Θ.ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη ελπίδα για να αλλάξουν τα πράγματα

Η συναυλία του στις 17 Νοέμβρη θα έχει συμβολικό χαρακτήρα. Και από εκεί ξεκίνησε...
η κουβέντα μας. Ο Θάνος Μικρούτσικος, έχει άποψη και δεν φοβάται να την πει. Τουναντίον, διαθέτει και όλα τα επιχειρήματα για να την τεκμηριώσει. Πολιτική, τέχνη, σημεία των καιρών, συμπεριφορές, ιστορία αλλά και γεγονότα.

Ο Θάνος Μικρούτσικος από τους πρώτους 150 μέσα στο Πολυτεχνείο, παρότι δεν το είπε ποτέ δημόσια. Ο Θάνος Μικρούτσικος που ανέλαβε υπουργός Πολιτισμού γιατί συμπάθησε τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Θάνος Μικρούτσικος που δεν παύει να ψάχνεται και να δημιουργεί.

Ομως, τι να πρωτοχωρέσεις σε έναν πρόλογο μιας συνέντευξης που μερικές μόνο από τις φράσεις που περιλαμβάνει είναι οι ακόλουθες; «Ποτέ δεν ήμουνα ΠΑΣΟΚ».
«Τον Πάγκαλο, όπως και τον Βενιζέλο τους έφαγε η εξυπνάδα τους»,
«Η απληστία δημιουργεί τις κρίσεις», «Ημουν πάντοτε αντιδεξιός»,
«Ο λαϊκισμός είναι μία ιδεολογία που η άρχουσα τάξη την προωθεί με μανία ενσυνείδητα, γιατί σε ανθρώπους με λαϊκισμό διαιωνίζεται ευκολότερα η κυριαρχία της»,
«Αν είχε μείνει αντιμνημονιακός ο Σαμαράς δεν θα υπήρχε Χρυσή Αυγή τώρα»,
«Και στον Καρατζαφέρη χαιρετούσαν ναζιστικά»,
« Δεν είναι ο Σημίτης που άλλαξε το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ είχε αλλάξει και βρήκε στον Σημίτη το πρόσωπό του»,
«Ο Βενιζέλος πίστεψε ότι είναι ο εκπορευόμενος εκ του θεού»,
«Αν με ρωτήσεις πως είμαι, θα σου πω "σκατά". Είναι αδύνατον να είμαι ευτυχισμένος με τόσο περιφερόμενη δυστυχία»,
«Το '89 ήτανε βρώμικο. Γιατί ιδεολογικό συμμαχία με τύπους σαν τον Μητσοτάκη, δεν κάνεις».

Συνέντευξη στην Ελένη Κεχαγιά

ie: Κάνετε μία συναυλία στις 17 Νοέμβρη στο Ρυθμό Stage στην Ηλιούπολη που θα έχει πολιτική χροιά. Δε θα ρωτήσω πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, αλλά θα ξεκινήσω ρωτώντας ποιο πιστεύετε ότι είναι το σημείο μηδέν. Η εποχή που προσέφυγε ο Παπανδρέου στο ΔΝΤ, ή το δημοψήφισμα...

Θ.Μ.: Μπορώ να απαντήσω ευθέως σε αυτό, φοβάμαι όμως ότι εάν δεν δώσω ένα σήμα του πως ακριβώς βλέπω τα πράγματα, ίσως θα μπούμε σε θέματα τεχνικά. Εγώ βλέπω τη μεγάλη εικόνα. Και αυτό έχει να κάνει με κάποια πράγματα, που δεν αφορούν αρχικά το πως κάποιοι διαχειρίστηκαν τα πράγματα. Η μεγάλη εικόνα έχει ως πρώτο σημείο ότι ο καπιταλισμός τα τελευταία είκοσι χρόνια γίνεται συνεχώς πιο βάρβαρος.

Δεύτερο σημείο, το ότι ο καπιταλισμός τα τελευταία είκοσι χρόνια με τη φοβερή απληστία και τον ανταγωνισμό, έχει σπρώξει δισεκατομμύρια ανθρώπους -για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας ως ποσοστό- σε μία τερατώδη πείνα. Το 2001, πολύ πριν την κρίση, κάποιους από τους εθνικούς παγκόσμιους οργανισμούς είχε πει πως 2,5 δισ. άνθρωποι στον πλανήτη, έχουν 2 δολάρια την ημέρα, δηλαδή 4 δισ. δολάρια, την ίδια στιγμή ο Αμπράμοβιτς λογιζότανε με 220 δισ. ευρώ περιουσία. Και μετά βγήκε ένα άλλο νούμερο. Οτι το 1 εκατομμύριο άνθρωποι του πλανήτη διαχειρίζονται το 86% του παραγόμενου πλούτου. Οποιος το δει αυτό, νομίζω καταλαβαίνει ότι έχει οδηγηθεί ο κόσμος ολόκληρος στο πιο βάρβαρο σύστημα