To τέλος των ψευδαισθήσεων

Τα λάθη στο ποδόσφαιρο είναι μέρος του παιχνιδιού. Τα αμέτρητα όμως λάθη, είτε αυτά αφορούν κακή τοποθέτηση, κακή συνεννόηση και γκάφα στο κοντρόλ ή την μεταβίβαση, σημαίνουν πολλά πράγματα.

Επιπολαιότητα, κακή νοοτροπία. Όπως σημαίνει πως κάτι δε πάει καλά στη προπόνηση. Γιατί το πρόβλημα είναι εξίσου μεγάλο σε ολόκληρο τον τρόπο που προσπαθεί και δεν μπορεί η ομάδα. Η τετράδα πίσω θυμίζει ελβετικό τυρί. Το πρέσινγκ στο κέντρο είναι άνευ ουσίας και πλάνου, οι βοήθειες από τους ακραίους δεν έρχονται.

Τα

ακραία μπακ είναι περισσότερο επιθετικογενή από ότι αμυντικογενή. Τέλος και το κύπελλο, αντίο σε πολύ μεγάλο βαθμό και στην Ευρώπη. Γιατί με τέτοια εικόνα, το να ανταποκριθεί ξαφνικά σε 12 παιχνίδια-ντέρμπι.

Μένει η επίθεση που πολλές φορές ξελάσπωσε την ομάδα, αλλά υπάρχει και εδώ ένα θέμα. Η Ομόνοια πορεύεται με ένα καθαρόαιμο ακραίο!!! (Χριστοφή), έχει άλλους δύο παίκτες πρώτης γραμμής (Σέρινταν, Νταρμπισάϊρ) και τρεις επιλογές που παίζουν ελάχιστα ως καθόλου. Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους.

Κάποιες ανατροπές με Δόξα, Καρμιώτισσα, Εθνικό, η νίκη επί της ΑΕΚ και ένα ντεμαράζ στο πρώτο αγώνα με τον Απόλλωνα, δημιουργούσαν προσδοκίες και ελπίδες για ανάκαμψη και την αίσθηση πως χτίζεται μία ομάδα με μέλλον.

Αποδεικνύεται ότι σχεδόν όλα αποτελούσαν ψευδαισθήσεις. Στα μεγάλα ματς, βγήκαν όλες οι αδυναμίες, η διαφορά από τους ανταγωνιστές και εμφανέστατα πλέον φαίνεται πως η Ομόνοια έφτιαξε μία μέτρια ομάδα και οι ευθύνες στον προγραμματισμό από το τεχνικό Διευθυντή είναι τεράστιες. Μπορεί να έχει κάποιες καλές μονάδες, αλλά δεν είναι σύνολο, δεν κατάφερε ποτέ να δείξει δεμένη ομάδα.

Ο Κάρβερ είναι σίγουρα προσωπικότητα και κάνει καλές προπονήσεις, αλλά η εικόνα στο γήπεδο λέει συνήθως άλλα. Θεωρείται δεδομένο πως μετά το σημερινό μετρά ώρες στο Ηλίας Πούλλος, με την διοίκηση να ψάχνει τον αντικαταστάτη του. Οι παίκτες έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης. Δικαιολογημένα τα βάζουν μαζί τους οι οπαδοί.

Το νέο χαστούκι (που θα έχει παρελκόμενα και τιμωρίες στη Δικαστική), πρέπει να αξιολογηθεί σωστά. Είναι ώρα για αποφάσεις, σε όλα τα επίπεδα, τώρα που υπάρχει καιρός. Με ρεαλισμό και αυστηρότητα. Χωρίς ευχέλαια, γιατί η Ομόνοια της επόμενης χρονιάς πρέπει να είναι πολύ διαφορετική από τη φετινή, η οποία κάνει τη χειρότερη παρουσία της ιστορίας της μετά το 1955.