Εποχή ευθύνης για όλους όσους ασχολούνται με το Eλληνικό τένις!

Με την πολύ ευχάριστη “συγκυρία” της ύπαρξης δύο Ελληνόπουλων στην 50άδα της παγκόσμιας κατάταξης (Στέφανος Τσιτσιπάς, Μαρία Σάκκαρη), ξεκινά μια “εποχή ευθύνης” για όλους όσους ασχολούνται με το άθλημα στη χώρα, από την Ομοσπονδία μέχρι και τους γονείς των νέων υποψήφιων αθλητών!

Το ελληνικό τένις ζει ιστορικές στιγμές!

Ζει για την ακρίβεια στιγμές που ουσιαστικά δεν έχει ξαναζήσει με την ταυτόχρονη παρουσία στο Τοπ50 στο αντρικό και το γυναικείο ταμπλό του Στέφανου Τσιτσιπά από τη μία (Νο44) και της Μαρίας Σάκκαρη από την άλλη (Νο42), κάτι που, για τα ελληνικά δεδομένα, είναι,

το λιγότερο, πρωτόγνωρο!

Είχαμε, μάλιστα την τεράστια χαρά να δούμε ένα Ελληνόπουλο, τον Στέφανο Τσιτσιπά, να αγωνίζεται σε τελικό ενός από τα ιστορικότερα τουρνουά στον κόσμο, στο Barcelona Open, με τον ανυπέρβλητο Ραφαέλ Ναδάλ, μια στιγμή που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ!

Λίγες μέρες νωρίτερα, είχαμε χαρεί και από κοντά τη Μαρία Σάκκαρη που ήρθε στη χώρα μας για να βοηθήσει την ομάδα Fed Cup να προκριθεί στο πρώτο Group της Ευρω-Αφρικανικής ζώνης, πέραν από τις ατομικές τις επιτυχίες που περιλαμβάνουν την πρόκριση σε τρίτο γύρο Slam σε όλα τα Major πλην του Ρολάν Γκαρός και δύο ημιτελικούς σε Wuhan και Κωνσταντινούπολη!

Ζούμε σε μια εποχή μεγάλης χαράς για την παρουσία των παιδιών αυτών στην ελίτ του παγκόσμιου τένις αλλά παράλληλα και σε μια εποχή ευθύνης για το πώς θα διαχειριστούμε όλη αυτήν την κατάσταση όσοι ασχολούμαστε με το άθλημα από διαφορετικά πόστα ο καθένας.

Η ευθύνη, συνεπώς, “ακουμπάει” πολλά και διαφορετικά “κομμάτια” του παζλ που συνθέτουν το ελληνικό τένις και δεν πρέπει να αφήσουμε αυτήν την τεράστια ευκαιρία εκτόξευσης του ωραιότερου σπορ στον κόσμο να πάει χαμένη…

Αλλωστε, οι αγωνιστικές επιτυχίες είναι ένα κομμάτι, η διαχείριση όμως αυτών των επιτυχιών είναι ακόμα πιο σημαντικό, ίσως, στοιχείο κάτι στο οποίο η Ελλάδα έχει δείξει παροιμιώδη…αποτυχία σε άλλα αθλήματα (ποδόσφαιρο, κατάκτηση Euro 2004).

Για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα, πάμε να δούμε έναν-έναν τους εμπλεκόμενους με το θέμα “ελληνικό τένις” και τι θα μπορούσαν να συνδράμουν για την απογείωση του αθλήματος με έναυσμα τις επιτυχίες των δύο άξιων εκπροσώπων μας!

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Μιλάμε για ένα τεράστιο κεφάλαιο και για μια “πληγή” σε αρκετές περιπτώσεις για το ελληνικό τένις.

Η Ομοσπονδία-Πολιτεία θα έπρεπε να είναι η πρώτη που να δίνει το παράδειγμα για την καλύτερη δυνατή διάδοση του αθλήματος στη χώρα μας.

Και μπορεί να το κάνει με πολλούς τρόπους.

Η Ομοσπονδία-Πολιτεία είναι αυτή που θα φροντίσει για τη δημιουργία σύγχρονων εγκαταστάσεων τένις, αυτή θα συντηρήσει τα ήδη υπάρχοντα γήπεδα και θα φροντίσει για την ύπαρξη χώρων διεθνών προδιαγραφών που είναι το άλφα και το ωμέγα για να γίνει η αρχή να ασχοληθούν ακόμα περισσότερα Ελληνόπουλα με το άθλημα.

