ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Στηρίξτε μας για να μείνουν ανοιχτά τα πανεπιστήμια. Αναλογιστείτε τι πετυχαίνουμε όταν ψηφίζουμε υπέρ των καταλήψεων...». Η έκκληση προς όλους τους φοιτητές τριών ελληνικών πανεπιστημίων, που κάνει σήμερα μέσω της «Κ» η ομάδα «Ψηφίζουμε...
Ανοιχτή ΑΣΟΕΕ (ΟΠΑ)», αποτυπώνει την αγωνία των νέων ανθρώπων που βλέπουν τα ιδρύματα να είναι κλειστά, στο έλεος των εκπροσώπων των φοιτητικών παρατάξεων, που διαμαρτύρονται, καθώς διαπιστώνουν ότι στόχος του νέου νόμουπλαισίου για τα ΑΕΙ είναι να περιορίσει την υπέρμετρη ισχύ, και τα προνόμια που εξασφάλιζε, στους εκπροσώπους των παρατάξεων.
Μάλιστα, σήμερα η ομάδα «Αγανακτισμένοι Φοιτητές: ΟΧΙ στις Καταλήψεις», που έχει πρόθεση να συντονίσει τις σχετικές προσπάθειες σε όλα τα ΑΕΙ της χώρας, θα έχει μία web συνάντηση μέσω skype, στην οποία θα συμμετάσχουν φοιτητές από διάφορα ΑΕΙ. «Δεν θέλουμε να πολιτικοποιηθεί η προσπάθειά μας. Δεν πρέπει να ταυτίζουμε τα μικροκομματικά συμφέροντα με την εκπαίδευση. Εμείς, απλώς επιθυμούμε να παραμείνουν οι σχολές ανοιχτές. Εάν συνεχιστούν οι καταλήψεις μία εβδομάδα, υπάρχει πιθανότητα να χαθεί το εξάμηνο», αναφέρει στην «Κ» η 20χρονη φοιτήτρια της Νομικής Αθηνών, Κωνσταντίνα Καμπέρη, που μετέχει στην προσπάθεια.
Στην πρόθεσή τους να μείνουν μακριά από κόμματα και προσηλωμένοι στην προσπάθεια για ανοιχτά ΑΕΙ εστιάζουν, στο μήνυμά τους, και οι φοιτητές από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Είμαστε ανεξάρτητοι φοιτητές. Οργανωθήκαμε μέσω facebook και σκοπός μας δεν είναι να υπερασπιστούμε ούτε να απορρίψουμε τον νόμο-πλαίσιο, ο οποίος ψηφίστηκε προσφάτως. Αυτό που μας ενώνει είναι μία κοινή άποψη: δεν πιστεύουμε πως η κατάληψη είναι το πλέον κατάλληλο μέσο για να εκδηλώσουμε τη δυσαρέσκειά μας. Ως φοιτητές έχουμε το δικαίωμα στη μόρφωση και στην απρόσκοπτη φοίτησή μας. Τέτοιες ενέργειες διακόπτουν τη σταδιοδρομία μας και καταρρίπτουν τα όνειρά μας», αναφέρουν στην έκκλησή τους οι περίπου 15 φοιτητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Φόβος
Στη συνέχεια οι φοιτητές περιγράφουν την περιπέτειά τους εντός του ιδρύματος, από τη στιγμή που αποφάσισαν να παρουσιάσουν τη δική τους πρόταση. «Στην πρώτη γενική συνέλευση του πανεπιστημίου μαζευτήκαμε 347 άτομα και στη δεύτερη 707. Είμαστε 707 παιδιά, που βγήκαμε μπροστά και εκφράσαμε τη διαφωνία μας στο σύστημα που επικρατεί τόσα χρόνια στα ελληνικά πανεπιστήμια. Μπήκαμε στο πανεπιστήμιο με όνειρα και με σκοπό τη μόρφωση και όχι την πολιτικοποίηση. Και αυτή την εβδομάδα αντιμετωπίσαμε τους τραμπουκισμούς, τις συκοφαντίες και τον φανατισμό τον παρατάξεων. Αισθανθήκαμε φόβο που εκφράζαμε μία διαφορετική άποψη σ’ ένα αμφιθέατρο. Στην Ελλάδα του 2011, παιδιά έφευγαν τρέχοντας από το πανεπιστήμιο γιατί δεν ένιωθαν ασφαλή σε έναν δημόσιο χώρο»...
Το κείμενο της έκκλησης ολοκληρώνεται με ένα αίτημα τόσο προς τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας όσο και, ευρύτερα, προς την κοινωνία. «Εχουμε την απαίτηση η Κοινωνία που δημιούργησε και τόσα χρόνια ευνοούσε τ