90s: Οι πιο δικοί μας ξένοι

90s: Οι πιο δικοί μας ξένοι

Οι "μουστακαλήδες" Κριστόφ Βαζέχα, Γιόζεφ Βάντσικ, Αρτούρ Λεκμπέλο, ο Ντανιέλ Μπατίστα με τα ράστα, οι καραφλοί Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, Τιμούρ Κετσπάγια, ο σεμνός Τόνι Σαβέβσκι και το "μινγκ" Όλεγκ Προτάσοφ είναι μερικοί από τους ξένους ποδοσφαιριστές που διέπρεψαν στα ελληνικά γήπεδα τη δεκαετία του '90. Το Contra.gr σας τους θυμίζει με photos και videos. Επιμέλεια - Μάνος Ανδρουλάκης.

επόμενο ▼ Κριστόφ Βαζέχα

Νέος, αλλά ουχί αμούστακος ήρθε στην Ελλάδα ο Κριστόφ Βαζέχα τον Δεκέμβριο του 1989. Από τις αποδοκιμασίες μερίδας οργανωμένων για την απόκτηση ενός άσημου παίκτη από την οικογένεια Βαρδινογιάννη, φτάσαμε στην "άλωση" του Άμστερνταμ και το γκολ επί της Γιουβέντους. Επιθετικός φωτιά με τρομερή έφεση στο σκοράρισμα, ο "τρελός Πολωνός" έγινε (και θα παραμένει ενδεχομένως για πάντα) το πρώτο "κανόνι" του Παναθηναϊκού πάνω από δόξες όπως ο Αντώνης Αντωνιάδης, ο Μίμης Δομάζος κι ο Δημήτρης Σαραβάκος. Εγκατέλειψε τη δράση σε ηλικία 40 -παρά κάτι- ετών, καταχειροκροτούμενους από όλους τους υγιείς Έλληνες φίλαθλους.

επόμενο ▼ Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς

Αν η κυριαρχία του Ολυμπιακού μετά τα "πέτρινα" χρόνια καθρεφτιζόταν στο πρόσωπο ενός ποδοσφαιριστή, τότε αναμφίβολα αυτό θα ήταν του Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Οι επελάσεις και το φαρμακερό αριστερό του πόδι έκαναν πολύ εύκολη τη ζωή των "ερυθρόλευκων" επιθετικών, ενώ μαζί με τον έτερο καραφλό Γρηγόρη Γεωργάτο δημιούργησαν την πιο ισχυρή αριστερή πτέρυγα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι κακές γλώσσες λένε ότι κάπνιζε πολύ, όπως και να είχε όμως, ο "Τζόλε" δεν έδωσε ποτέ δικαιώματα με την απόδοσή του. Ο παίκτης με τις περισσότερες κατακτήσεις πρωταθλημάτων στην Ελλάδα, δώδεκα τον αριθμό, αποσύρθηκε το 2009 σε ηλικία 36 ετών.

επόμενο ▼ Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς

Βασικότατο μέλος μιας εκ των σπουδαιότερων ομάδων του ελληνικού ποδοσφαίρου: της ΑΕΚ της πενταετίας 1991-96. Λίγα χρόνια νωρίτερα, ο απροσπέλαστος αμυντικός μέσος είχε γλιτώσει από του χάρου τα δόντια, όταν μετά από σύγκρουση με τον Ζόραν Σλίσκοβιτς έπεσε σε κώμα για τρεις ημέρες. Ευτυχώς συνήλθε, επέστρεψε στη δράση πιο δυνατός κι αργότερα κατέκτησε τρία πρωταθλήματα με την "Ένωση". Βίοι παράλληλοι με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, καθώς το καλοκαίρι του 1996 τον ακολούθησε στον Ολυμπιακό, με τη φανέλα του οποίου προσέθεσε ακόμα δύο πρωταθλήματα στο παλμαρέ του, προτού περάσει τον Ατλαντικό για λογαριασμό των Κάνσας Σίτι Γουίζαρντς.

