M.ΣΤΡΑΤΗΣ: Eίμαι σχεσάκιας, δεν μπορώ τις γνωριμίες της μιας βραδιάς!

Η επιτυχία ήρθε στη ζωή του ξαφνικά, τον γοήτευσε αλλά δεν τον άλλαξε...
Παραμένει το καλό παιδί, η ψυχή της παρέας, που βλέπει μόνο την αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων, σέβεται τους συνομιλητές του και «σπάει» πλάκα με τον εαυτό του. Ο Μύρωνας Στρατής μόλις κυκλοφόρησε το νέο του τραγούδι «Δεν κολλάω», ενώ κάθε Σάββατο εμφανίζεται μαζί με τον Ησαΐα Ματιάμπα στο Cabaret στο Κολωνάκι. Μιλήσαμε για το τραγούδι και τις «ωμές αντιγραφές», τις αδυναμίες του, τη στημένη δημοσιότητα, τη σχέση του με τη Μαίρη Συνατσάκη. «Δεν νιώθω τραγουδιστής, δεν αγαπάω το μικρόφωνο» μου εξήγησε και κάπως έτσι άρχισε η κουβέντα μας...
Από τη Φανή Πλατσατούρα

- Εκτός από το τραγούδι, ασχολείσαι και με τη μουσική. Γράφεις, παίζεις κιθάρα. Από τι εμπνέεσαι συνήθως; Θεωρείς τον εαυτό σου καλό τραγουδιστή;

«Ίσως από την καθημερινότητά μου. Πάντως ό, τι γράφω στα τραγούδια μου δεν το αντλώ από προσωπικές μου εμπειρίες. Για πολλά χρόνια δεν είχε περάσει καν από το μυαλό μου να τραγουδήσω. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου τραγουδιστή έτσι και αλλιώς. Δεν έχω την ψυχή του τραγουδιστή, δεν αγαπάω το μικρόφωνο. Τραγουδοποιός είμαι. Γράφω τραγούδια και τα ερμηνεύω με τον τρόπο μου. Γενικά, πιστεύω ότι οι μεγάλες φωνές σήμερα είναι πάρα πολύ λίγες. Η μουσική ήταν η ζωή μου από πολύ μικρή ηλικία. Μέχρι και την τρίτη λυκείου πίστευα ότι θα γίνω μαθηματικός. Μετά ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι θέλω να γίνω δάσκαλος κιθάρας. Ευτυχώς με στήριξαν αφάνταστα και τους ευχαριστώ...»
- Ακούγεται συχνά μεταξύ δημοσιογράφων ότι είσαι ένα παιδί με ήθος και ευγένεια. Εσύ νιώθεις «καλό παιδί»; Στο τραγούδι, έναν χώρο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό, που πολλές φορές μάλιστα αγγίζει τα όρια της σκληρότητας, μπορούν να επιβιώσουν καλλιτέχνες με αγνές προθέσεις;

«Δεν ξέρω αν είμαι καλό παιδί. Προσπαθώ να είμαι εντάξει με τη συνείδησή μου και ευγενικός στην καθημερινότητά μου, γιατί θεωρώ πως η ευγένεια είναι το στοιχείο εκείνο που λείπει σήμερα από την πόλη. Ο χώρος του τραγουδιού είναι ένας πολύ ανταγωνιστικός χώρος, αλλά όλη η νέα γενιά καλλιτεχνών εκπροσωπείται από καλά παιδιά, που έμειναν μακριά από ναρκωτικά και εξαρτήσεις. Ανταγωνισμός υπάρχει πάντα, αλλά προσπαθώ να τον βλέπω ως συναγωνισμό. Επειδή οι νέοι καλλιτέχνες δεν έχουν προλάβει να γνωρίσουν τα πολλά χρήματα και το λεγόμενο star system, δεν είναι τόσο τρελαμένοι όσο εκείνοι της προηγούμενης γενιάς. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να έχω πετύχει επαγγελματικά σε εκείνη την εποχή. Εμένα τα όνειρά μου είναι να κάνω οικογένεια, να ζήσω τη θαλπωρή, να κάνω ταξίδια, να έχω μια καθημερινότητα πλούσια σε συναισθήματα. Δεν με εκφράζει όλη αυτή η παρακμή και η καταστροφή των παλαιότερων rock stars».