Στο συγκεκριμένο κομμάτι, η κατάσταση στη χώρα μας είναι απελπιστική, με γήπεδα όπως αυτά του OAKA που φιλοξένησαν τους αγώνες τένις στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 να είναι μη αξιοποιήσιμα στον βαθμό που θα έπρεπε ενώ δεκάδες δημοτικά γήπεδα ανά τη χώρα “ρημάζουν” δίχως την παραμικρή συντήρηση και φροντίδα.

Σε όλα αυτά, φυσικά, και συνυπολογίζουμε την οικονομική κρίση και τα σαφώς πιο “ψαλιδισμένα” κονδύλια που υπάρχουν για αυτά τα θέματα.

Αλλά, όπως και να το κάνουμε τένις χωρίς κατάλληλες εγκαταστάσεις πολύ απλά…δεν γίνεται και όσο αυτή η πληγή μένει ανοικτή, τόσο η διάδοση του αθλήματος στη χώρα θα έχει “ταβάνι”.

Αλλωστε, είναι γνωστό ότι η χώρα μας δεν διοργανώνει τουρνουά της σειράς ATP, παρά το γεγονός ότι παρομοίου (ή και χειρότερου) οικονομικού βεληνεκούς χώρες όπως η Πορτογαλία και η Βουλγαρία έχουν τα δικά τους τουρνουά που αποτελούν τεράστιο πόλο έλξης, ενδιαφέροντος και εσόδων φυσικά.

Μια καλή αρχή έγινε στις εγκαταστάσεις του Tatoi Tennis Club πριν από μερικές μέρες με τη χώρα μας να φιλοξενεί τους ομίλους μπαράζ για την άνοδο στο πρώτο Group της Ευρω-Αφρικανικής ζώνης απόλυτα επιτυχημένα και σε έναν πανέμορφο, τενιστικά, χώρο.

Η Ομοσπονδία-Πολιτεία μπορεί, επιπρόσθετα, να διοργανώνει τακτικές ημερίδες-σεμινάρια με θέμα την επιμόρφωση των προπονητών και γενικότερα τα οφέλη με την ενασχόληση με το άθλημα σε γονείς και παιδιά όπως και να πιέσει για την εισαγωγή περισσότερων πληροφοριών για την αντισφαίριση εκεί όπου πολλά παιδιά λαμβάνουν τα πρώτα τους ερεθίσματα, στο σχολείο.

Μιλάμε για πρωτοβουλίες που δεν είναι ιδιαίτερα δαπανηρές, μπορούν όμως να κάνουν τη διαφορά και να βοηθήσουν στο να πιάσει πιο εύκολα ένα παιδάκι που έχει ταλέντο με το τένις, τη ρακέτα στο χέρι!

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

Πάμε και στο “συνάφι” μας που κατά καιρούς έχει κάνει περισσότερο κακό παρά καλό στη διαχείριση των επιτυχιών σε ένα άθλημα.

Δουλειά του δημοσιογράφου είναι η υπεύθυνη κάλυψη των αγωνιστικών δραστηριοτήτων, η σωστή και έγκαιρη πληροφόρηση των νέων που αφορούν το άθλημα και με αυτόν τον τρόπο γίνεται και η καλύτερη διάδοση του αθλήματος.

Εκεί είναι και τα “όρια” που πρέπει να βάλει ο δημοσιογράφος σε αυτά που γράφει ενώπιον της κοινής γνώμης και της όποιας επιρροής έχει σε αυτή.

Η διαχείριση των επιτυχιών των δύο αθλητών μας δεν πρέπει να συνδυαστεί με “εθνικιστικές” κορώνες, ούτε με “θεοποίηση” των δύο παιδιών μας και υπερβολικές αναφορές στα όσα πετυχαίνουν.

Αυτό, κατ’αρχάς, οι πρώτοι που δεν το θέλουν είναι οι ίδιοι οι αθλητές καθώς δημιουργείται μια λανθασμένη περιρρέουσα ατμόσφαιρα γύρω από το όνομά τους, ίσως και υπερβολικές απαιτήσεις.

Πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να προπονούνται, να κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους, εννοείται να είμαστε συνοδοιπόροι και να στηρίζουμε την προσπάθειά τους μέσα από τη δική μας δουλειά και εκεί μπαίνει η “χρυσή τομή”.

Ο δημοσιογράφος δεν νοείται να γίνει ούτε “Γραφείο Τύπου” των αθλητών μας, ούτε να κάνει το άσπρο-μαύρο για να τους βγάλει “λάδι” σε μια δύσκολη στιγμή.

