Σε τέτοιες εποχές, ένας λαός, ένα έθνος, είναι όλοι μαζί

Γράφει ο Νίκος Καραμπάσης
Ένα έθνος και ενας λαός πως σφυρηλατούν την ενότητα τους; Πως τιμούν τους αγώνες και τους προγόνους τους; Ενας άνθρωπος, πως προστατεύει την συλλογική του αξιοπρέπεια και συνέχεια; Μια κοινωνία, πως διορθώνει τα λάθη της και χαράζει νέες πορείες; Μια "ηγεσία" πως εμπνέει ενα λαό, στις διαρκώς μεταβαλλόμενες ιστορικές συγκυρίες; Οι νέοι (κάθε εποχής) πως μεταλλάσσουν την επανάσταση, την οργή, την αμφισβήτηση, την ενέργεια που έχουν και ξεχειλίζει (που είναι αέναη,διαχρονική και αφορά κάθε νέο)σε δημιουργική δύναμη; Σήμερα τι είναι "επαναστατικό" σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία και οικονομία; Να μπορεί ενας λαός να συμβάλει θετικά στο νέο κόσμο που δημιουργείται. Αυτό θέλει "θετική ενέργεια και σκέψη", ανοιχτά σχολεία και δημιουργία παιδείας και πολιτισμού. Κοινωνία "ανοιχτή στα ρεύματα" που θα ισχυροποιείται αφομοιώνοντας ό,τι κρίνει ως θετικό. Δεν ζούμε μόνοι μας σε κάποια απόμερη γωνιά της ζούγκλας πριν 20.000 χρόνια! Προφανώς πριν την αυγή, υπάρχει το πιο βαθύ σκοτάδι.Κι αν κάποιοι δεν μπορούν να σκεφθούν τους εαυτούς τους και τη θέση τους στον κόσμο, ας το κάνουν για χάρη των παιδιών τους. Κι αν δεν μπορούν ούτε αυτό, ας καθίσουν στην άκρη. Ηρωισμός σήμερα είναι να μπορείς να "κεφαλαιοποιήσεις τους αγώνες των προγόνων σου, σε ευημερία του αύριο".Αφήνοντας στην άκρη, όσα δεν χρειάζονται. Και σε τέτοιες εποχές, ένας λαός, ένα έθνος, είναι όλοι μαζί.Και σε αυτή την προσπάθεια όλοι έχουν ρόλο και θέση. Και στα καλά και στα άσχημα. Και στη μάχη και στο γλέντι.