- Η επιτυχία ήρθε στη ζωή σου εντελώς ξαφνικά με το τραγούδι "Πάνω απ΄ όλα". Ένιωσες ποτέ να σε πλησιάζουν άτομα με απώτερους στόχους, όχι και τόσο αγαθούς;

«Ευτυχώς έχω το αισθητήριο να κρίνω ποιος είναι δίπλα μου γιατί γουστάρει τον Μύρωνα και ποιος για άλλους σκοπούς. Δεν πιστεύω στους αυλικούς και τους κόλακες. Οι σκληρές κριτικές από τους δικούς σου ανθρώπους, από τον Τύπο είναι που σε κάνουν καλύτερο. Έχουμε δει πολύ μεγάλους καλλιτέχνες να έχουν αυλές που τους γλείφουν όλη την ώρα και τελικά τους αποπροσανατoλίζουν. Εμένα οι φίλοι μου είναι λίγοι και μετρημένοι στα δάχτυλα. Τους έχω από το Γυμνάσιο και συναντιόμαστε κάθε τόσο για μπύρες και πίτσα. Αυτό δεν θα το άλλαζα για να έχω δίπλα μου τον κάθε αυλικό».

- Κυκλοφόρησες ένα νέο τραγούδι με τίτλο «Δεν κολλάω» από την Panik Records. Πού «δεν κολλάει» ο Μύρωνας Στρατής; Είναι άνθρωπος θαρραλέος, τολμηρός; Έχει πληρώσει το τίμημα της επιτυχίας που γνωρίζει τα τελευταία χρόνια;

«Ναι, νέο τραγούδι σε μουσική δική μου και στίχους του Θάνου Παπανικολάου. Γενικά στις αποφάσεις μου είμαι διστακτικός και αρκετά προσεχτικός. "Κολλάω" λοιπόν σε πολλά πράγματα στη ζωή μου. Σε ό, τι αφορά τη μουσική και την επιτυχία, πρέπει να ομολογήσω ότι είμαι πάρα πολύ τυχερός και χαρούμενος που μέχρι στιγμής όλα μου έχουν πάει καλά. Από τα 17 μου μέχρι τα 25 έπαιζα κιθάρα επαγγελματικά σε διάφορα συγκροτήματα, στα 26 πήρα την τρίτη θέση σε έναν διαγωνισμό στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ο πρωταθλητισμός βέβαια στη μουσική δεν με αφορά, δεν είναι αυτοσκοπός. Για μενα επιτυχία είναι να προσπαθείς να είσαι μέσα στην εποχή σου, αλλά συγχρόνως να διατηρείς το δικό σου μουσικό ύφος. Τίμημα υπάρχει σε ό, τι και αν κάνεις στη ζωή. Το τίμημα που πλήρωσα εγώ ήταν πως κινδύνευσα να χάσω λίγο την ηρεμία μου, όταν έγινα αναγνωρίσιμος. Μου στοίχισε ψυχικά όλο αυτό, γιατί ήμουν ένα αρκετά ντροπαλό παιδί. Το να σε αναγνωρίζει ο κόσμος στον δρόμο, να σε χαιρετά και να σου δείχνει την αγάπη του είναι πολύ όμορφο, μερικές φορές όμως γίνεται και λίγο τρομακτικό. Είναι φορές που νιώθω πως όπου και αν πάω, κάποια μάτια με παρακολουθούν».
- Είσαι προετοιμασμένος για μία μελλοντική επαγγελματική αποτυχία; Σε περίπτωση που αύριο τελειώσει το τραγούδι για σενα, έχεις στο μυαλό σου ένα plan b;

