Να σωθεί η χώρα, αλλά και ο Ελληνικός λαός από μεγάλα δεινά, την περιθωριοποίηση και τη μιζέρια

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ «ΔΟΜΗ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ» ΣΤΗ ΒΟΥΛΗΑγαπητοί συνάδελφοι,Ξέρετε καλά ότι την μάχη που δίνουμε, και δίνω προσωπικά, για την αντιμετώπιση του χρέους και των ελλειμμάτων, το κάνουμε και το κάνω με απόλυτη αφοσίωση και χωρίς τον υπολογισμό του πολιτικού κόστους. Να σωθεί η χώρα, αλλά και ο Ελληνικός λαός από μεγάλα δεινά, την περιθωριοποίηση και τη μιζέρια.Αυτή την μάχη βήμα - βήμα την κερδίζουμε. Με τους κόπους και τις θυσίες του Ελληνικού λαού, αλλά και με τις σκληρές και επίπονες διαπραγματεύσεις στην Ευρώπη και αλλού. Δημιουργούμε ισχυρό περιβάλλον ασφάλειας, παρά τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στην Ευρωπαϊκή οικονομία και τις διεθνείς αγορές, παρά τα συστημικά προβλήματα που αναδεικνύονται στην Ευρωζώνη.Οι δικές μας θέσεις, αναλύσεις αλλά και προτάσεις για την ευρύτερη κρίση θεωρώ ότι δικαιώνονται. Όμως, αυτό δεν αρκεί. Η λύση των συστημικών προβλημάτων στην ΕΕ και την Ευρωζώνη είναι ακόμα μπροστά μας. Είναι λοιπόν απαραίτητο, θα έλεγα ακόμα πιο αναγκαίο, να συνεχίσουμε το έργο που ξεκινήσαμε και να βάλουμε τάξη στα του οίκου μας. Να στεκόμαστε όλο και περισσότερο στις δικές μας παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις.Και βέβαια, σ’ αυτή τη μάχη, υπήρξαν και υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που αρνούνται τις ευθύνες τους σε μια κρίσιμη καμπή για το έθνος και τον λαό μας. Πολλοί προτίμησαν την αποφυγή του πολιτικού κόστους, προτάσσοντας το μικροκομματικό συμφέρον πριν από το εθνικό. Προτίμησαν να αποστασιοποιηθούν από την εθνική προσπάθεια που κάνουμε, θεωρώντας ότι έτσι θα κερδίσουν ψηφοθηρικά. Ψάχνουν προσχήματα για να κρυφτούν. Για να δικαιολογήσουν την στάση τους, εφευρίσκουν άλλοθι.Αλλά η μεγάλη αλλαγή που φέρνουμε με το παρόν νομοσχέδιο στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης δεν είναι θέμα ούτε καν μνημονίου. Το υπαγορεύει η συνείδησή μας. Η συνείδηση ότι, πρώτοι εμείς και κανένας άλλος θα λύσουμε τα προβλήματά μας.Οι κακοδαιμονίες της παιδείας δεν είναι αποτέλεσμα ούτε των πολιτικών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ή της ΕΕ, ούτε καν της κρίσης.Οι αλλαγές που φέρνουμε στην παιδεία σημαίνει να συγκρουστούμε με τους εαυτούς μας, τις νοοτροπίες του παρελθόντος, ακόμα και τις δικές μας, του ΠΑΣΟΚ, παρότι είμαστε περήφανοι για τον Νόμο - Πλαίσιο που φέραμε τη δεκαετία του ’80.Σήμερα, όμως, έχουμε μια διαφορετική πραγματικότητα. Και ξέρουμε και τα λάθη που έγιναν. Σήμερα, η ελληνική κοινωνία ζητά -και καλώς ζητά- να εμπεδωθεί η αξιοσύνη, να εφαρμόζονται κανόνες ισονομίας για όλους, να εμπεδωθεί η ευνομία, η αξιοκρατία και η διαφάνεια.Να απελευθερωθούν οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου από πελατειακούς παραγοντίσκους είτε είναι στο ποδόσφαιρο, στα ΜΜΕ, στον κομματικό ή επιχειρηματικό χώρο, είτε είναι στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.Για μας η παιδεία δεν είναι καν θέμα που αφορά πρώτιστα και άμεσα τη δημοσιονομική κατάσταση στη χώρα. Στην πραγματικότητα όμως, αφορά καθοριστικά