27 χρόνια από τη στυγνή δολοφονία του Σολωμού Σολωμού

Τρεις ημέρες μετά την άνανδρη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ, οι Γκρίζοι λύκοι δολοφονούν εν ψυχρώ τον 26χρονο ξάδελφό του, Σολωμό Σολωμού, την ώρα που προσπαθεί να κατεβάσει το σύμβολο της κατοχής στη Δερύνεια.

Ήταν 14 Αυγούστου του 1996 όταν έγινε η κηδεία του Τάσου Ισαάκ, που είχε ξυλοκοπηθεί μέχρι θανάτου από Τουρκοκύπριους τρεις μέρες νωρίτερα στη νεκρή ζώνη, κατά τη διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης Κυπρίων μοτοσικλετιστών. 

Αμέσως μετά την κηδεία,

αρκετοί  συγκρότησαν διαδήλωση και ξαναμπήκαν στη νεκρή ζώνη από το ίδιο σημείο, για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Ισαάκ, καταθέτοντας στεφάνια και λουλούδια στον τόπο της δολοφονίας του.

Ανάμεσα στους διαδηλωτές ήταν και ο 26χρονος Σολωμός Σολωμού, δεύτερος ξάδελφος του Ισαάκ.

Ήταν πρόσφυγας από την Αμμόχωστο και ζούσε στο Παραλίμνι.

Στις 2:20 μετά το μεσημέρι, ο Σολωμός ξεστράτισε και κατευθύνθηκε σε τουρκικό φυλάκιο.

Μ’ ένα τσιγάρο στο στόμα και αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των τούρκων στρατιωτών, άρχισε να σκαρφαλώνει στον ιστό της σημαίας, με πρόθεση να κατεβάσει την τουρκική σημαία. 

Ακούστηκαν τρεις πυροβολισμοί από την πλευρά των κατεχομένων και ο νεαρός άνδρας έπεσε νεκρός.

Η κηδεία του Σολωμού έγινε στις 16 Αυγούστου 1996, στο Παραλίμνι, παρουσία πλήθους κόσμου, που καταδίκασε την τουρκική βαρβαρότητα.

Στις 24 Ιουνίου του 2008, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ένοχη την Τουρκία για τη δολοφονία του και επιδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του δολοφόνου, ο οποίος μέχρι σήμερα παραμένει ασύλληπτος.

Η ανάρτηση της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού

Ψηλά ο Σολωμός

Μια χαρακιά στο σώμα όποιων καταλαβαίνουν τη διαδρομή αυτής της πατρίδας είναι ο χαμός του Σολωμού Σολωμού, ακριβώς 20 χρόνια μετά την κατάληψη της Αμμοχώστου. Μια χαρακιά, όχι γιατί δεν ήταν ηρωική και φοβερά συμβολική η πράξη του, αλλά γιατί δεν τιμήθηκε όσο θα έπρεπε. Δεν δικαιώθηκε και δεν αναγνωρίστηκε από όλο τον κόσμο. Μια χαρακιά γιατί δεν έγινε ευρέως αντιληπτό ότι ο Σολής, αυτός ο περήφανος Έλληνας, έβλεπε πέρα από το βουνό την ώρα που ανέβαζε στον ιστό έναν ολόκληρο λαό μαζί του. Έβλεπε κάτι άλλο από το κατοχικό πανί, κάτι άλλο από τους εκτελεστές του, κάτι άλλο από τους κυανόκρανους που προσπάθησαν να τον συνετίσουν και να τον ανακόψουν από αυτή τη διαδρομή. Έβλεπε τη Μόρφου, την Κερύνεια, την Αμμόχωστο, την Καρπασία, τη Μεσαορία, τη μισή Λευκωσία, το άπειρο, όπως έγραφε για αυτόν ο Σάββας Παύλου. Έβλεπε καλά όλα όσα διακυβεύονταν κι ας τον βάφτισαν τρελό εκείνοι που αναζητούν άλλοθι για την εκκωφαντική απουσία της. Όμως, η 14η Αυγούστου και η εικόνα αυτού του ήρωα, θα συγκινούν αιώνια τους πιτσιρικάδες αυτού του τόπου και θα τους παρακινούν στον αγώνα εναντίον της λήθης και του φασισμού. Για αυτό η «Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού» επιμένει να θέτει μπροστά τον Τάσο και ψηλά τον Σολωμό σε κάθε διαδρομή της. Μήπως και κατέβουν οι σημαίες από κάθε κατοχικό ιστό, μήπως και δει ο κόσμος όλος τι έβλεπε ο Σολωμός στο άλμα του προς την ελευθερία. Αθάνατος.

Διαβάστε επίσης: 

Σαν σημερα το 1996 η δολοφονία του Τάσου Ισαάκ - Ατιμώρητοι οι δολοφόνοι

Τελέστηκε το μνημόσυνο των Ισαάκ &Σολωμού-«Η θυσία σας φυλακτό στη σκέψη μας»