A Book not Read

Άλλοι φρικάρουν βλέποντας στα νεκροταφεία ταφόπλακες με ηλικίες κάτω από αυτή που θεωρούν οι ίδιοι παραδεκτή για να αφήσει κανείς τη ζωή, άλλοι ανατριχιάζουν μέχρι το μεδούλι αν τους ζητηθεί να κοιμηθούν σε κρεβάτι όπου πέθανε κάποιος, και μερικοί δεν αντέχουν να βλέπουν φωτογραφίες νεκρών. Για να πω την αλήθεια, όλα αυτά μάλλον δε με σοκάρουν. Βρέθηκα όμως πρόσφατα μπροστά στη βιβλιοθήκη μιας καλλιεργημένης, άγνωστης σε μένα, γυναίκας που είχε πεθάνει πρόσφατα και, καθώς γέμιζα κούτες με τα βιβλία που είχε αποκτήσει κατά τη διάρκεια της ζωής της, αγγελοκρούστηκα τόσο που ακόμη και τώρα τα όσα
με άγγιξαν εκείνες τις στιγμές τριγυρνούν στο μυαλό μου σαν ξεφτισμένος εφιάλτης.

Πόσες στιγμές πέρασε με τα βιβλία αυτά; Πόσα πράγματα σκέφτηκε αναλογιζόμενη όσα είχε διαβάσει μόλις; Πόσα συναισθήματα ένιωσε κλείνοντας τα μάτια της μπροστά σε προτάσεις και παραγράφους που μιλούσαν στην καρδιά της; Πού πήγαν όλες αυτές οι γνώσεις που γέμισαν το νου της όλα αυτά τα χρόνια; Πρόλαβε άραγε
Keywords
Τυχαία Θέματα