Αυτό θα κάνει μέγιστο κακό στους αθλητές μας και στη διάδοση τένις στη χώρα γενικότερα.

ΑΘΛΗΤΕΣ

Είναι οι απόλυτοι πρωταγωνιστές!

Χάρη στις πρόσφατες επιτυχίες των δύο παιδιών μας, άλλωστε, πάρθηκε η αφορμή για τη συγγραφή αυτού του κειμένου και σαν πρωταγωνιστές έχουν και την ανάλογη ευθύνη.

Και η ευθύνη τους δεν είναι, σε καμία περίπτωση, να φέρνουν όσο περισσότερους τίτλους μπορούν (αν το κάνουν, βέβαια, έχει καλώς!).

Η ευθύνη τους έγκειται στον τρόπο συμπεριφοράς, στο work ethic που δείχνουν, στον τρόπο που διαχειρίζονται νίκες αλλά κυρίως τις ήττες τους.

Στον χαρακτήρα που δείχνουν, στον επαγγελματισμό που υπηρετούν και ως πρότυπα για τα νέα παιδιά με το ήθος, το πάθος και την αγάπη τους για το άθλημα.

Ολοι έχουμε και κακές στιγμές και εννοείται ότι θα υπάρξουν και στιγμές νεύρων ή θα ειπωθεί και μαι κουβέντα παραπάνω.

Το τένις είναι, άλλωστε, ένα πολύ δύσκολο πνευματικά άθλημα, με τον τρόπο που μετριούνται οι πόντοι και τη μοναχικότητα που το διακρίνει.

Εμείς μιλάμε περισσότερο για τη γενικότερους κανόνες συμπεριφοράς που πρεσβεύουν οι πρωταθλητές μας όταν μπαίνουν στο κορτ αλλά και στη ζωή έξω από αυτό.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ

Πάμε και στο κομμάτι των “παιδαγωγών” των παιδιών που είναι, ίσως, και το πιο ουσιώδες στην όλη κουβέντα που ανοίξαμε.

Και πέραν των γονιών, “παιδαγωγοί” των παιδιών είναι οι δάσκαλοι αλλά και οι προπονητές τους όταν μιλάμε για ενασχόληση με ένα άθλημα.

Οι προπονητές έχουν πολλές μα πολλές ευθύνες στα χέρια τους.

Πρέπει, πρώτα απ’όλα να είναι οι ίδιοι καταρτισμένοι και να έχουν λάβει τη σωστή επιμόρφωση πάνω στο άθλημα που προπονούν.

Πρέπει να κατανοήσουν τη σοβαρότητα και τη σημασία της θέσης τους που δεν είναι, μόνο, να μάθουν στα παιδιά πώς να χτυπούν forehand και backhand.

Αυτά, αργά ή γρήγορα, μαθαίνονται.

Αυτό που είναι δυσκολότερο να “μεταδοθεί” είναι η αγάπη για το άθλημα αυτό καθ’αυτό, ο σεβασμός στον εαυτό σου και τον αντίπαλο, το πρέπον work ethic και οι “θυσίες” που πρέπει να γίνουν για να γίνει ένα παιδί επαγγελματίας τενίστας κάποτε.

Η διαχείριση της ψυχολογίας ενός αγώνα και κυρίως των δύσκολων στιγμών καθώς οι ήττες θα έρθουν σίγουρα και στην αρχή θα είναι σίγουρα περισσότερες από τις νίκες…

Δίχως να υπάρχει ένα συγκεκριμένο “εγχειρίδιο” που να λέει πώς γίνονται όλα τα παραπάνω (άλλωστε για τον καθένα δεν υπάρχει η ίδια συνταγή), ο προπονητής πρέπει να είναι και, τρόπον τινά, ψυχολόγος του παιδιού ώστε να μπορέσει να συνδράμει και στο πνευματικό κομμάτι που στο τένις, είναι ίσως και το 50% που χρειάζεται για να φέρεις και αγωνιστικά αποτελέσματα.

ΓΟΝΕΙΣ

Μιλάμε φυσικά, για τους πρώτους “παιδαγωγούς” των παιδιών.

Οι κανόνες που ακολουθεί κάθε παιδί στη ζωή του, μπαίνουν, κακά τα ψέματα, από το σπίτι πρώτα απ’ όλα.

Η ευθύνη, συνεπώς, των γονέων ως προς τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους είναι, όπως καταλαβαίνετε, ΤΕΡΑΣΤΙΑ.

