Τέλος στο πανεπιστημιακό άσυλο;

Υπό κατάργηση τίθεται, βάσει του νέου νόμου, το πανεπιστημιακό άσυλο...

Έτσι το άσυλο, ως νομική έννοια, καταργείται. Θεσμοθετήθηκε επισήμως το 1982 από τον πρώτο νόμο-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια και τριάντα χρόνια μετά εξελίχθηκε σε μια από τις σύγχρονες παθογένειές τους.

Η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου , με έγκριτους συνταγματολόγους αλλά και καθηγητές Ποινικού Δικαίου στο πλευρό της, επιχειρεί την «έκπληξη» και την αυτονόητη απάντηση στις πολυετείς προσπάθειες πολιτικών και ακαδημαϊκών να αντιμετωπίσουν το θέμα του ασύλου χωρίς να αγγίξουν την ιστορική αξία και την ακαδημαϊκή του έννοια.

Η λύση βρέθηκε. Ο νέος νόμος-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια απλώς δεν θα έχει ούτε μία αναφορά στο θέμα του ασύλου. Ούτε επιτροπή για αυτό, ούτε χώροι που το οριοθετούν, ούτε αρμόδιοι για τη διαχείρισή του. Ακριβώς όπως συνέβαινε και πριν από το 1982, όταν δεν υπήρχε νομικό καθεστώς που να το προστατεύει.
Σύμφωνα με το Βήμα, πανεπιστημιακός καθηγητής ο οποίος συμμετείχε στις επιτροπές οι οποίες συνεδρίασαν στο υπουργείο Παιδείας για το θέμα: « Αν δεν αναφερθεί πουθενά στον νόμο το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου, η νομική του έννοια και η νομική του υπόσταση δεν ισχύουν. Παραμένει έτσι ένας ηθικός κανόνας. Η διοίκηση του κάθε πανεπιστημίου θα μπορεί να καλεί την Αστυνομία όποτε παραστεί ανάγκη, χωρίς καμία επιπλοκή. Ούτε αρμόδιες επιτροπές ούτε πολύπλοκες διαδικασίες για να κληθεί ο εισαγγελέας ».