Έργα αναβάθμισης του Εθνικού Κήπου

Ένα ακόμη βήμα για την αναβάθμιση των υποδομών του Εθνικού Κήπου έγινε...
μετά την έγκριση της μελέτης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού.

Σε πρώτη φάση, προβλέπεται η βελτίωση του υπόγειου δικτύου άρδευσης, η αποκατάσταση του υπέργειου δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης των όμβριων υδάτων, η αντικατάσταση των φωτιστικών, η βελτίωση των δαπέδων των μονοπατιών του κήπου και η συντήρηση της παιδικής χαράς.

Το Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων ενέκρινε τη μελέτη, που θα υλοποιηθεί από τον Δήμο Αθηναίων στον οποίο ανήκει ο Εθνικός Κήπος, υπό την επίβλεψη των υπηρεσιών του υπουργείου Πολιτισμού και απέρριψε την πρόταση για αντικατάσταση του αστικού εξοπλισμού. Η μελέτη προέβλεπε 100 καθίσματα και 155 κάδους απορριμμάτων, καθώς σήμερα ο κήπος διαθέτει λίγα καθίσματα περίπου 20, τα οποία όμως έχουν ιστορικό ενδιαφέρον αφού έχουν ηλικία ίδια με αυτή του κήπου και 11 διαφορετικά είδη κάδων. Το Συμβούλιο δεν ενέκρινε τον προτεινόμενο από το Πολυτεχνείο αστικό εξοπλισμό και ζήτησε τη συντήρηση του υπάρχοντος.

Το έργο της βελτίωση των υποδομών θα χρηματοδοτηθεί από την Περιφέρεια Αττικής. Θα ακολουθήσουν και άλλες μελέτες που αφορούν στη συνολική ανάπλαση του κήπου, την αναβάθμιση των υποδομών και των εγκαταστάσεων καθώς και τη συντήρηση της βλάστησης, συνολικού κόστους 6,5 εκατομμυρίων ευρώ.

Σύντομα αναμένεται να προκηρυχθεί μελέτη προϋπολογισμού 370.000 ευρώ, για την αποκατάσταση του ζωολογικού κήπου, του βοτανολογικού μουσείου, του χώρου που βρίσκεται το ρωμαϊκό μωσαϊκό και του μαντρότοιχου της Ηρώδου του Αττικού.

Η δεύτερη φάση θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την αποκατάσταση της χλωρίδας και την απομάκρυνση της ξερής βλάστησης.

Ο Εθνικός Κήπος (έκτασης 1000 στρεμμάτων), ο οποίος αποτέλεσε το πιο μεγαλόπνοο εξωραϊστικό έργο της βασίλισσας Αμαλίας, έχει μεγάλη ιστορική σημασία, που συμβαδίζει με αυτή του νέου ελληνικού κράτους. Στον αρχικό σχεδιασμό και την κατασκευή του αποτελούσε αναγκαίο μέρος του συγκροτήματος των βασιλικών ανακτόρων. Ως εκ τούτου, ακολούθησε τις διαδοχικές θέσεις των ανακτόρων στα πολεοδομικά σχέδια της νέας Αθήνας, τα οποία παρουσίασαν οι Κλεάνθης και Schaubert το 1833 και ο Leo von Klenze το 1834. Τελικά, δεν εφαρμόστηκε καμία από τις δύο λύσεις και τα Ανάκτορα του Όθωνα τοποθετήθηκαν στο τέλος του 1835 στη σημερινή τους θέση, σε σχέδια του Friedrich von Gaertner. Η χάραξη των εσωτερικών διαδρομών είναι γαλλικής τεχνοτροπίας του όψιμου μπαρόκ με αυστηρή γεωμετρική δομή.

Ο κήπος παρέμεινε στην ιδιωτική χρήση των βασιλέων και στη διακριτική και χρονικά ελεγχόμενη χρήση πολιτών σε όλο τον 19ο αιώνα και στην αρχή του 20ου μέχρι την κατάργηση της βασιλείας.

Στα χρόνια της Αμαλίας διαμορφώθηκε η χάραξη, η φύτευση και ο βασικός εξοπλισμός του, μαζί με εξαιρετικές παρεμβάσεις, όπως το λεγόμενο κάθισμα της Αμαλίας, στη νοτιοανατολική άκρη, από όπου η βασίλισσα μπορού