Η θλιβερή ΄"υπόθεση της Κορίνθου" και οι νταβατζήδες του μεταναστευτικού

Του Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη

Οι σκέψεις που ακολουθούν προκλήθηκαν από το θέμα που ανέκυψε σχετικώς με τη διάθεση τμήματος από την έκταση του πρώην 6ου Συντάγματος Πεζικού της Κορίνθου για τη φιλοξενία μεταναστών, εν συνεχεία –κυρίως- της θλιβερής εικόνας «ταγμάτων εφόδου» Χρυσαυγιτών με σκοπό να παρεμποδίσουν τη μεταφορά μεταναστών σε αυτό, όπως -και εξ ίσου- της ακατανόητης απόφασης του δημάρχου Κορίνθου να διακόψει την υδροδότηση σε αυτό…
Είναι προφανές ότι το θέμα των μεταναστών είναι εξαιρετικώς λεπτό και πολύπλευρο, ώστε να αφεθεί προς χειρισμό σε εξωθεσμικά κέντρα, για οποιοδήποτε σκοπό ή σκοπιμότητα και αν πρόκειται: Είτε για ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής με «όχημα» ταλαιπωρημένους και απελπισμένους ανθρώπους, είτε για εσωτερικούς υπολογισμούς εις το πλαίσιο τοπικών κοινωνιών, είτε για επιδίωξη ακραίων κύκλων να επιδιώξουν αντιποίηση εξουσιών προς ιδιοτελείς σκοπούς.
Ο ρόλος του κράτους είναι ακριβώς εις τον αντίποδα όλων των προηγουμένων πρακτικών, προς το διπλό σκοπό: Να εμπεδώνει τη διάσταση του νόμου και της νομιμότητος αφ’ ενός και να λειτουργεί ως εγγυητής της φροντίδας και της αρωγής προς τους κατοίκους της χώρας, Έλληνες και αλλοδαπούς αφ΄ ετέρου, βεβαίως και μετανάστες που οι δρόμοι της δυστυχίας και της ανέχειας τους οδήγησαν εις την Ελλάδα.
Η Ελλάδα είναι μία εκ των χωρών της ΕΕ που βιώνει με τον πλέον δύσκολο τρόπο το μεταναστευτικό πρόβλημα, ως προς το πρόβλημα καθ΄ εαυτό, όσο και προς τους μετανάστες που φθάνουν στο έδαφός μας από την Ασία και την Αφρική. Δεν είναι διόλου αβάσιμο εξ άλλου, ότι ο εξ Ανατολών μας γείτων προκαλεί σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα ή-έστω- το ενθαρρύνει, με τη χώρα μας πύλη της ΕΕ εξ Ανατολών αντικειμενικώς.
Συνεπώς η ουσία είναι να διαχειρισθούμε το μέγα αυτό πρόβλημα, τόσο με ανθρωπιστικό πρίσμα, όσο και με την αποφασιστικότητα του κρατικού μηχανισμού, ο οποίος δεν επιτρέπεται να παραμένει απαθής θεατής. Όπως ακριβώς ισχύει και με την υπόθεση της Κορίνθου.
Η Αριστερά, διά του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και του ΚΚΕ, εννοεί και επιμένει να εμφανίζεται «κάθετα αντίθετη» εις τη λειτουργία οργανωμένων κέντρων υποδοχής μεταναστών, τα οποία αρέσκεται να αποκαλεί «στρατόπεδα συγκέντρωσης» ή «αποθήκες ανθρώπων». Προτιμά να κυκλοφορούν οι μετανάστες εις τους δρόμους ρακένδυτοι και πένητες, ευεπήφοροι συνεπώς και εις την εγκληματικότητα, όπως μαρτυρεί καθημερινώς το αστυνομικό δελτίο. Η εικόνα μίας οργανωμένης διαμονής τους σε χώρους του κράτους, όπως οι χώροι πρώην στρατοπέδων, όπου οι συνθήκες θα πρέπει είναι οπωσδήποτε καλύτερες, τους χαλάει την εικόνα της «κοινωνικής εξαθλίωσης» την οποία επιθυμούν να εμπορεύονται, μέσω ταλαιπωρημένων ανθρώπων ως οργάνων τους. Αυτό λέγεται αριστερή πρακτική;
Οι τοπικές κοινωνίες, εν προκειμένω ο Δήμος Κορίνθου, διά του δημάρχου, εμφανίσθηκε απρόθυμος να στέρξει εις τη λειτουργία της έκτασης του Σ.Π. Κορίνθου προς τούτο. Προφανώς θα αναλογίσθηκε ότι η Κορινθία αποτελεί έναν από του νομούς όπου η Χρυσή Αυγή συγκεντρώνει από τα μεγαλύτερα ποσοστά πανελλαδικ