Τι θα γίνει στα Εθνικά θέματα και στην άμυνα με αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα;

Στην Ελλάδα οι δρόμοι Αριστεράς και ΕΔ ήταν παράλληλοι και ποτέ δεν συναντήθηκαν...
Ήταν κι αυτό βέβαια πρόοδος από τα χρόνια που οι δρόμοι τους τους έφερναν σε σύγκρουση.Αλλά θα ανέμενε κανείς ότι τόσα χρόνια μετά από Εμφύλιο και Χούντα,πολλά ταμπού θα είχαν εξαφανιστεί.

Ξεθώριασαν πολύ είναι η αλήθεια αλλά ποτέ δεν εξαφανίστηκαν ολοκληρωτικά οι φοβίες. Κι έτσι τα αριστερά κόμματα άφηναν στην ησυχία τους τις ΕΔ,οι οποίες με τη σειρά τους και νοιώθοντας την απόσταση στην οποία τις κρατούσαν οι αριστερές πολιτικές δυνάμεις ,έβλεπαν μάλλον με καχυποψία τις θέσεις που εξέφραζαν για εθνικά θέματα και για την εθνική άμυνα. Γιατί πολύ απλά τις είχαν ...απλά για να υπάρχουν.

Τα ΄φερε όμως έτσι η ζωή που όχι μόνο ΔΝΤ είδαμε στη χώρα,αλλά κι ένα αριστερό κόμμα να διεκδικεί κυβερνητική εξουσία.Κι όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις με αξιώσεις.

Για τα θέματα οικονομικής πολιτικής οι απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ,έχουν σχολιαστεί και θα συνεχίσουν να σχολιάζονται μέχρι και την 17η Ιουνίου.Πολλοί όμως οι οποίοι στέκονται δύσπιστα απέναντι στον Α.Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνουν τις θέσεις που εκφράζει για τα εθνικά θέματα ,όπως έχουμε συνηθίσει να τα λέμε.

Από μία πρώτη ανάγνωση απόψεων και αναλύσεων που προέρχονται από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, διαπιστώνουμε ότι αυτό που λείπει από τις θέσεις του είναι ένα:ρεαλισμός.

Σε γενικές γραμμές οι απόψεις του δεν τρομάζουν. Δεν υπάρχει καμία διάθεση “ξεπουλήματος” και “υποχωρήσεων”. Υπάρχει όμως θα λέγαμε μια υπέρμετρα καλή διάθεση για την επίλυση προβλημάτων η οποία δεν υποστηρίζεται με εναλλακτικό σχέδιο,αν αυτοί που δημιουργούν τα προβλήματα ,δεν δείξουν την ίδια διάθεση.

Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι:

•Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για “πολυδιάστατη, ενεργητική εξωτερική φιλειρηνική πολιτική, έξω από Νατοϊκούς τυχοδιωκτισμούς που απομονώνουν τη χώρα μας και την στερούν από παραδοσιακές καλές σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο και άλλες χώρες της Μ. Ανατολής και του Περσικού κόλπου”.

Δεν υπάρχει καμία αντίρρηση στην ενεργητική και φιλειρηνική πολιτική.Μόνο οι ανόητοι επιθυμούν πόλεμο.Όμως οι “κόκκινες γραμμές” κάθε χώρας θα πρέπει πάντα να υπάρχουν και κυρίως να υπάρχει αποφασιστικότητα ότι δεν θα τις περάσεις. Για τα περί “νατοϊκών τυχοδιωκτισμών”,θα επισημάνουμε ότι είναι μάλλον δύσκολο να ανοίξουμε μέτωπο και με το ΝΑΤΟ,μετά από την ΕΕ. Και δεν έχουμε και λόγο. Μπορούμε βέβαια να χαράξουμε και να εκσυγχρονίσουμε τη στρατηγική μας εντός της Συμμαχίας.
• “Το γεγονός το ότι η χώρα μας στερείτε στρατηγική στην διεκδικήσει του διεθνούς δικαίου, αφήνει μεγάλα περιθώρια αμφισβητήσεων των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας σήμερα από την Τουρκία, αύριο, ίσως και από άλλες γειτονικές χώρες . Τώρα που το διεθνές δίκαιο καταρρακώνετε και ο ΟΗΕ παρακμάζει σύμφωνα με τον καταστατικό του χάρτη, αφού δεν ανταποκρίνεται στους σημερινούς γεωπολιτικούς και διεθνείς συσχετισμούς, η πολιτική των «κανονιοφόρων» δυναμώνει στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο”,γράφει