επόμενο ▼ Μαγκντί Τολμπά

Ένα από τα καλύτερα "δεκάρια" που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα. Το μαγικό αριστερό πόδι του Αιγύπτιου και οι ντρίμπλες του ξεσήκωναν τους φιλάθλους στο γήπεδο της Τούμπας. Αναμφίβολα, το όνομα του Μαγκντί Τολμπά βρίσκεται σε περίοπτη θέση της λίστας των ξένων παικτών που φόρεσαν τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Έβαλε 12 γκολ κι ετοίμασε πολλά περισσότερα στις 92 συμμετοχές που κατέγραψε την τετραετία 1989-93. Ενδεικτικό της δίψας του για ποδόσφαιρο ήταν το γεγονός ότι αν και τραυματίας ζήτησε από τον Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς να τον πάρει στην αποστολή του επαναληπτικού με την Μαλίν (1991-92), έπαιξε στα τελευταία λεπτά και συνέβαλε στη νίκη-πρόκριση.

επόμενο ▼ Χουάν Χοσέ Μπορέλι

Τα πρώτα δείγματα γραφής φάνηκαν σε μία ευρεία νίκη επί του Ολυμπιακού (3-0) λίγους μήνες μετά από την άφιξή του, προτού ακολουθήσει μια διετία μέτριων εμφανίσεων. Ο "Χότα-Χότα", όπως ήταν το προσωνύμιό του, ουσιαστικά, άρχισε να μαγεύει τη σεζόν 1994-95, συμβάλλοντας στην κατάκτηση του νταμπλ. Οι "χορευτικές" του ικανότητες, η τεχνική και η αίσθηση του γκολ εκτόξευσαν τη δημοφιλία του στις τάξεις των φίλων του Παναθηναϊκού, οι οποίοι ακόμα θυμούνται τα γκολ επί της Ριέκα (πρόκριση στους ομίλους του Champions League), της Λέγκια (ποίημα) και της ΑΕΚ (μισός τίτλος). Κόλλησε τα τελευταία ποδοσφαιρικά ένσημα στον Ακράτητο τη σεζόν 2001-02.

επόμενο ▼ Aρτούρ Λεκμπέλο

Ακούραστος, με ικανότητα στην ανάπτυξη και παίκτης που ενδιαφερόταν πάνω απ' όλα για το σύνολο ήταν ο Αρτούρ Λεκμπέλο. Ο ταλαντούχος Αλβανός μέσος ήρθε στον Άρη το καλοκαίρι του 1991, αλλά χρειάστηκε να περάσουν μερικοί μήνες για να καθιερωθεί. Τη σεζόν 1993-94 συνέβαλε τα μέγιστα για την κατάληψη της τέταρτης θέσης και δη της εξασφάλισης του ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Μετά από έξι επιτυχημένες περιόδους και 156 συμμετοχές, ο άσος με το λεπτό μουστάκι μεταπήδησε στους Αμπελοκήπους, όπου και έκλεισε την καριέρα του. Το 2008 αντικατέστησε τον Πέτρο Πασσαλή στη θέση του υπεύθυνου των ακαδημιών των "κιτρίνων", πόστο που κατείχε για περίπου πέντε χρόνια.

επόμενο ▼ Ντανιέλ Μπατίστα

Ο ανηψιός του Νόνι Λίμα από το Πράσινο Ακρωτήρι ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία 22 ετών (1986) για λογαριασμό του Εθνικού, οι φίλοι του οποίου τον θυμούνται κυρίως για τα δύο γκολ που σημείωσε στο ανεπανάληπτο 6-3 επί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ. Τρία χρόνια μετά μεταπήδησε στην ΑΕΚ και μετά την κατάκτηση του τίτλου το 1992, πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Ενοχλημένος με την αποχώρησή του από την ομάδα του Πειραιά, ο περίφημος υψηλόσωμος γκολτζής με τα ράστα, επέστρεψε στην "Ένωση" το 1995 και λίγους μήνες αργότερα πήρε εκδίκηση βάζοντας δύο γκολ σε ένα ματς Κυπέλλου στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Ο πρώτος μαύρος διεθνής έκλεισε την καριέρα του στον Άρη, ενώ αργότερα κοουτσάρισε τον Διαγόρα, τον Φωστήρα, την Νέα Ιωνία και την ομάδα Νέων της ΑΕΚ, προτού αναλάβει τεχνικός διευθυντής στην Νίκη Βόλου.

