Ευτυχώς που υπάρχει και ο αφρός!

ΑΝΑΝΔΡΑΝΙΣΤΑΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΡΟΣ "ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ" ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΥΓΗ" ΑΘΥΡΟΣΤΟΜΗ ΚΑΙ ΥΒΡΙΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ευτυχώς που υπάρχει και ο αφρός.
Γράφει ο Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης

Και όποιος αυταπατάται ότι γράφει "ΣΤΟΝ ΑΦΡΟ", όπως ο καθ' έξιν ελευθερόστομος μέχρις σημείου αθυροστομίας και κατά συνείδησιν υβριστής τελικώς Γιώργος Ανανδρανιστάκης, από των στηλών του κομματικού δελτίου της "ΑΥΓΗΣ", ώστε να αποκαλύπτεται ότι επιλέγει να βρίσκεται σε δυσώδη βούρκο!.

Σήμερα, από το σημείωμά του τιτλοφορούμενο "Χουνταίοι!", με αφορμή τις εξελίξεις περί την ΕΡΤ, βάλλει κατά των πάντων με πλειάδα "επιχειρημάτων" και δυσωνύμων λέξεων. Τί υποδείξεις κάνει εις τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πώς να ασκήσει τα καθήκοντά του, τι "σκατά δημοκρατία είναι αυτή όπου ενα κωλόχαρτο είναι αρκετό γιά να σιωπήσουν η δημόσια ραδιοφωνία και η τηλεόραση", τί "να σώσουν το τομάρι του Βενιζέλου", τί "άθλιοι να παραδίδουν μαθήματα φιλοπατρίας", τί "κοίτα ρε ποιός μιλάει", τί "που να σας πάρουνε τα σύννεφα, οι άνεμοι, τα κύματα και να σας πάνε στα τσακίδια".

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο "αφρός" του Ανανδρανιστάκη, γιά τον οποίο προεξοφλώ ότι δεν γνώρισε τί ήταν χούντα, αλλά την επικαλείται γιά ευνόητους λόγους κομματικής ΣΥΡΙΖΑίϊκης προπαγάνδας, δεν είναι παρά βούρκος με λύματα έντονης δυσοσμίας, από τα οποία είναι σκόπιμο να μένει κανείς μακρυά γιά λόγους δημόσιας υγείας, ατομικής του προστασίας.

Γεννάται, βεβαίως, το θέμα αν αυτοί που είναι σε εγγύτητα με αυτά τα λύματα, εις τον τρίτο όροφο του κτηρίου της οδού Αγίου Κωνσταντίνου 12, εις την Ομόνοια, έχουν πάθει πλέον ανοσία με τα γραφόμενα του εν λόγω συντρόφου ή -πολλώ μάλλον- αν τα θεωρούν δείγμα σύγχρονου αριστερού λόγου και ήθος-ύφος αριστερής-στρατευμένης δημοσιογραφίας, εν όψει και των επικείμενων εκλογών της ΕΣΗΕΑ.

Γιά να είμαι απολύτως ακριβής, "ζευγάρι" με τον Ανανδρανιστάκη αποτελεί και ο αρθρογράφος του κομματικού δελτίου Θανάσης Καρτερός, σε ύφος, ο πρώην διευθυντής του "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" επί ημερών Φαράκου, ως γενικού γραμματέως της ΚΕ του ΚΚΕ. "Δεξιά λυκόπουλα", "δεξιές αγελάδες", "πουλάτε νταηλίκι, ιταμότητα και θράσος" περιλαμβάνονται μεταξύ των "επιχειρημάτων" του, τα οποία θα μπορούσε να εμπλουτίσει (και) με τη διαβεβαίωσή του, επί των ημερών της πυρηνικής καταστροφής του Τσερνομπίλ, επί ημερών ΕΣΣΔ, ότι τα τότε παραγόμενα εκεί ραπανάκια ήσαν πλήρως ακίνδυνα προς βρώσιν! Ο ίδιος, προκειμένου να ενισχύσει το "επιχείρημά" του, έφαγε κάποια από αυτά;

Ευτυχώς που υπάρχει η δυσοσμία των γραπτών του Ανανδρανιστάκη και η επιλεκτική μνήμη/λήθη του Καρτερού, ώστε να έχουμε ένα συγκριτικό μέτρο, ένα όριο μεταξύ εμπάθειας και θεμιτού κριτικού λόγου. Πράγματα άγνωστα γιά τους δύο προηγουμένους συντάκτες του κομματικού δελτίου της "ΑΥΓΗΣ".

ΥΓ: Είναι να θαυμάζει κανείς με την καρτερικότητα και την εγκράτεια του προέδρου της ΔΗΜ.ΑΡ. Φώτη Κουβέλη, στόχο συχνότατων και ανεπίτρεπτων προσωπικών επιθέσεων από τους προηγούμενους δύο...

*Τακτικό μέλος της ΕΣΗΕΑ