Η διαρκής έφοδος της κ.Γιάννας στην εξουσία και ο ΣΥΡΙΖΑ...

Την φιλοδοξία της κ. Γιάννας Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη για εξουσία την γνωρίζουμε από παλιά και δεν... χρειάζεται πολλές εισαγωγές. Από τις φιλόδοξες βουλευτικές της θητείες μέχρι το διεθνές σούσουρο για την προσπάθεια κατάληψης της Προεδρίας της Δημοκρατίας, όλα χαρακτηρίζονται από τον πόθο της άμεσης (όχι μόνο οικονομικά έμμεσης) εξουσίας και...της σχέσης αγάπης-μίσους με την Νέα Δημοκρατία. Το ερώτημα βέβαια είναι, πώς είναι δυνατόν να έχει αποτύχει μέχρις στιγμής, σε μια χώρα όπου λόγω μεγέθους οι οικονομικές της δυνατότητες και γνωριμίες σημαίνουν πολλά, πάρα πολλά. Ο λόγος φαίνεται να έγκειται στην ελληνική ανθρωπαρέσκεια, στην φιλοδοξία να δοξασθεί το ίδιο το πρόσωπό της αποκτώντας προσωποπαγώς την όποια θέση, αντί μιας έμμεσης πρόσβασης στην εξουσία. Και επειδή είμαστε λαός που έχει θεοποιήσει επί τρισχιλιετία το σκώμμα και την ειρωνεία, η υπερπροβολή της και το πασίγνωστο των φιλοδοξιών καθιστούσε κάθε ευκαιρία ακατάλληλη.Σωστά παρατηρεί το Antinews ότι επί Ελεύθερου Τύπου ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν (περίπου ως “τιμωρία” στην ΝΔ) με ποσοστά… Τσαουσέσκου, συγκρίνοντάς τα με την εκλογική πραγματικότητα που ακολούθησε, καθώς και για τις μυστήριες εκδοτικές αδελφοποιήσεις. Όμως, τότε (σε αντίθεση με τώρα) δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ ο “Τρίτος Πόλος” που θα αναλάμβανε την εξουσία. Το φούσκωμα του ΣΥΡΙΖΑ είχε ως στόχο την αποδυνάμωση της ΝΔ ως πόλου, ώστε να μην ενδυναμωθεί κάτι υπάρχον αλλά να δημιουργηθεί νέο κόμμα με δυνατότητες μετεξέλιξης σε κόμμα εξουσίας. Κόμμα με τη σφραγίδα της Γιάννας ήδη από την αρχή.Το 2008 γίνεται ήδη συζήτηση για τον νέο πόλο που χρειάζεται το πολιτικό σκηνικό, για την αναγκαιότητα αποστράτευσης του πολιτικού προσωπικού και λοιπά. Αν θυμάστε, γίνεται επίσης συζήτηση για “κόμμα επιχειρηματιών”, καθώς και για “κόμμα Γιάννας”.Από το καλοκαίρι ξεκινούν διαδικτυακές διαδικασίες δημιουργίας νέου κόμματος λαϊκής βάσης και κατ’ ουσίαν κεντροδεξιού χαρακτήρα, με κυρίαρχη γραμμή τα αιτήματα της “ριζικής πολιτικής μεταρρύθμισης” και της πολιτικής με πολίτες, όχι πολιτικούς. Φανερός νονός του εγχειρήματος ήδη από την αρχή είναι ο συνεργάτης της Γιάννας Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη και διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου δημοσιογράφος Αντώνης Παπαγιαννίδης. Οι “διεργασίες για τη δημιουργία νέου κόμματος” διαρκούν μέχρι τον Ιανουάριο, οπότε ιδρύεται το κόμμα “Δημοκρατικοί”. Εχέγγυά του η πλήρης απουσία επαγγελματιών πολιτικών, η παρουσία πραγματικών ενεργών πολιτών και οι αρκετά συγκεκριμένες και ρεαλιστικές προτάσεις, ελκυστικά στους ψηφοφόρους στοιχεία τα οποία προσπάθησε προσφάτως να αναπαραγάγει ο Θάνος Τζήμερος, με περιορισμένη επιτυχία. Ο Αντώνης Παπαγιαννίδης είναι πανταχού παρών και ταυτοχρόνως αόρατος: ενώ καθοδηγεί και αναφέρεται σε όλα τα δημοσιεύματα των ΜΜΕ σχετικά με το κόμμα (κόμμα μόλις ιδρυθέν, από ανώνυμους πολίτες, αλλά με αναφορές και δημοσιεύματα στον Ελεύθερο Τύπο, στην Καθημερινή και στην Ελευθεροτυπία), δεν καταλαμβάνει απολύτως καμία θέση, ούτε του προέδρου ούτε στο κεντρικό συμβούλιο του κόμματος.Εδώ όμως αρχίζει το ενδιαφέρο