επόμενο ▼ Γιόζεφ Βάντσικ

Με σήμα κατατεθέν το μουστάκι και τις μακριές φόρμες, ο γιγαντόσωμος Γιόζεφ Βάντσικ προκαλούσε δέος στους αντίπαλους επιθετικούς και όπλιζε με σιγουριά τους συμπαίκτες του. Το "βουνό" ήρθε στην Ελλάδα μερικούς μήνες μετά από το συμπατριώτη του Κριστόφ Βαζέχα (καλοκαίρι 1990) και για μια περίπου δεκαετία υπερασπιζόταν με επιτυχία την εστία του Παναθηναϊκού. Έγινε ακόμα πιο αγαπητός στον κόσμο του "τριφυλλιού", όταν απέκρουσε το πέναλτι του Αλέκου Αλεξανδρή στις καθυστερήσεις της προημιτελικής φάσης του Κυπέλλου της σεζόν 1994-95, χαρίζοντας την πρόκριση στην ομάδα του. Η ένδοξη καριέρα του Πολωνού ολοκληρώθηκε σε Απόλλωνα και Αθηναϊκό.

επόμενο ▼ Τόνι Σαβέβσκι

Άνθρωπος χαμηλών τόνων και ιδιαίτερα σεμνός, ο Τόνι Σαβέβσκι αγαπήθηκε από την ισχυρή πλειοψηφία των Ελλήνων φιλάθλων και, βέβαια, λατρεύτηκε από εκείνους της ΑΕΚ. Μυαλό κομπιούτερ διέθετε ο Σκοπιανός αριστεροπόδαρος μέσος, ο οποίος κόλλησε αμέσως με το "βράχο" άμυνας Στέλιο Μανωλά και μαζί του μοιράστηκε τις μεγαλύτερες επιτυχίες της "κιτρινόμαυρης" ιστορίας. Ο τρίτος ξένος σε συμμετοχές στο ελληνικό πρωτάθλημα (357) πίσω από τους Κριστόφ Βαζέχα και Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα, τρία Κύπελλα, ένα Λιγκ Καπ και δύο Σούπερ Καπ, ενώ κατά την οκταετία 2004-2012 εργάστηκε ως τεχνικός της διευθυντής της ομάδας Νέων της "Ένωσης".

επόμενο ▼ Μίροσλαβ Μπονγκ

Ο εκπληκτικός Αθηναϊκός της σεζόν 1990-91 που τερμάτισε στην έκτη θέση, έφτασε μέχρι τον τελικό Κυπέλλου και την επόμενη χρονιά έβαλε δύσκολα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ διέθετε στις τάξεις του ένα σπουδαίο επιθετικό. Με οκτώ γκολ σε 25 συμμετοχές, ο Μίροσλαβ Μπονγκ καλλώπιζε τα νταμάρια του Βύρωνα και εξασφάλιζε μία θέση στο αρχικό σχήμα για τα επόμενα χρόνια. Του άρεσε να παίζει πιο πολύ από τα αριστερά, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που προτιμούσε να πασάρει αντί να εκτελεί. Σταδιακά, πάντως, άρχισε να χάνει την επαφή του με τα δίχτυα και το καλοκαίρι του 1995 άφησε τους "λόρδους".

