«Δεν πρόκειται να υπάρξει ήπια προσαρμογή»

Την πρόβλεψη πως «δεν πρόκειται να υπάρξει ήπια προσαρμογή στο χρέος», αλλά, είτε μακροχρόνιο “baby sitting” της ελληνικής οικονομίας, είτε αγορά του χρέους της από το ΔΝΤ, εξέφρασε ο καθηγητής Χρηματοοικονομικής του Πανεπιστημίου Πειραιά, Γκίκας Χαρδούβελης, ενώπιον της Υποεπιτροπής της Βουλής, για την ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση.

Σύμφωνα με τον κο Χαρδούβελη, «ο μεγάλος ασθενής στην Ελλάδα, είναι ο ανοργάνωτος δημόσιος τομέας. Η ΟΝΕ μας αποκοίμισε. Την εποχή που έπρεπε να γίνουμε ανταγωνιστικοί, δεν είχαμε το κίνητρο για να το κάνουμε (…) Δεν είχαμε καταφέρει ποτέ να ισοσκελίσουμε έναν προϋπολογισμό γενικής κυβέρνησης».

«Υπάρχουν στο πρόγραμμα της τρόικας, κάποια νούμερα που δείχνουν δραματική μείωση του δημόσιου τομέα", ανέφερε ο κ. Χαρδούβελης. "Αν οι πρωτογενείς δαπάνες είναι στο 48% του ΑΕΠ το 2009, το 2020 θα είναι στο 30%. Και είναι και οι συντάξεις μέσα. Αυτό σημαίνει πως η Ευρώπη περιμένει να μειωθεί ο δημόσιος τομέας στο μισό. Αυτό είναι απίστευτο νούμερο, δεν γίνεται εύκολα, σημαίνει μακρά περίοδο ανεργίας".

Το πρόγραμμα της τρόικας, προϋποθέτει επίσης «πως θα υπάρχει ανταγωνιστικότητα στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, πως δεν θα έχεις δύο επιχειρήσεις που θα διαμορφώνουν τις τιμές στην αγορά, πως θα μπορέσουμε να πιάσουμε τον στόχο να εξάγουμε περισσότερα απ’ όσα εισάγουμε. Είναι επίσης υπεραισιόδοξη, ότι θα μειωθούν τα σπρεντς με την Γερμανία - κάτι για το οποίο, ως αγορά, είμαστε αρκετά απαισιόδοξοι. Ο ονομαστικός ρυθμός ανάπτυξης ποτέ δεν είναι πάνω από 6% και η τρόικα λέει τώρα, πως πρέπει να έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα 6%. Θα το πετύχουμε αυτό στο μέλλον, με ρυθμούς ανάπτυξης τους μισούς απ’ το παρελθόν; Κάνουν την αριθμητική και λένε πως οι Έλληνες πρέπει να είναι πολύ ευθυγραμμισμένοι στον στόχο για να το πετύχουν (…) Και επειδή εκτίμησαν τον Μάρτιο πως οι Έλληνες δεν τα καταφέρνουμε, ζήτησαν να πουλήσουμε γρήγορα».

Κατά τον κο Χαρδούβελη, οι ιδιωτικοποιήσεις είναι θετικές, όχι μόνον ως προς τον εισπρακτικό τους χαρακτήρα, αλλά «γιατί αναγκάζεται και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας να σουλουπώνεται και να κοιτά ποιος είναι παραγωγικός και ποιος όχι». Αναγκαίο είναι να μην υπάρξει ύφεση το 2012, καθώς τότε «το πρόβλημα θα είναι πλέον μεγάλο», τα διαρθρωτικά μέτρα να είναι σοβαρά, να σταθεροποιηθεί η ιδιωτική κατανάλωση και, πάση θυσία, να αποφευχθεί η απόσυρση των καταθέσεων απ’ το τραπεζικό σύστημα. «Αν οι επιχειρηματίες δεν επενδύσουν βλέποντας την κατάσταση να σταθεροποιείται, δεν θα κάνουμε τίποτα…»

Από την άλλη, αισιόδοξο είναι κατά τον κο Χαρδούβελη το γεγονός, ότι οι Ευρωπαίοι φοβούνται την μετάδοση της κρίσης στην Ισπανία. Οπότε, «όταν φτάσουμε στο 2013, ή θα αναλάβουν οι Ευρωπαίοι να εξαγοράσουν όλο το χρέος, ή (αν επικρατήσουν οι σκληροπυρηνικοί) θα μπει το ΔΝΤ. Μόλις η αγορά αρχίσει να χτυπά την Ισπανία, το ΔΝΤ θα επέμβει, ό,τι και αν κάνει η ευρωζώνη. Πολιτικά η Ελλάδα είναι όμηρος της ευρωζώνης - κι αν όχι της ευρωζώνης, του ΔΝΤ. Είναι λοιπ