Θύματα κακοποίησης από τα παιδιά τους, ηλικιωμένοι ομογενείς

Έλληνες ηλικιωμένοι της Αυστραλίας φέρονται να κακοποιούνται από τα παιδιά τους και άλλα συγγενικά τους πρόσωπα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας που έκανε το πανεπιστήμιο Μόνας σε State Trustees και τα οποία δημοσιεύθηκαν στην αγγλική έκδοση του «Νέου Κόσμου» το Σάββατο.

Παράγοντες της ομογένειας απορρίπτουν όμως τα πορίσματα της έρευνας λέγοντας πως τα κρούσματα είναι περιορισμένα και πως στόχος είναι η διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων των ηλικιωμένων από ειδικούς και φυσικά με το αζημίωτο.

Για τις ανάγκες της έρευνας μελετήθηκαν ηλικιωμένα άτομα 65 έως 100 ετών διαφόρων εθνικοτήτων.

Σύμφωνα με τον Επίκουρο Καθηγητή του πανεπιστημίου Μόνας, Τζο Γουένερ, που έκανε και την έρευνα σε συνεργασία με τους State Trustees , οι Έλληνες φέρονται να κακοποιούνται περισσότερα από κάθε άλλη εθνότητα από συγγενικά τους πρόσωπα.

Ο ίδιος δήλωσε ότι «η κακοποίηση αυτή μπορεί να είναι οικονομική ή σωματική. Μπορεί και τα δυo».

«Υπάρχουν πολλά καλά παιδιά. Υπάρχουν και κάποια που κάνουν κατάχρηση της αγάπης και της αδυναμίας που τους δείχνουν οι γονείς τους» είπε ο κ. Γουένερ και πρόσθεσε:

«Από την έρευνά μας προκύπτει πως τους εκβιάζουν συναισθηματικά, τους εκμεταλλεύονται και τους τρομοκρατούν. Σε κάποιες περιπτώσεις τους κτυπούν κιόλας ενώ σε πολλές περιπτώσεις τους εκμεταλλεύονται οικονομικά».

Ο Αυστραλός καθηγητής ανέφερε και συγκεκριμένες περιπτώσεις όπως:

*Μια γιαγιά ζει με την εγγονή της και της δίνουν μόνο 20 δολάρια την εβδομάδα. Την παράτησαν τα παιδιά της.

*Παιδιά ανέλαβαν τα οικονομικά των γονιών τους και τους έχουν αφήσει στο έλεος του Θεού.

«Με εξανάγκασαν να πουλήσω το σπίτι μου και τώρα ζω στο δρόμο» είπε μια Ελληνίδα ηλικιωμένη στους ερευνητές.

Ένας άλλος Έλληνας ηλικιωμένος είπε πως τα παιδιά του , τον έβαλαν σε έναν οίκο ευγηρίας «για να πάνε διακοπές για δυο εβδομάδες». Πέρασαν 14 χρόνια και τα παιδιά δεν φάνηκαν ποτέ. Ο άτυχος πατέρας πέθανε χωρίς να τα δει. Τα παιδιά του πούλησαν όλη του την περιουσία.

Άλλος ομογενής πάλι φέρεται να δήλωσε: «Τα παιδιά μου, με αντιμετωπίζουν σαν να είμαι ζώο. Μακάρι να ήμουν σκύλος. Οι σκύλοι ζουν καλύτερα».

Ο καθηγητής Γουένερ είπε πως τα μεγαλύτερα προβλήματα παρουσιάζονται με τους γονείς που εξουσιοδοτούν τα παιδιά τους να χειρίζονται τις οικονομικές τους υποθέσεις ή τους γράφουν τα σπίτιά τους.

«Κάποια από τα παιδιά αυτά κάνουν κατάχρηση της εμπιστοσύνης των γονιών τους, τους τρώνε τα λεφτά και τους αφήνουν στο δρόμο» είπε.

Πάντως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Παράγοντες της ομογένειας υποστηρίζουν πως οι έρευνες αυτές δεν απεικονίζουν την πραγματικότητα και υποκινούνται από τους State Trustees με ανάλογες μελέτες.

«Τρομοκρατούνται οι ομογενείς ηλικιωμένοι για να αναθέσουν την διαχείριση των περιουσιακών τους στοιχείων σε επαγγελματίες και, φυσικά, με το αζημίωτο» μας είπαν.