Επτά σημεία που δείχνουν ότι αρχίζει το… γήρας

Η συνήθης εικόνα της γήρανσης φαίνεται να είναι αυτή ενός ρυτιδιασμένου, κακόκεφου γέρου ανθρώπου που ξεχνάει εύκολα...
Αλλά η επιστήμη σκιαγραφεί μια άλλη, πολύ διαφορετική εικόνα των ηλικιωμένων: τείνουν να είναι πιο ευτυχείς και σε πολλές περιπτώσεις παραμένουν αρκετά οξυδερκείς. Ας δούμε λοιπόν επτά σημεία τα οποία αλλάζουν, καθώς γερνάμε.

Απόκτηση μιας θετικής νοοτροπίας
Η στερεότυπη εικόνα των γκρινιάρηδων ηλικιωμένων ανθρώπων ίσως να μην ευσταθεί επιστημονικά. Η γήρανση μπορεί να συνοδεύεται από ευτυχία για πολλούς ανθρώπους, αν και το εάν αυτό το συμπέρασμα ευσταθεί και οι λόγοι για τη διάθεση αυτή είναι αντικείμενο συζήτησης.
Για παράδειγμα, μια έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2008 από την Yang Yang, κοινωνιολόγο στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, υποδεικνύει ότι η αύξηση στη διάρκεια ζωής που παρατηρείται από τη δεκαετία του 1970 και μετά συνδέεται με μια αύξηση στα χρόνια που οι άνθρωποι βιώνουν την ευτυχία. Την ίδια στιγμή ωστόσο, η υγεία και τα εισοδήματα, που είναι σημαντικοί παράγοντες σε ό,τι αφορά στην ευτυχία, μειώνονται, καθώς η ηλικία προχωράει. Κάποιοι ερευνητές τόνισαν πως, όταν λάβει κανείς υπ’ όψιν αυτούς τους δύο παράγοντες, οι γέροντες είναι λιγότερο ευτυχισμένοι από τους νέους.
Ακόμα και έτσι, το εάν νιώθει κανείς καλά σε μεγάλη ηλικία είναι κάτι που έχει να κάνει με τη νοοτροπία του καθενός. Έρευνες έχουν δείξει ότι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας θυμούνται το παρελθόν μέσα από χρωματισμένους με ρόδινα χρώματα φακούς και είναι πιο αισιόδοξοι απ’ ό,τι νεαρότερα άτομα. Ακόμα και οι άρρωστοι και οι ανάπηροι είναι συχνά το ίδιο ευτυχισμένοι με τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Απόλαυση ενός καλού αστείου
Η επιστήμη έχει δείξει ότι το γέλιο μάς κάνει καλό. Αυτό είναι ένα καλό νέο για τους γηραιότερους που συνεχίζουν να εκτιμούν το χιούμορ, δεδομένου ότι το καταλαβαίνουν, σύμφωνα με μια καναδική έρευνα που δημοσιεύτηκε σε τεύχος του 2003 στο περιοδικό της Διεθνούς Νευροψυχολογικής Εταιρείας (Journal of the International Neuropsychological Society).
«Τα καλά νέα είναι ότι η γήρανση δεν προσβάλλει τις συναισθηματικές αποκρίσεις στο χιούμορ, εξακολουθούμε να απολαμβάνουμε το γέλιο, όταν καταλαβαίνουμε το αστείο» δήλωσε η Prathiba Shammi, ψυχολόγος στο Κέντρο Baycrest της Γηριατρικής Φροντίδας. «Η διατήρηση αυτής της συναισθηματικής ανταπόκρισης είναι σημαντική λόγω του ότι είναι αναπόσπαστο τμήμα της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και για καιρό έχει προταθεί ότι ίσως το χιούμορ να εμπλουτίζει την ποιότητα της ζωής, να βοηθάει στην αντιμετώπιση του άγχους και να μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε τις εντάσεις της γήρανσης».
Η αρνητική πλευρά που φανερώθηκε από την έρευνα αυτή είναι ότι οι γέροι ενήλικες είχαν περισσότερη δυσκολία από τους νεαρούς στο να κατανοήσουν το χιούμορ. Μπορούσαν πιο δύσκολα να επιλέξουν την κατάλληλη ανατρεπτική φράση σε ένα αστείο ή να επιλέξουν το σωστό αστείο σκίτσο από μια σειρά σκίτσων. Μια άλλη ερευνητική ομάδα κατέληξε στα ίδια αποτελέσματα το 2007, δηλαδή στο ότι οι γηραιότεροι ενήλικοι