Το να πάει ένα παιδί, παραδείγματος χάρη, για να ικανοποιηθεί το “απωθημένο” ενός γονέα που δεν πήγε αυτός τένις μικρός, ίσως δεν είναι και η ιδανικότερη λύση.

Οι γονείς θα πρέπει να δώσουν στα παιδιά να καταλάβουν τα πολλά οφέλη που θα τους δώσει η ενασχόλησή με το άθλημα του τένις εν προκειμένω.

Μιλάμε για τη σωματική άσκηση, την κοινωνικοποίηση με τα άλλα παιδιά, την διαχείριση στρεσογόνων καταστάσεων στους αγώνες, την πειθαρχία, τη συγκέντρωση στον στόχο αλλά και την ελευθερία έκφρασης (άλλωστε το ίδιο το άθλημα έχει τόσο ωραία ποικιλία χτυπημάτων!) μεταξύ άλλων!

Οι γονείς είναι αυτοί που θα παίξουν τον πρωτεύοντα ρόλο στο πώς θα διαχειριστούν τις νίκες αλλά και τις ήττες του παιδιού τους.

Αν οι νίκες φέρουν υπερβολικές απαιτήσεις, γιγάντωση του”εγώ” του παιδιού και άλλα τέτοια φαινόμενα, η συνταγή της αποτυχίας είναι δεδομένη…

Αν οι ήττες, από την άλλη, φέρνουν κριτική και περνούν το μήνυμα ότι “σε αγαπάμε μόνο όταν κερδίζεις”, η μπάλα έχει χαθεί οριστικά…

ΤΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ

Μαζί με τη διάδοση του αθλήματος, μπαίνει ένα άλλο μεγάλο κομμάτι, το εμπορικό.

Αλλωστε, έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των καταστημάτων που εμπορεύονται ή και κατασκευάζουν είδη σχετικά με το τένις με την επιτυχία των δύο Ελληνόπουλων να ανοίγει νέους ορίζοντες και σε αυτόν τον κλάδο.

Η εκμετάλλευση της συγκυρίας αυτής θα πρέπει να γίνει με όρους μη καθαρά κερδοσκοπικούς από τις τενιστικές εταιρείες.

Το τένις έχει πια απομακρυνθεί από το στερεότυπο του αθλήματος των “πλουσίων” που το στοίχειωνε για χρόνια και έχει ανοιχτεί προς μια πλατιά μάζα ανθρώπων σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Η διατήρηση των τιμών σε φυσιολογικά επίπεδα, η εμπορία των καλύτερων δυνατών ποιοτικά τενιστικών προϊόντων και πάνω απ’όλα, ο τρόπος συμπεριφοράς προς τον πελάτη είναι τα σημαντικότερα στοιχεία για την γιγάντωση μιας ήδη πολύ δυνατής “αγοράς”.

Αν υπάρχει και η δυνατότητα στήριξης σε νεαρούς αθλητές, “δένει” όμορφα το γλυκό για τον ρόλο των εταιρειών.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ/ΧΟΡΗΓΟΙ

Πάμε στα “βαριά” πορτοφόλια!

Στη σύγχρονη εποχή της παγκοσμιοποίησης και του οικονομικού χάσματος, κακά τα ψέματα, χωρίς τη στήριξη των χορηγών δεν πας πουθενά.

Βλέποντας τις προοπτικές που ανοίγονται με τη διάδοση του τένις στην Ελλάδα, η στήριξη των ταλαντούχων παιδιών μας με χορηγίες όπως και η οικονομική συνδρομή στην προσπάθεια διοργανώσεων επαγγελματικών τουρνουά στη χώρα μας θα ήταν το ιδανικό “μείγμα” για την εκτόξευση της προσπάθειας να ανέβει επίπεδα το ελληνικό τένις.

Ζούμε στιγμές ιστορικές.

Εχουμε τη χαρά να βλέπουμε σχεδόν κάθε εβδομάδα δύο Ελληνόπουλα να παίζουν στα καλύτερα τουρνουά στον κόσμο κόντρα στους δυνατότερους αντιπάλους.

Είναι, στ’αλήθεια, η “χρυσή” ευκαιρία για να στείλουμε το ελληνικό τένις εκεί που του αξίζει μακριά από τη στασιμότητα δεκαετιών.

Ας μην τη χάσουμε γιατί ποιος ξέρει πότε θα ξαναέρθει!

Κώστας Αϊτάκης

The post Εποχή ευθύνης για όλους όσους ασχολούνται με το Eλληνικό τένις! appeared first on Tennis24.