Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια από 21 έως 23 Φεβρουαρίου

Τι μας επιφυλάσσουν οι πλανήτες για το ερχόμενο τριήμερο; ...

Ο ξενοδόχος
Ο Ποσειδώνας εξακολουθεί να σκεπάζει με το πέπλο του τις εξελίξεις και στην Παραμυθούπολή μας όλοι οι διακεκριμένοι πρωταγωνιστές είναι ευτυχισμένοι: Η ηρωική κυβέρνηση μας, οι πτωχοί τραπεζίτες αλλά και οι ευγενείς πιστωτές μας που τόσο πάσχισαν για το καλό τους.
Εδώ όμως είναι που ταιριάζει το «όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει»...
Γιατί ανεξάρτητα με το αν εμείς θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα ευχαριστημένοι που εξακολουθούμε τουλάχιστον να δαγκώνουμε σφιχτά το διαβατήριο για την Βασιλεία των Ουρανών (εκεί ως γνωστόν δεν έχει χρέη, παρά μόνον όνειρα κι ελπίδες), όλα αυτά που συμφωνήθηκαν στο Eurogroup, δεν είναι παρά φρούδες ελπίδες.
Πλήρως ανεφάρμοστα -εκτός από δόλια- αφού πολύ σύντομα κάποιος απρόβλεπτος «ξενοδόχος» θα πιστοποιήσει πως κακώς δεν τον έχουν υπολογίσει. Οπότε ας περιμένουμε το επόμενο επεισόδιο του σήριαλ «Σωτηρία χωρίς αναισθητικό».

Όταν το κενό δεν είναι και τόσο άδειο...
Την Τετάρτη στις 00:34 γίνεται η Νέα Σελήνη του Φεβρουαρίου, για την επιρροή της οποίας όμως έχουν ήδη γράψει δύο εκλεκτοί συνάδελφοι. Και σε μένα δεν μένει παρά να επιβεβαιώσω το «ιδού έρχεται εν μέσω νεφελών», όχι ο Κύριος αλλά ο παμμέγιστος Ποσειδώνας. Όχι πως θα τον δούμε δηλαδή... Μόνον τις νεφέλες, τους καπνούς. την ομίχλη και τα ...φαντάσματα θα πάρουμε μυρωδιά -άντε και το μεθυστικό άρωμα του- αφού ο ίδιος προτιμά να μην εμφανίζεται μπροστά στο κοινό του, παρά μόνον μεταμορφωμένος σε ότι ποθεί η ψυχούλα του καθενός μας. Κι αν η φράου Μέρκελ οραματίζεται το Τέταρτο Ράιχ, εμείς έχουμε κάθε δικαίωμα να παίξουμε τον κόντρα ρόλο μας, κάνοντας αντίσταση με την αγάπη (προς εμάς, πρώτα-πρώτα) και όλα εκείνα τα ευγενή χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν εδώ και αιώνες τους πραγματικούς ανθρώπους από τους λάγνους πιστούς της εξουσίας. Εκείνη κι εκείνοι προσδοκούν μάταια την αιωνιότητα της ισχύος τους αλλά εμείς κρατάμε στο χέρι μας την μαγική δύναμη που μεταμορφώνει το τίποτα σε όλον, το κενό σε δημιουργική μήτρα, έτσι χωρίς κανένα «πρωτογενές πλεόνασμα», χωρίς PSI, χωρίς ελλείμματα -δημοσιονομικά ή καρμικά- και κυρίως χωρίς την δυστυχία του να είσαι δέσμιος μιας κτητικής μανίας.

Ευκαιρία λοιπόν να αναζητήσουμε το θαύμα -αυτό που όλο μας νουθετούν πως δεν υπάρχει κι όλο διαψεύδει τους αρνητές του. Γιατί κι εσείς ξέρετε ενδόμυχα -μερικές φορές το ψιθυρίζετε στην μυστική κρυψώνα σας- πως ότι ευχόμαστε από καρδιάς, αργά ή γρήγορα το παθαίνουμε κι ας είναι όλες οι συνθήκες αντίξοες.
Ο Ποσειδώνας έχει τον τρόπο του κι εμείς δεν έχουμε παρά να αφεθούμε με εμπιστοσύνη στα χέρια του, να κολυμπήσουμε στην συμπαντική ενότητα και να αφουγκραστούμε την αλήθεια μας, την εσωτερική φωνή μας, τον φύλακα άγγελο μας, ακόμη κι όταν οι γύρω μας ουρλιάζουν «μα τι κάνει ο τρελός»;
Λάθος στο λάθος, εκεί που το χάος δείχνει να πυκνώνει, αποκαλύπτεται ότι φτάσαμε στον προορισμό μας από έναν δρόμο που η λογική μας ποτέ δεν θα χάραζε γιατί για εκεί