Ο...Τσώρτσιλ του ρουσφετιού

Έπρεπε να τον κουβαλήσει μαζί του ο Σαμαράς στο Βερολίνο και να τον...
περιφέρει στις συναντήσεις με την Μέρκελ και τους άλλους αξιωματούχους, όπως ο συγχωρεμένος ο Έβερτ τον Αζάνκα. Και καθώς θα τον συνιστούσε να ζητάει συγνώμη για το....
γεγονός ότι εξακολουθούν να βρίσκονται στην πολιτική ζωή του τόπου τέτοιοι ανεκδιήγητοι πολιτικοί. Σαν τον ήρωά μας τον Τραγάκη που έβγαλε λάδι-ως πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής για τα εξοπλιστικά τον Άκη και τους άλλους.

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που διόρισε το σόι του στη βουλή, επειδή δεν υπήρχε νόμος που να το απαγορεύει, όπως δήλωσε με ανακοίνωσή του.

Σαν κι αυτόν υπάρχουν πολλοί στο ναό του ρουσφετιού και της μόλυνσης της Δημοκρατίας που βρίσκεται στη πλατεία Συντάγματος.

Πάρτε παράδειγμα τον μπούγκα-μπούγκα Μειμαράκη ο οποίος αρνείται να κλείσει το Κανάλι της Βουλής με το έτσι θέλω. Ή τον Πολύδωρα, το ξακουστό, τον παρ΄ολίγο πρωθυπουργό Πετσάλνικο και πάει λέγοντας.

Ας γωρίσουμε όμως τον σημερινό ήρωά μας Τραγάκη μέσα από ένα πορτραίτο που του είχε σμιλεύσει ο Λάμπρος Σταυρόπουλος τον Μάρτιο του 2007 στο «ΒΗΜΑ».
Ο ΠΕΘΕΡΟΣ ΤΟΝ ΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Άφησε το επάγγελμά του - είναι τοπογράφος μηχανικός - για να μπει στην πολιτική με τη βοήθεια του πεθερού του, ο οποίος ήταν αξιωματικός της Χωροφυλακής και μέλος της φρουράς του Κωνσταντίνου Παπακωνσταντίνου, στενού συνεργάτη του Κωνσταντίνου Καραμανλή επί ΕΡΕ και επί ΝΔ και κατόπιν προέδρου της πρώτης μεταδικτατορικής Βουλής (1974-1977).

Εξελέγη στον Πειραιά για πρώτη φορά στις εκλογές του '74, σε ηλικία 29 ετών, μαζί με μια νέα φουρνιά βουλευτών: τους Αν. Νεράντζη, Ηλ. Βουγιουκλάκη, Παντ. Καλογιάννη και Ταρσή Μπουγά.

Εκτοτε εκλεγόταν μόνο όταν η ΝΔ όδευε προς την κυβερνητική εξουσία - το 1977, το 1989 και το 1990 -, ενώ επανήλθε στη Βουλή ύστερα από 14 ολόκληρα χρόνια, στις τελευταίες εκλογές του 2004, στη δεύτερη θέση (με 19.950 ψήφους), με πρώτο τον νυν υφυπουργό Ανάπτυξης κ. Νεράντζη - τον μεγάλο ανταγωνιστή του (με 26.790 ψήφους).

Τον άνθρωπο που δεν θα του συγχωρήσει ποτέ ότι εξαιτίας του τον παράτησε τη δεκαετία του '90 ο επί σειρά ετών διευθυντής του πολιτικού γραφείου του και πήγε σε αυτόν, παίρνοντας μάλιστα μαζί του και τα αρχεία!

Εκτοτε οι σχέσεις τους διαπνέονται από «εμφυλιοπολεμικές» διαθέσεις και στις εκδηλώσεις στις οποίες συνυπάρχουν δεν λείπουν ενίοτε τα αλληλοκαρφώματα.

ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ ΖΗΤΟΥΣΕ ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΟ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ!

Όταν ήταν τρίτος αντιπρόεδρος της Βουλής, απαιτούσε από τους τοπικούς κομματάρχες να τον προσφωνούν πριν από τους υπουργούς και υφυπουργούς στις εκδηλώσεις!

Θεωρείται ασυναγώνιστος, καθώς δεν χάνει λιτανεία, κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας, χορό και κάθε είδους εκδήλωση που να μην παρίσταται, «καπελώνοντας» τους υπόλοιπους.

Ανθρωπος λαϊκός, παραδοσιακός «δεξιός», έχει αφήσει εποχή στην περιφέρειά του για την πολυσχιδή δράση του. Ασπονδοι φίλοι του τον αποκαλούν αδίκως «Μαυρο