Γιατί τα σκυλιά αυτοκτονούν πηδώντας από τη γέφυρα Overtoun;

Η Overtoun Bridge είναι μια τοξωτή γέφυρα που βρίσκεται κοντά στο Milton, της Σκωτίας. Το Milton είναι ένα χωριό στη Δυτικό Dunbartonshire, στα...

περίχωρα του Dumbarton. Η γέφυρα Overtoun, έχει κερδίσει την προσοχή του κοινού, λόγω του ασυνήθιστα μεγάλου αριθμού των σκύλων που έχουν αυτοκτονήσει, πηδώντας σχεδόν όλοι από το ίδιο σημείο της γέφυρας στο κενό.

Δεν είναι ακριβώς γνωστό, πότε ή γιατί τα σκυλιά άρχισαν να πηδούν από τη γέφυρα, αλλά οι ιστορίες ειδήσεων και οι μελέτες έχουν δείξει ότι αυτοί οι θάνατοι, πιθανώς να έχουν αρχίσει κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 ή 1960, με ρυθμό περίπου ένα σκυλί σε ένα μήνα.
Το μακρύ άλμα από τη γέφυρα πάνω από τους καταρράκτες του Overtoun Estate, σχεδόν πάντα, οδηγεί σε άμεσο θάνατο. Παραδόξως, κάποια σκυλιά έχουν επιζήσει, μα μόλις ανέκτησαν τις αισθήσεις τους, επέστρεψαν στο ίδιο σημείο και ξαναπήδησαν. Αυτά τα σκυλιά είναι γνωστά στους ντόπιους του Dumbarton ως «second timers.»
Τις περισσότερες φορές που έχουν πηδήξει τα σκυλιά από τη γέφυρα οι καιρικές συνθήκες ήταν καλές και ως επί το πλείστον τα σκυλιά που έχουν πηδήξει από τη μία πλευρά της γέφυρας, είναι σκυλιά με μεγάλη μύτη. Εξήγηση του φαινομένου ακόμα δεν έχει βρεθεί.
Υπήρξαν πολλές θεωρίες ως προς το γιατί τα σκυλιά επιλέγουν να τερματίσουν τη ζωή τους πηδώντας από τη γέφυρα. Μερικές από αυτές λένε πως πρόκειται για μια στοιχειωμένη γέφυρα, ή πως τα σκυλιά έπασχαν από κατάθλιψη, ή ακόμα και πως περπατώντας πάνω στη γέφυρα τα σκυλιά με κάποιο τρόπο συσσωρεύουν ένα είδος αρνητικής ενέργειας η οποία και δημιουργεί αυτό το αυτοκτονικό συναίσθημα.
Ωστόσο, η εξήγηση που φαίνεται να είναι η πιο λογική προϋποθέτει την παρουσία βιζόν στις όχθες του ποταμού στον οποίο βρίσκεται η γέφυρα. Το βιζόν είναι ένα ζώο που έχει ισχυρούς πρωκτικούς αδένες οι οποίοι παράγουν μια έντονη μυρωδιά μούχλας. Σε αυτά λοιπόν τα ζώα αρέσει πολύ να αφήνουν σημάδια όπου πηγαίνουν και αυτή η μυρωδιά που παράγουν οι αδένες τους είναι πολύ ενδιαφέρουσα για τους σκύλους.

Επίσης έχει διατυπωθεί η άποψη ότι το ύψος των γρανιτένιων τοίχων της γέφυρας μειώνει σημαντικά την αίσθηση της όρασης και της ακοής των σκύλων, έτσι ώστε όταν πηγαίνουν να ερευνήσουν ακολουθώντας τη μυρωδιά, αγνοούν την πτώση που τους περιμένει.
Εντούτοις, αυτή η εξήγηση δεν ικανοποιεί όλους. Υπάρχει ένα ακόμα άλυτο ερωτηματικό που παραμένει και έχει να κάνει με το άλμα των σκύλων στο κενό από το ίδιο περίπου σημείο. Ακόμα και οι “second timers” τα σκυλιά δηλαδή που επιζούν της πρώτης πτώσεως και επιστρέφουν για ένα δεύτερο άλμα πηδούν από το ίδιο σημείο. Το σίγουρο είναι ότι κάτι υπάρχει σε αυτή τη γέφυρα που πρέπει να εξεταστεί.

koufa