Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ έβγαλαν τα "ξύλινα σπαθιά τους"

Γράφει ο Χρήστος Η.Χαλαζιάς

Δεν θα ασχοληθώ με τα δυο άρθρα των μη εκλεγμένων από το λαό αλλά δοτών, ελέω αρχηγού βουλευτικού αξίωμα, πρώην και νυν υπουργών.
Το να τοποθετείς λέξεις σαν τουβλάκια πάνω στις γραμμές του χαρτιού δεν λένε τίποτα περισσότερο από την καλλιγραφία.
Το άρθρο όμως της κύριας Άννας Διαμαντοπούλου υπουργού Παιδείας και διαβίου Μάθησης – αν και είναι στην ίδια κατηγορία με τους προηγούμενους συναδέλφους της – τουλάχιστον έχει εκλεγεί από το λαό, και ως λαός πρέπει να παρακολουθούμε και να κρίνουμε τα λεγόμενά της.
Με το άρθρο της, σε απογευματινή εφημερίδα κάνει διαπιστώσεις λαθών για το πολιτικό σύστημα ως να ήρθε η ίδια από παρθενογένεση, σαν να μην δρούσε μέσα σε αυτό το σύστημα, και να μην ακολουθούσε τις κομματικές επιταγές.
Η κυρία υπουργός κάνει μια σειρά από διαπιστώσεις, και μεταφέρει τις ευθύνες όχι στο πολιτικό σύστημα αλλά στους πολίτες καλώντας «Πολιτεία, οργανώσεις πολιτών, εκκλησία, δήμοι, οφείλουν να πολλαπλασιάσουν την απόδοση των λίγων πόρων, με καταλύτη ένα κίνημα προσφοράς και εθελοντισμού». Δεν μας λέει όμως με αυτή την προσφορά θα υπάρξουν καλύτερα νοσοκομεία, δημόσια σχολεία με κανονικά βιβλία και όχι με φωτοτυπίες ή θα τα καταργήσει; Σε όλο το κείμενο το μόνο που γίνεται είναι μια κριτική στο πολιτικό σύστημα χωρίς να μας λέει ούτε μια λέξη για το τι πρέπει να γίνει για να βγει η χώρα από την κρίση και ποιο θα είναι το μέλλον των νέων παιδιών, που με τα μέτρα που έχει πάρει ως υπουργός τους στερεί το δικαίωμα στο όνειρο, που με τον νόμο που ψηφίστηκε στην βουλή έβαλε από την πίσω πόρτα την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων με αποτέλεσμα μια ακριβή παιδεία, που είναι απαγορευτική για τους βιοπαλαιστές.
Ενώ μιλάει για νέα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει το ΠΑΣΟΚ δεν μας λέει πια είναι αυτά. Μήπως περιμένει από τους αναγνώστες να τα μάθει; Μιλάει για την ατομικότητα των πολιτών αλλά δεν μας λέει ούτε λέξη ότι αυτή η κοινωνική παραμόρφωση καλλιεργήθηκε με έξυπνο τρόπο από την κυβέρνηση του χρηματιστηριακού παραδείσου που την έστειλε ως επίτροπο στην ΕΕ για να μάθει Αγγλικά και να μας προτείνει ότι πρέπει να γίνει επίσημη γλώσσα στα σχολεία.
Κλείνοντας το άρθρο της, κάνει μια αναφορά στο βιβλίο που συνέγραψε το 2006 περί ξύλινο τειχών, και άλλων όπως και για τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας που συνεπάγεται (δηλαδή το θεωρεί αυτονόητο) το κοινωνικό κράτος, (σελ 56) κάτι που τα δυο χρόνια η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει το κατήργησε. Θα θυμίσω μια ακόμη πρόβλεψη όλο αισιοδοξία επίσης από το βιβλίο της «…τα καλά νέα είναι ότι για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία μας βρισκόμαστε σταθερά και μόνιμα στην ομάδα των πλουσιότερων χωρών του κόσμου και όχι μόνο της Ευρώπης. Για πρώτη φορά αισθανόμαστε ότι μπορούμε να αναμετρηθούμε με ίσους όρους με ισχυρές μεγάλες δυνάμεις, με χώρες που βρίσκονται στην πρωτοπορία της οικονομικής και κοινωνικής προόδου. Καλό νέο είναι ότι έχουμε μια πρωτοφανή νομισματική σταθερότητα, αφού έχουμε ως νόμισμα ένα από τα ισχυρότερ