Aποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη από το ΚΚΕ με το ζόρι...

Με μια τελετή που πραγματοποιήθηκε στη Λαμία, το ΚΚΕ προέβη στην πολιτική αποκατάσταση...
του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛ.ΑΣ. Άρη Βελουχιώτη, αλλά όχι και στην αποκατάσταση της κομματικής του ιδιότητας.

Κατά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της 16ης Ιουλίου, αποφασίστηκε η επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη, στην οποία τονίζεται ότι "είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας".

Ωστόσο, δεν αποκαθίσταται η κομματική του ιδιότητα, καθώς όπως σημειώνεται στην απόφαση "η διαφωνία του Άρη με τη Συμφωνία της Βάρκιζας δε δικαιώνει τη στάση του απέναντι στη συλλογική θέση του Κόμματος και την παραβίαση από αυτόν της κομματικής πειθαρχίας, καθώς και την αξιοποίηση από τον Αρη της φήμης και του σεβασμού που είχε κατακτήσει την προηγούμενη περίοδο ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ και στέλεχος του ΚΚΕ. Η στάση του αυτή, που αποτέλεσε ρήξη με τη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, δεν καθιστά δυνατή τη μετά θάνατο αποκατάσταση και της κομματικής του ιδιότητας".

Στην τελετή ήταν παρούσα και η γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, ενώ ομιλία απηύθυνε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης και το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Τηλέμαχος Δημουλάς.

"Η εκδήλωση αφορά την επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη, ενός ανθρώπου που στη λαϊκή συνείδηση είναι ταυτισμένος με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ, τον αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας... Ο Άρης Βελουχιώτης έγινε θρύλος και αναδείχτηκε σε ηγετική προσωπικότητα του λαϊκού κινήματος μέσα στις συγκεκριμένες συλλογικές και ιδεολογικές δομές του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ από πολύ νωρίς είχε διαπιστώσει την ανάγκη ένοπλης αντίστασης στον κατακτητή και σωστά στήριξε τον ένοπλο αγώνα σε μια πλατύτερη οργανωμένη πολιτική λαϊκή βάση, στη συγκρότηση του ΕΑΜ. Η συμβολή του Άρη Βελουχιώτη στη δημιουργία των πρώτων ΕΛΑΣίτικων τμημάτων αλλά και στη σύσταση των αρχηγείων του ΕΛΑΣ υπήρξε σημαντική. ", τόνισε ο Τηλέμαχος Δημουλάς.

Κατά την ομιλία του, το μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ ανέφερε επίσης: "Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για τον Άρη Βελουχιώτη, τη σχέση του με το ΚΚΕ, την τραγική εξέλιξή του. Μάλιστα ορισμένοι μας κατηγορούν ότι τώρα τον θυμηθήκαμε. Όλοι μαζί, εκπρόσωποι αστικών κομμάτων, κάθε λογής συμβιβασμένοι και ορκισμένοι εχθροί της ταξικής πάλης, διάφοροι δημοσιολογούντες και ιστοριογραφούντες σε εφημερίδες, προσπαθούν να πάρουν υπό την προστασία τους τον Άρη Βελουχιώτη, ως αδικημένου και διαφωνούντα με το ΚΚΕ με σκοπό να πλήξουν το κύρος του κόμματος και τις αρχές του. «Παινεύουν τους πεθαμένους, για να θάψουν τους ζωντανούς», όπως έλεγε παραστατικά ο σ. Χαρίλαος Φλωράκης». Είναι υποκριτές και φαρισαίοι. Η υποκρισία τους γίνεται μεγαλύτερη γιατί η μελέτη της ιστορικής διαδρομής και στάσης του Άρη Βελουχιώτη, συνολικά του επαναστατικού κινήματος, του ΚΚΕ δείχνει:

Ο Άρης ήταν υπέρ της συνέχισης της ένοπλης πάλης μετά το τέλος της κατοχής και το Δεκέμβρη, πράγμα που το ΚΚΕ έκανε πράξη το 1946-49. Όλοι