«Έτσι και αλλιώς πιστεύω ότι το επάγγελμα του τραγουδιστή έχει ημερομηνία λήξης. Χαίρομαι γι΄ αυτό που μου συμβαίνει αλλά έχω προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο του χρόνου να μην έχω κλείσει ούτε μία συναυλία. Είναι πολύ πιθανό να συμβεί αυτό... Δεν τη φοβάμαι την αποτυχία. Δεν θα μαι και χαρούμενος αν σε λίγα χρόνια σταματήσω να υπάρχω στον συγκεκριμένο χώρο, αλλά ήξερα εξαρχής τι συμβαίνει και για να κρατήσω την ψυχική μου ισορροπία και να μην τρελαθώ, έχω προετοιμαστεί ανάλογα. Αν το τραγούδι τελειώσει λοιπόν για μενα θα ασχοληθώ με τη μαγειρική, την οποία αγαπάω πάρα πολύ. Θα ήθελα να ανοίξω ένα δικό μου εστιατόριο. Να κάνω καριέρα μάγειρα ή εστιάτορα. Το φαγητό είναι και η μεγάλη πολυτέλεια που προσφέρω στον εαυτό μου. Δυο φορές τον χρόνο επισκέπτομαι χώρες του εξωτερικού και δοκιμάζω την κουζίνα τους. Αγαπώ πάρα πολύ την γαστρονομία. Και το φαγητό είναι μια τέχνη που ταιριάζει πολύ με τη μουσική. Το τρως και σου αγγίζει την καρδιά».

- Μιας και η συζήτηση ήρθε στο φαγητό, πιστεύεις στη φράση "ο έρωτας περνά από το στομάχι"; Αγαπημένο φαγητό έχεις; Συγκατοικείς μαζί με την σύντροφό σου, Μαίρη Συνατσάκη. Σπίτι σας ποιος μαγειρεύει συνήθως;

«Όχι ο έρωτας δεν περνά από το στομάχι γιατί μαγειρεύω μόνο εγώ σπίτι μας. (γέλια) Όχι καθημερινά αλλά το ευχαριστιέμαι πολύ, όταν το αποφασίσω. Το καλύτερο φαγητό στον κόσμο είναι το φαγητό της μαμάς. Το λεγόμενο και μαμαδίστικο φαγητό».

- Έχεις δηλώσει στο παρελθόν, ότι δεν σε ενδιαφέρει το ενδεχόμενο να τραγουδήσεις σε μία μεγάλη αθηναϊκή πίστα. Τώρα που τα οικονομικά δεδομένα έχουν αλλάξει, αν σου γινόταν μια πρόταση να συμμετέχεις σε ένα μουσικό σχήμα στα μπουζούκια θα έλεγες ναι ή αυτός ο τρόπος διασκέδασης δεν σε αφορά;

«Η αλήθεια είναι πως αν μου έκαναν τώρα μια πρόταση για τα μπουζούκια ίσως το σκεφτόμουν, γιατί οι εποχές είναι δύσκολες. Έχει τύχει να θαυμάσω πολλούς καλλιτέχνες σε μεγάλες πίστες, απλά εγώ φοβάμαι ότι δεν θα ήμουν καλός. Η διασκέδαση στα μπουζούκια δεν είναι πολύ του γούστου μου, οπότε νομίζω πως δύσκολα θα μπορούσα να στηρίξω ένα πρόγραμμα με γαρύφαλλα. Από την άλλη ποτέ μην λες ποτέ...»

- Πολιτικά τραγούδια θα δεχόσουν να ερμηνεύσεις; Σε ποιον καλλιτέχνη θα ήθελες να γράψεις μουσική;

«Θα ήθελα πάρα πολύ σε έναν ιδανικό κόσμο να γράψω ένα τραγούδι στην Χάρις Αλεξίου, επειδή είναι η αγαπημένη της μητέρας μου και έχω μεγαλώσει με τη φωνή της. Πολιτικό τραγούδι δεν θα τραγουδούσα ποτέ. Θεματολογικά στα τραγούδια μου κινούμαι στον έρωτα, τον χρόνο που περνάει. Όποτε έχω δοκιμάσει να γράψω κάτι με κοινωνικό στίχο, δεν έχω μείνει ικανοποιημένος. Συν του ότι αυτά τα τραγούδια καμιά φορά μπορεί να γίνουν πολύ σκληρά. Για να πω και την αλήθεια, μου αρέσει η ελαφρότητα, δεν θα μπορούσα να ερμηνεύσω τραγούδια με τόσο βαρύ κοινωνικό στίχο».

- Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες σε αυτό το επάγγελμα και πώς την διαχειρίστηκες;

«Το επάγγελμα του τραγουδιστή είναι μια καθημερινή μάχη. Είναι ένα παιχνίδι δημοσίων σχέσεων. Δε μπορώ να φανταστώ όμως πως θα πάω να χαιρετήσω έναν άνθρωπο, μόνο και μόνο επειδή θα κερδίσω κάτι από αυτόν. Μερικές φορές αναγκαστικά δίνω το παρών σε διάφορα party, βαριέμαι όμως τις δημόσιες σχέσεις. Απλά κάθομαι εκεί, χαμογελάω και προσπαθώ να είμαι ευγενικός. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα βγει έξω μόνο για να διαφημιστεί».

- Αν σου γινόταν μια πρόταση να παρουσιάσεις μια εκπομπή στην τηλεόραση, θα το σκεφτόσουν;

«Θα έκανα εκπομπή εκπομπή μαγειρικής, μόνο και μόνο για να ξεφτιλίσω τον Πετρετζίκη... (γέλια) Η τηλεόραση δεν είναι καθόλου στα σχέδιά μου και δεν μου αρέσει και όλο αυτό που γίνεται, που όλοι κάνουν τα πάντα. Μπερδεύεται και ο παρουσιαστής και το κοινό με αυτόν τον τρόπο».

- Έχουν αντιγράψει ποτέ τη μουσική σου ή κάποιο τραγούδι σου;

«Όχι δεν έχει πέσει κάτι τέτοιο στην αντίληψή μου και για να πω την αλήθεια θα κολακευόμουν κιόλας αν με αντέγραφαν, γιατί αυτό θα σήμαινε πως δημιούργησα κάτι καλό. Όλοι επηρεαζόμαστε από κάπου για να γράψουμε μουσική, απλά κάποιοι κλέβουν ωμά».

- Πρόσφατα ο Πάνος Μουζουράκης, με τον οποίον είστε και φίλοι πέρα από συνάδελφοι, ξεγυμνώθηκε πάνω στη σκηνή. Θα τολμούσες να κάνεις ποτέ κάτι αντίστοιχο;

«Ο Μουζουράκης είναι θεότρελος. (γέλια) Όχι, εγώ δε θα μπορούσα να το φτάσω ποτέ μέχρι εκεί».

- Πάθη, εξαρτήσεις έχει στη ζωή του ο Μύρωνας Στρατής;

«Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ ναρκωτικά στη ζωή μου. Ούτε καν τσιγάρο. Τις φοβάμαι και λίγο τις ουσίες, δε νομίζω ότι θα μπορούσα ποτέ να μπλέξω σε κάτι τέτοιο».

- Μπορείς να φανταστείς τη Μαίρη Συνατσάκη στον ρόλο της μητέρας των παιδιών σου; Έχετε στα μελλοντικά σας σχέδια τον γάμο; Σε έναν τσακωμό σας, ποιος από τους δύο υποχωρεί πρώτος;

«Δεν ξέρω αν στο πρόσωπο της Μαίρης μπορώ να δω τη μητέρα των παιδιών μου. Νομίζω ότι είναι λίγο νωρίς ακόμη για να κάνουμε σχέδια για γάμο και παιδιά. Δε νιώθω ακόμη έτοιμος να γίνω μπαμπάς, αν και το θέλω. Γενικώς όμως είμαι σχεσάκιας. Μ' αρέσουν οι μακροχρόνιες σχέσεις και η ασφάλεια. Θέλω να επενδύω στους ανθρώπους. Δε μπορώ τις γνωριμίες της μιας βραδιάς. Όσο για τους τσακωμούς; Δυστυχώς, δεν υποχωρεί κανείς από τους δυο μας. (γέλια)»

- Για ποιο λόγο θα έβαζες τέλος σε μία σχέση;

«Πριν 10 χρόνια δε θα μπορούσα με τίποτα να συγχωρέσω την απιστία. Μεγαλώνοντας είδα τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Δεν έχει τύχει ποτέ να με απατήσουν, αλλά πιστεύω πως αν γινόταν, θα συγχωρούσα τη σύντροφό μου. Αυτό που δε θα άντεχα είναι μια τελματωμένη σχέση. Να ζούμε μια καθημερινότητα μουντή...»

newpost.gr