Αγανακτισµένοι στα καφενεία

Ηταν για πολλές δεκαετίες το άτυπο βαρόµετρο της ελληνικής κοινής γνώµης και εν µέσω...
κρίσης επιστρέφει στον παλιό του ρόλο: άνεργοι, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελµατίες του µεροκάµατου, ενεργοί και µη πολίτες µοιράζονται αγωνίες, φόβους, αλλά και την κριτική για τα κυβερνητικά µέτρα, πάνω από «έναν πολλά βαρύ και όχι» και δίπλα σε φθηνές, πλην τίµιες και παγωµένες µπίρες.

Είναι µπερδεµένοι. Επικαλούνται όλοι τους οικονοµικό αδιέξοδο. Μετακινούνται σχεδόν ανερµάτιστα µεταξύ αντιφατικών στερεοτύπων, άλλοτε «δεξιάς» και άλλοτε «αριστερής» απόχρωσης. Εχουν πάντοτε µια πολύ προσωπική ιστορία που την αντιλαµβάνονται συχνά ως αποδεικτική των βαθύτερων αιτιών της κρίσης. Αναφέρονται µε καχυποψία στις τράπεζες, στα ΜΜΕ, στους µεγάλους επιχειρηµατίες, αλλά και στα συνδικάτα _ και αν τους φέρεις την κουβέντα προς τα εκεί, και στους µετανάστες. Ενίοτε αµφισβητούν τον διεθνή χαρακτήρα της οικονοµικής κρίσης, άλλοτε ρητά και άλλοτε υποδόρια. Κυρίως όµως οµοφωνούν σε ένα σηµείο: «Φταίνε οι πολιτικοί».

Οι θαµώνες των ελληνικών καφενείων και των λιγότερο λαϊκών καφετεριών, ως µία από τις εναποµείνασες λανθάνουσες κοινότητες του ελλαδικού χώρου, µοιάζουν πολύ µε σταγόνες που αποκολλήθηκαν από το ρεύµα των «Αγανακτισµένων». Και όµως, η δυσπιστία τους αγγίζει ακόµα και αυτό. Εάν τους ρωτήσεις τη γνώµη τους για τους πάλαι ποτέ συγκεντρωµένους στο Σύνταγµα, τίποτα δεν αποκλείει να λάβεις την αναπάντεχη απάντηση: «Ηταν βαλτοί».

«Ολοι αυτό έλεγαν»

« Μου είχαν πει ότι δεν θα χρειαζόταν να πληρώνω το ΤΕΒΕ προς το τέλος, απλώς θα υπήρχε µια µικρή αφαίρεση στην αρχή της σύνταξης » µας λέει ο Τάσος Κ., αυτοκινητιστής, σε ένα καφενείο στου Ρουφ, ελαφρώς φορτωµένο µε ελληνικές σηµαίες και αφίσες από µάχες της αρχαιοελληνικής και νεοελληνικής ιστορίας. « Τώρα όµως µού βγαίνει µείωση 25% και δεν µου καλύπτουν και την περίθαλψη. Εχω χτυπήσει στον τένοντα, πού να τα βρω όλα αυτά που µου ζητάνε να δώσω; ». Στην ερώτηση ποιος του είπε να µην πληρώνει την ασφάλισή του, η απάντηση αιωρείται αόριστη: « Ολοι αυτό έλεγαν ».

Οι διπλανοί του είναι πρόθυµοι να συνηγορήσουν για τη βαρύτατη ευθύνη αυτών των «όλων». Περισσότερο όµως τους ενδιαφέρουν τα οικονοµικά προβλήµατα που συναντούν σήµερα. « Πήγα και τα έκλεισα όλα τα χαρτιά, δεν έβγαινα » ξεκαθαρίζει η Χρύσα Χ., µοναδική γυναίκα της οµήγυρης, µοδίστρα, που βρήκε αυτόν τον τρόπο για να µειώσει τα έξοδά της.

« Παίρνω τις δουλειές στο σπίτι, αλλά δεν φαίνεται πουθενά ». Η αριθµητική της µοιάζει ειλικρινής. Τα έσοδά της δίχως τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις ισούνται µε µισό εισόδηµα. Το άλλο µισό προκύπτει από το σερβίρισµα στο µαγαζί.

Ο Ανδρέας Π. φέρει µαζί του το εκκαθαριστικό της Εφορίας, που πε ριλαµβάνει την εισφορά αλληλεγγύης. Το κάνει µια γύρα για να πάρει γνώµες. ∆εν είναι καθόλου βέβαιος ότι είναι το τελευταίο, αλλά υποκρύπτει µια σχετική προσδοκία. Η επιβεβαίωση ότι η έκτακτη εισφορά για τα ακίνητα είναι ανεξάρτητη και έπεται