επόμενο ▼ Τιμούρ Κετσπάγια

Τρία χρόνια ήταν αρκετά για να αγαπήσει ο κόσμος της ΑΕΚ "τα μάγια του Κετσπάγια". Ο Γεωργιανός μέσος, που ήρθε από την Ανόρθωση το καλοκαίρι του 1994, δεν προσαρμόστηκε άμεσα, εν συνεχεία όμως απέδειξε ότι όσα μαλλιά του έλειπαν τόσα καντάρια μπάλα ήξερε. Οι "Ενωσίτες" τον έχουν συνδυάσει κυρίως με δύο νίκες επί του Ολυμπιακού στο Στάδιο Καραϊσκάκη: του 1994 στο 0-1 του πρωταθλήματος (σκόρερ του γκολ) και του 1997 στο 0-1 του Κυπέλλου (τρομερή κούρσα/ασίστ στον Ντέμη Νικολαΐδη και "γκελάκια" στο φινάλε. Επέστρεψε ως προπονητής -του Ολυμπιακού- το 2009, αλλά γρήγορα αποχώρησε.

επόμενο ▼ Ντράγκαν Τζουκάνοβιτς

Όταν ακούς το όνομα Ντράγκαν Τζουκάνοβιτς, μία εικόνα σου έρχεται στο μυαλό: ο χαρακτηριστικός πανηγυρισμός του. Ο Μαυροβούνιος επιθετικός ήρθε στον ΟΦΗ το 1992 και πολλές φορές όταν έβαζε γκολ, σήκωνε τη φανέλα στο πρόσωπο, προτού αρχίσει να χορεύει σαν... ζουλού. Έλαμψε κυρίως την πρώτη σεζόν, αφού σε 24 αγώνες παραβίασε 13 φορές τις αντίπαλες εστίες. Έφυγε ενοχλημένος από τη διοίκηση του κρητικού συλλόγου το καλοκαίρι του 1995, αλλά ποτέ δεν έβγαλε από την καρδιά του τον "όμιλο". Προς το τέλος της καριέρας του (2002-03), αγωνίστηκε με τα χρώματα του Εθνικού Αστέρα.

επόμενο ▼ Όλεγκ Προτάσοφ

Από τα τρία (Μινγκ), το καλύτερο. Ο "Αλέκος", όπως των φώναζαν οι συμπαίκτες του, ήρθε πακέτο με τους Γιούρι Σάβιτσεβ και Γκενάντι Λιτόβτσενκο, σε μία περίοδο που στον πάγκο βρισκόταν ένας ακόμη Σοβιετικός: ο Όλεγκ Μπλαχίν. Ο Όλεγκ Προτάσοφ διέθετε σεμνό και ήρεμο χαρακτήρα, ήταν συνεπέστατος, ενώ είχε χαρακτηριστική ευχέρεια στο σκοράρισμα. Δεδομένου ότι τότε ήταν μέλος της ισχυρής εθνικής ΕΣΣΔ, δεν του ήταν εύκολο μα διακριθεί στην Ελλάδα. Αποχώρησε το χειμώνα του 1993, αλλά στο τέλος της καριέρας του επέστρεψε για να αγωνιστεί σε Βέροια και Προοδευτική. Ό,τι δεν κατάφερε ως παίκτης, το πέτυχε ως προπονητής, αφού το 2003 κατέκτησε το πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό.

επόμενο ▼ Mίλινκο Πάντιτς

O τρομερός "Σόλε". Ένα "δεκάρι" με σπάνια τεχνική κατάρτιση, εξαιρετικές μεταβιβάσεις κι εκπληκτική αντίληψη του χώρου. Ήρθε στον Πανιώνιο το 1991, καθιερώθηκε αμέσως και για τέσσερις σεζόν προκαλούσε πανικό στις αντίπαλες άμυνες. Το 1995 ο Χεσούς Χιλ τον πήρε στην Ατλέτικο κι ο Σέρβος άσος της χάρισε το Κύπελλο (με κεφαλιά!) στον τελικό με την Μπαρτσελόνα. Ο Μίλινκο Πάντιτς επέστρεψε στην "πλατεία" το 1999 για να κλείσει την καριέρα του.

Πηγή: Contra.gr