43 χρόνια «Σημερινή»

Ήταν σαν σήμερα, πριν από 43 ολόκληρα χρόνια. Μέσα στα συντρίμμια της μεγαλύτερης εθνικής καταστροφής που γνώρισε, στη σύγχρονη ιστορία του, ο τόπος. Και μέσα σ’ ένα ασφυκτικά δυσοίωνο τοπίο απουσίας δημόσιου λόγου, κριτικής σκέψης, «θεσμοθετημένης» διαφωνίας, όπου κάθε… ακαλαισθησία του δημόσιου βίου χρεωνόταν στο «δίδυμο έγκλημα» του 1974.

Ήταν σαν ένα κάλεσμα της Ιστορίας, που το ’φερναν οι μανιασμένοι αγέρηδες των Καιρών «γαντζωμένο» στην ανάγκη ανόρθωσης του τόπου και των ανθρώπων του, το σάλπισμα για έναν αγώνα, άνισο, έστω, απέναντι στις Ερινύες και στις Συμπληγάδες της εποχής.

Αυτός,

όμως, ο αγώνας δεν ήταν νοητός χωρίς την ύπαρξη ενός ανοικτού δημόσιου χώρου, που θα καθιστούσε δυνατή την ελευθερία της έκφρασης, απερίσταλτη τη διακίνηση των ιδεών, σεβαστή την εκφορά της αντίθετης γνώμης, αδιάβλητο τον έλεγχο της ανέλεγκτης εξουσίας, κατοχυρωμένη, πράξει και έργω, την άρθρωση λόγου και αντιλόγου.

Χωρίς την ύπαρξη, με άλλα λόγια, μιας άλλης δημοσιογραφίας, αδέσμευτη και ανεξάρτητης, ελεύθερης και μαχητικής, ακηδεμόνευτης από τα κελεύσματα των κάθε λογής ισχυρών.

Χρειαζόταν, λοιπόν, τόλμη, θάρρος, πνεύμα φιλαλήθειας και φρόνημα πατριδοφιλίας αδολίευτης για να αναλάβει κανείς το παράτολμο και ριψοκίνδυνο διάβημα να διακονήσει το αγώνισμα του κριτικού λόγου, να αποτολμήσει τη σύγκρουση με τις ποικιλώνυμες κατεστημένες εξουσίες, να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα της απάθειας και του φίλαρχου βολέματος.

Αφιέρωμα και ιστορικά εξώφυλλα στη «Σημερινή»

Keywords
Τυχαία Θέματα