Περι απλής πολιτικής λογικής

Η "επομένη" της ψήφου εμπιστοσύνης με τις δηλώσεις όλων των πρωταγωνιστών, μας υπογραμμίζει τα εξής πρακτικά και απλά σε όλους: Υπάρχει ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ επι της ουσίας. Πολύ ξεκάθαρα σήμερα - στη δήλωση του - ο πρόεδρος της ΝΔ και αρχηγός της αντιπολίτευσης Α.Σαμαράς είπε οτι δέχεται τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου και θα ψηφίσει στη βουλή, όσα απορρέουν απο αυτήν. Αλλά ΔΕΝ θέλει να συγκυβερνήσει με καμμία μορφή συνεργασίας. Δικαίωμα του αναφαίρετο. Ετσι λειτουργούν οι δημοκρατίες. Και αντι για συγκυβέρνηση, προτείνει εκλογές(όπως άλλωστε ΕΔΩ και αρκετό καιρό). Μόνο που οι εκλογές όπως σαφέστατα και αναλυτικά εξήγησε ο Πρωθυπουργός (και σήμερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος) σημαίνουν καταστροφή για τη χώρα. Αρα, τι μπορεί να γίνει; Γιατί να βάλουμε το περίστροφο ντε και καλά στον αρχηγό της αντιπολίτευσης να συγκυβερνήσει; Αφού όλα όσα χρειάζονται ΤΑ ΨΗΦΙΖΕΙ; Και γιατί ντε και καλά και σώνει να διώξουμε εναν πρωθυπουργό που η Ευρώπη σήμερα τον αναγνωρίζει με δηλώσεις της ως ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΗΓΕΤΗ; Οξύμωρα και περίεργα πράγματα. Επειδή ωρύονται ορισμένοι στο...Mega; Εαν έχουμε πολιτκή ζωή κατ' εντολή των "καναλιών" και των "μαρκουτσιών" τότε να κάνουμε μια "τηλεοπτική κυβέρνηση" να τελειώνουμε. Εαν πραγματικά δεν υπάρχει έδαφος συγκυβέρνησης για ικανό χρονικό διάστημα, τότε ας συνεχίσει ο πρωθυπουργός να κυβερνά, θα έχει στη βουλή και τις απαραιτητες ψήφους της ΝΔ, όπως ρητά δεσμευθηκε ο Α.Σαμαρας για να ψηφισθούν οι συμφωνίες και όσα χρειάζονται, ας κάνει εναν ανασχηματισμό να ξεκουράσει όσους υπουργούς νιώθουν οτι δεν μπορούν άλλο (όπως και δημόσια το δηλώνουν ορισμένοι), ας εφαρμόσει το άκρως απαραίτητο πρόγραμμα μεγάλων αλλαγών στη δομή του κράτους με την tasc force κι όταν με το καλό βγούμε στο "ξέφωτο" με ασφάλεια ας κάνουμε και εκλογές. Υπάρχει κάτι άλλο;