρες. 

Επιπροσθέτως, έλαβε υπόψιν ότι τα αδικήματα των κατηγοριών 2 και 3, στα οποία κρίθηκε ένοχος ο εφεσίβλητος μετά από ακροαματική διαδικασία, τιμωρούνται κατά ανώτατο όριο δια βίου φυλάκιση και παρά το γεγονός ότι έλαβε υπόψιν τόσο τις προσωπικές του συνθήκες συμπεριλαμβανομένων και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει όσο και το λευκό ποινικό του μητρώο, κατέληξε - και ορθώς - ότι οι προσωπικές του συνθήκες δεν μπορούσαν να εξουδετερώσουν τον αποτρεπτικό χαρακτήρα της ποινής που θα έπρεπε να του επιβληθεί (Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224 και Περικλέους ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 397). 

Συνεκτιμώντας όλα τα πιο πάνω, έκρινε ότι στην περίπτωση του η ενδεδειγμένη ποινή για τις απαράδεκτες πράξεις του σε βάρος της ανήλικης ήταν η ποινή των τεσσάρων (4) ετών φυλάκισης και αυτό αφού συνυπολόγησε και το γεγονός ότι ο εφεσίβλητος παρέμεινε υπό κράτηση για διάστημα 18 μηνών (από τον Ιούνιο του 2017) λόγω της αδυναμίας του να συμμορφωθεί με τους όρους εμφάνισης (Γενικός Εισαγγελέας ν. Παντελή (2000) 2 Α.Α.Δ. 384).

Ο Γενικός Εισαγγελέας δεν διαφωνεί ότι το Κακουργιοδικείο αναφέρθηκε στις ορθές νομικές αρχές που εφαρμόζονταν στην περίπτωση του εφεσίβλητου, αλλά θεωρεί ότι δεν απέδωσε την δέουσα βαρύτητα στην σοβαρότητα των αδικημάτων και στην ανάγκη ότι σε αδικήματα σεξουαλικής φύσης σε βάρος κυρίως παιδιών πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές, ως ο σκοπός του Νομοθέτη με την θέσπιση του Νόμου 91(Ι)/2014.  Η ποινή των τεσσάρων (4) ετών φυλάκισης που επιβλήθηκε στον εφεσίβλητο, υποστήριξε, είναι έκδηλα ανεπαρκής και δεν αντιστοιχεί στην σοβαρότητα των κατακριτέων πράξεων του έναντι της ανήλικης.  Παρέπεμψε σαφώς στις Ν.Σ. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 184/15 ημερ. 13.2.18, Γενικός Εισαγγελέας ν. Γενεθλίου, Ποιν. Εφ. 5/16 ημερ. 1.3.16 και άλλες.

Το Ανώτατο, συμπληρώνει στην απόφασή του τα πιο κάτω:

«Οι χυδαίες πράξεις του εφεσίβλητου έναντι της ανήλικης, διάρκειας ενός περίπου χρόνου, με αποκορύφωμα τα όσα έπραξε σε βάρος της στο σαλόνι του σπιτιού του και στην πισίνα της Ψημολόφου (ευρήματα 1 και 4, πιο πάνω) που τεκμηριώνουν τις κατηγορίες 2 και 3, λαμβανομένων υπόψιν αφενός όλων των επιβαρυντικών παραγόντων που εντόπισε το Κακουργιοδικείο και αφετέρου ότι τα ανοσιουργήματα του εφεσίβλητου σε βάρος της ανήλικης τιμωρούνται κατά ανώτατο όριο με φυλάκιση  δια βίου, που είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για επιμέτρηση της ποινής, τεκμηριώνουν με τον πλέον ισχυρό τρόπο πασιφανή αναντιστοιχία μεταξύ σοβαρότητας του εγκλήματος και της επιβληθείσας ποινής.  Δικαιολογείται επομένως η επέμβαση του Εφετείου στο ύψος της ποινής που επέβαλε το Κακουργιοδικείο στα εγκλήματα που διέπραξε ο 46χρονος (τότε) εφεσίβλητος σε βάρος της 14χρονης (τότε) ανήλικης, τραυματίζοντας με χυδαίο τρόπο τον ψυχικό της κόσμο και προκαλώντας της μετατραυματικό στρες».

Η ποινή των τεσσάρων (4) χρόνων που επιβλήθηκε σε εκάστη των κατηγοριών 2 και 3 αυξάνεται στα επτά (7) χρόνια, ποινές που βεβαίως θα συντρέχουν.