Τροφή για σκέψη και... δουλειά

Η ήττα από τον Ολυμπιακό κατέδειξε αρκετές αδυναμίες της ομάδας του Πεδουλάκη...
Η ήττα από τον Ολυμπιακό στο πρώτο ντέρμπι της χρονιάς δεν σκόρπισε απογοήτευση ούτε έφερε αναταράξεις στον Παναθηναϊκό. Έκανε εμφανές, ωστόσο, και μάλιστα με οδυνηρό τρόπο για τους φίλους της ομάδας πως η ομάδα τους δεν μπαίνει σε μία σεζόν ως φαβορί, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα 15 χρόνια. Κατέδειξε, δε, αρκετές αδυναμίες που υπάρχει μεν χρόνος να διορθωθούν, αλλά όχι απεριόριστος.
Το έλλειμμα ομοιογένειας των «πράσινων» έναντι του βασικού τους ανταγωνιστή, συγκριτικό πλεονέκτημα που απολάμβαναν μέχρι πέρυσι, ήταν πασιφανές. Οι αυτοματοποιημένες κινήσεις που έβλεπαν όλοι τα προηγούμενα χρόνια είναι πλέον προνόμιο του αντιπάλου. Έτσι ενώ ώρες-ώρες οι «ερυθρόλευκοι» που έχουν διατηρήσει τον περσινό κορμό έμοιαζαν να κινούνται με αυτόματο πιλότο, οι παίκτες του Αργύρη Πεδουλάκη έμοιαζαν να ψάχνουν με… GPS το δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι. Το εύκολο καλάθι ή το πικ εν ρολ έμοιαζαν με άγνωστες λέξεις και χρειάστηκε να επιστρατευτεί η κλάση του Διαμαντίδη και η εμπειρία του Τσαρτσαρή για να επιστρέψουν στο ματς, όμως είναι σαφές πως ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να πάρει πρωτάθλημα αν βασιστεί μόνο στους δύο της παλιάς φρουράς. Όχι ο πρώτος στα 32 του έπαιξε για 37:36 και ο δεύτερος στα 33 του για 26:48.

Το βασικό επιθετικό πλάνο της φετινής ομάδας, με τροφοδότηση του Σχορτσανίτη, «κάηκε» γρήγορα. Όσες φορές η μπάλα πέρασε στον θηριώδη σέντερ, ο καλά διαβασμένος Ολυμπιακός όρθωνε τείχος τριών και τεσσάρων παικτών γύρω του. Έτσι έκλειναν το δρόμο του προς το καλάθι και δυσκόλευαν την πάσα. Ακόμη κι όσες όμως πέρασαν στην περιφέρεια και τους ελεύθερους συμπαίκτες δεν αξιοποιήθηκαν, αφού οι ελεύθεροι σκοπευτές έριχναν... άσφαιρα. Ο Παναθηναϊκός είχε το απογοητευτικό 6/25 τρίποντα, με τους Διαμαντίδη (3/7) και Τσαρτσαρή (2/5) να έχουν μαζί 5/12 και όλους τους υπόλοιπους 1/13! Κι από τη στιγμή που δεν ήταν δυνατό να αξιοποιηθεί το όπλο που λέγεται «Σόφο» στην επίθεση, έμεινε στο παρκέ για κάτι λιγότερο από 12 λεπτά, αφού στην άμυνα δεν μπορούσε να προσφέρει τα απαιτούμενα.

Ο Ούκιτς περιορίστηκε σε ατομικές προσπάθειες που απέφεραν κάποιους πόντους στο πρώτο μέρος αλλά περισσότερο μπέρδευαν τις επιθέσεις της ομάδας (ελαφρυντικό ο ένας μήνας του με την ομάδα), ο Πάνκο αν και 35άρης και με δεδομένες επιθετικές αρετές εμφανίστηκε «ψαρωμένος» στο πρώτο του ντέρμπι και διστακτικός παίρνοντας μόνο ένα σουτ (!), Ματσιούλις και Μπράμος περιορίστηκαν στις αποστολές που είχαν σαν ρολίστες, ο Κίτσεν στα επίσημα δεν δείχνει το πολλά υποσχόμενο πρόσωπο των φιλικών, ο Άρμστρονγκ είχε κάποιες θετικές ενέργειες αγωνιζόμενος στο πρώτο πεντάλεπτο αλλά μετά δεν επέστρεψε στο παρκέ (δείγμα ότι ο προπονητής του μάλλον δεν τον εμπιστεύεται), ενώ ο Λάσμε έδωσε ενέργεια σε ριμπάουντ και άμυνα, έδειξε ικανός να βοηθήσει αρκετά αν και με λιγοστές προπονήσεις στα πόδια του, αλλά δεν είναι ο παίκτης που θα λύσει το επιθετικό πρόβλημα της ομάδας. Όπως δεν είναι τέτοιοι και οι Ξα