Ένα φωτογραφικό παραμύθι για την Έδεσσα

Οραματίστηκε μία ιστορία μαγική για τον γενέθλιο τόπο του, την Έδεσσα, με μία φρέσκια -αυθαίρετη ίσως- οπτική γωνιά, με αφορμή τα ...100χρονα από την απελευθέρωσή της. Ένα παραμύθι, στο οποίο έδωσε "σάρκα και οστά" μέσα από το πρωτότυπο, για τα ελληνικά δεδομένα, λευκώμά του, με τίτλο "Wonderwood - Το Δάσος των Θαυμάτων" (εκδ. Μαγικό Κουτί).

Ο λόγος για τον φωτογράφο και συγγραφέα Σπύρο Παλούκη, ο οποίος, μέσα από 40 σκηνοθετημένες φωτογραφίες, που τραβήχτηκαν στην ευρύτερη περιοχή του Νομού Πέλλας, υπό την επιμέλεια του αρχαιολόγου -μουσειολόγου Παναγή Κουτσοκώστα και το γραφιστικό σχεδιασμό του Αιμίλιου Γκαλίπη, "ζωντανεύει" το παραμύθι του, "παντρεύοντας" τον λαϊκό πολιτισμό με τη σύγχρονη καλλιτεχνική αισθητική.

"Εδώ και δύο χρόνια επεξεργαζόμουν την ιδέα που είχα για ένα φωτογραφικό λεύκωμα, με μία ιστορία για την Έδεσα, αυθαίρετη, αν θέλετε, αλλά συνάμα και τεκμηριωμένη", δηλώνει ο Σπύρος Παλούκης, δημιουργός του επίσης πρωτότυπου λευκώματος "Daydreaming: εκατό Έλληνες του Βελγίου ονειρεύονται την Ελλάδα".

Με το νέο του βιβλίο, ο νεαρός δημιουργός θέλει πρωτίστως να προβληματίσει τον αναγνώστη, για το κατά πόσο είναι ταυτόσημες στις μέρες μας οι έννοιες απελευθέρωση και ελευθερία.

"Εκατό χρόνια μετά την απελευθέρωση, είμαστε πραγματικά ελεύθεροι; Έχουμε όσα θέλουμε ή όσα αξίζουμε; Τι βλέπουμε στον καθρέπτη μας; Μπορούμε να αλλάξουμε ή παραμένουμε καθηλωμένοι, αποδεχόμενοι τη μοίρα μας;", διερωτάται ο Σπύρος Παλούκης, για να δώσει και μία αισιόδοξη νότα στα όσα μας συμβαίνουν σήμερα: "Σε μία εποχή που η απαισιοδοξία αντικατέστησε την ελπίδα, ένα Όνειρο και μία Ιστορία μας γυρνάνε εκατό χρόνια πίσω για να φτιάξουμε όσα δεν έγιναν σωστά, για να ζήσουμε όσα ονειρευτήκαμε...".

Μία Παραδοσιακή Αλληγορία

Μέσα από τις σελίδες του "Wonderwood - Το Δάσος των Θαυμάτων", παραδοσιακές δοξασίες και μυθολογικές αλληγορίες εικονοποιούνται και αποκαλύπτουν μία εντολή τριών χρησμών, μία πορεία σε τρεις κόσμους.

"Είδα μια κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη κι έδωσα κλότσο να γυρίσει, παραμύθι ν΄ αρχινίσει. Είδα τον εαυτό μου μικρό, να λατρεύει τα παραμύθια και να θέλει να γίνει συγγραφέας. Είδα τον εαυτό μου μεγάλο, να κουβαλάει μια φωτογραφική μηχανή σ΄ ένα δάσος και να θέλει να γίνει παιδί ξανά", διηγείται ο Σπύρος Παλούκης, ο οποίος προσωποποιεί τα τοπωνύμια και τα κάνει ήρωες του βιβλίου του.

Το Δάσος των Θαυμάτων που ονειρεύτηκε ήταν μεγάλο και πυκνό, κάπου κοντά στην Έδεσσα. Στην αρχή ήταν μόνος. Μοναδική του παρέα η φαντασία του. Είδε τη Μάγισσα Καρκάγια (που πήρε το όνομά της από τις γνωστές πηγές Καρκάγια) να τον κοιτάει απειλητικά, τον Νάρκισσο να λατρεύει το είδωλό του, τη Σφίγγα να τον παραμονεύει.

Είδε νεράιδες, ζώα ακινητοποιημένα, ανθρώπους κοκαλωμένους από μια κατάρα βιβλική. Είδε τον Γίγαντα του Βασιλιά Μίδα να ετοιμάζεται να βγει από τον Κάτω Κόσμο, ζητώντας εκδίκηση για την αχαριστία των ανθρώπων. Και ό,τι έβλεπε το κατέγραφε στο χαρτ