Η Έλενα Ακρίτα στόλισε για τα καλά τη Βίκυ Σταμάτη!

​Από γενέες… 14 πέρασε η Έλενα Ακρίτα τη Βίκυ Σταμάτη!...
Η δημοσιογράφος-σεναριογράφος, τα έψαλε για τα καλά στη σύζυγο του Άκη Τσοχατζόπουλου,μέσα από άρθρο της, στο οποίο αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Και να θέλεις να αγιάσεις, τι διάολο πια, κάπου κολάζεσαι! Γιατί όλα έχουν ένα όριο! Και η οικογένεια Τσοχατζοπούλου αυτό το όριο το πέρασε και το προσπέρασε προ πολλού».

Μάλιστα χαρακτηρίζει την Βίκυ Σταμάτη, «ιδιάζουσα περίπτωση»:

«Οπως δήλωσε στη συνέντευξή της, δεν είναι παρά η «μέση Ελληνίδα με κάποια οικονομική άνεση». Και υπερθεμάτισε η μητέρα της: «Η Βίκυ είχε κάποιο όνομα και ζούσε ανάλογα». Διερωτάται βέβαια κανείς πώς απέκτησε αυτό το όνομα η «Βίκυ»; Τι είχε πετύχει η «Βίκυ» στη ζωή της; Ηταν η «Βίκυ» μια καταξιωμένη επιστήμων; Ηταν η «Βίκυ» μια σπουδαία καλλιτέχνιδα; Ηταν η «Βίκυ» μιαπετυχημένη επιχειρηματίας; Ή, έστω, ήταν η «Βίκυ» μια απλή γυναίκα εργαζόμενη, που στηρίζει την οικογένειά της και μεγαλώνει τα παιδιά με αξιοπρέπεια μέσα από τον καθημερινό της μόχθο;»

Πού καταλήγει η Έλενα Ακρίτα; πως «με κανέναν από τους παραπάνω τρόπους δεν έκανε «όνομα η Βίκυ». Η «Βίκυ έκανε όνομα» ως η πολυέξοδη σύζυγος ενός μεγάλης ηλικίας κροίσου πολιτικού. Η «Βίκυ έκανε όνομα» στα καταστήματα του Κολωνακίου, στους μασέρ, στους μακιγέρ, στους αμπιγέρ και στα ταγέρ. Η «Βίκυ έκανε όνομα» ως... ταυτόσημη της χλιδής, της αρχοντοχωριατιάς, της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος. Η «Βίκυ» δεν είναι διάσημη. Η «Βίκυ» είναι διαβόητη. Και όποιος θέλει ας ψάξει να βρει στο λεξικό τη θεμελιώδη διαφορά αυτών των δύο λέξεων».

Μάλιστα καταρρίπτει ένα ένα τα επιχειρήματα αποφυλάκισης της Βίκυς Σταμάτη, λέγοντας:

«Είναι μητέρα ανήλικου παιδιού. Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Οι φυλακές γεμάτες από γονείς ανηλίκων που τα περισσότερα βρίσκονται στο έλεος του Θεού! Σαφώς και το παιδάκι δεν φταίει σε τίποτα. Ομως οι γονείς δεν το πήραν στον λαιμό τους; Οι γονείς δεν όφειλαν να σκεφτούν το παιδί τους; Να προβλέψουν πως οι πράξεις τους θα μπορούσε να το οδηγήσουν στη δεινή θέση που τελικά το οδήγησαν; Και για να τελειώνουμε, ας θεσπιστεί ένας νόμος που να λέει ότι θα φυλακίζονται μόνο οι ένοχοι που έχουν παιδιά 18+!»

Και συνεχίζει: «Δηλώνει ότι αν δεν την αποφυλακίσουν θα αυτοκτονήσει. Αυτό πια κι αν είναι νομικό επιχείρημα βαρβάτο: Οποιος συλλαμβάνεται, αντί να προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του, ας λέει ένα «αν δεν μ' αφήσετε ελεύθερο θα σκοτωθώ», τον αφήνουμε, φεύγει, να περάσει ο επόμενος».

Τέλος, γράφει: «δηλώνει ψυχίατρος ότι πάσχει από «ναρκισσισμό». Συγγνώμη κιόλας, αλλά εγώ αν έπασχα από ναρκισσισμό θα το έκανα γαργάρα. Διαβάζω στο περιοδικό «Αρμονία», τεύχος 42/2003, ποια τα βασικά χαρακτηριστικά των ατόμων αυτών:

Εντονη αίσθηση σπουδαιότητας και μεγαλείου που έχουν για τον εαυτό τους. Εντονη η ανάγκη τους για θαυμασμό. Αδυναμία να αναγνωρίσουν και να νιώσουν τις επιθυμίες, τις ανάγκες και τα αισθήματα των άλλων.

Φαντασιώνονται ιδια