ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ | "Συναγερμός" με αιτία (;)

Κατώτερος των περιστάσεων εμφανίζεται στο ξεκίνημα της σεζόν ο Παναθηναϊκός, που δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση στη "ΝΟΚΙΑ ARENA", χάνοντας από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ και πλέον... τρέχει.

Μάλιστα, αν δεν είχε λάμψει το άστρο του Νίκου Παππά στο Βελιγράδι θα είχε ηττηθεί και στο Βελιγράδι από τον Ερυθρό Αστέρα και τώρα θα κινδύνευε όσο ποτέ να αποκλειστεί από την πρώτη κι όλας φάση της Ευρωλίγκα.

Πέραν των αποτελεσμάτων, προβληματίζει έντονα και η εικόνα που εμφανίζει ο "εξάστερος",

γι' αυτό και από το βράδυ της Πέμπτης υπάρχει ένας "συναγερμός", ο οποίος κατά τη γνώμη μας είναι μεγαλύτερης έντασης απ' ό,τι θα έπρεπε.

Τα περισσότερα βέλη στρέφονται προς το πρόσωπο του Αργύρη Πεδουλάκη και ήδη κυκλοφορούν έντονα φήμες περί άμεσης απομάκρυνσής του και αντικατάστασής του με τον Γιούρι Ζντοβτς ή τον Φώτη Κατσικάρη. Μέχρι και το όνομα του Πίνι Γκέρσον είχε γραφτεί προ ημερών από τα ισραηλινά Μέσα, εκπλήσσοντας τους πάντες.

Η ΚΑΕ Παναθηναϊκός από την πλευρά της στηρίζει τον "Άρτζι" και όχι άδικα... Ο Έλληνας τεχνικός κλήθηκε πέρυσι να χτίσει πάνω στα "συντρίμμια" που άφησε πίσω της η αποχώρηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και σχεδόν όλων των πρωτοκλασάτων παικτών, έχοντας στη διάθεσή του χαμηλότερο μπάτζετ και παρόλα αυτά η πορεία της ομάδας του ξεπέρασε κάθε προσδοκία.

Στην Ευρωλίγκα αποκλείστηκε για ένα... σουτ από το Φάιναλ Φορ, ενώ στην Ελλάδα κατέκτησε το νταμπλ, "σκουπίζοντας" στους τελικούς τον Πρωταθλητή Ευρώπης, Ολυμπιακό, παρά το μειονέκτημα έδρας. Από μια βεβιασμένη αλλαγή προπονητή, ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι και οι έμπειροι παράγοντες του Παναθηναϊκού δεν δείχνουν διατεθειμένοι να πέσουν στην "παγίδα".

Η αλήθεια είναι πως ο φετινός Παναθηναϊκός παρουσιάζει κακή εικόνα. Στην επίθεση είναι αρκετά προβλέψιμος, δεν βγάζει ενέργεια πάνω στο παρκέ και βασίζεται κυρίως στα τρίποντα, που αν δεν μπουν τότε υπάρχει πρόβλημα. Στην φροντ λάιν υπάρχει συνωστισμός και σύγχυση ρόλων, με τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη να παίζει ελάχιστα και τον Αντώνη Φώτση να βρίσκει μόλις τώρα το ρόλο του.

Ασταθής είναι ο Τζέιμς Γκιστ, ο Μάικ Μπατίστ παρουσιάζει κι αυτός σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, ενώ πιο αξιόπιστος ψηλός στο Ισραήλ ήταν ο εκπληκτικός Στεφάν Λάσμε, που είχε 13 πόντους, 7 ριμπάουντ και 6 κοψίματα. Ωστόσο, ακόμα κι αυτός δεν έχει φτάσει στα περσινά του στάνταρ.

Το μεγάλο πρόβλημα, βέβαια, εντοπίζεται στην περιφέρεια. Κι αυτό οφείλεται κυρίως στο ντεφορμάρισμα των παικτών, κι όχι στην... ασχετοσύνη του Πεδουλάκη. Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, ο Νίκος Παππάς είναι ίσως η πιο αξιόπιστη λύση, με τον Δημήτρη Διαμαντίδη να οργανώνει σωστά το παιχνίδι, αλλά να σουτάρει μόλις με 20% στα τρίποντα και να εμφανίζει για πρώτη φορά αδυναμίες στην άμυνα. Ο Ραμέλ Κάρι, που πέρυσι έκανε τη διαφορά όσο αγωνίστηκε, δείχνει... εκτός τόπου και χρόνου, ενώ ο Ρόκο-Λένι Ούκιτς δεν έχει βρει τα πατήματά του.

Οι συνδετικοί κρίκοι της ρακέτας με την περιφέρεια: Γιόνας Ματσιούλις και Μάικ Μπράμος παραμένουν μαχητικοί, όμως στα περισσότερα παιχνίδια είναι άστοχοι στα τρίποντα, κι αυτό "πληγώνει" σε μεγάλο βαθμό τον "εξάστερο".

Γιατί τα αναφέρουμε όλα αυτά; Προφανώς για να καταστεί σαφές πως υπάρχουν απίστευτα περιθώρια βελτίωσης. Δεν γίνεται οι παίκτες να είναι ντεφορμέ όλη τη χρονιά. Εξάλλου, και πέρυσι το ξεκίνημα ήταν κάπως παρόμοιο, όμως μετά από το κατάλληλο "λίφτινγκ" που έγινε, όλα τακτοποιήθηκαν.

Δεν είμαστε συνήγοροι του Αργύρη Πεδουλάκη και σίγουρα του καταλογίζουμε το κάθε άλλο παρά ελκυστικό μπάσκετ που παίζει φέτος ο Παναθηναϊκός. Η φιλοσοφία του είναι συγκεκριμένη και απ' τη στιγμή που δεν έχει στα χέρια του το μπάτζετ του παρελθόντος, ξεκινάει τα πάντα από την άμυνα, προσπαθώντας πρώτα απ' όλα να... καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου. Αυτό θέλει να κάνει και φέτος, κι αν υπήρχε καλύτερος ρυθμός στην επίθεση, κάποια αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά.

Αν ξεπεράσει το ντεφορμάρισμα της πρώτης φάσης "αναίμακτα" και βρεθεί σταδιακά η απαιτούμενη "χημεία", αυτή η ομάδα μπορεί να φτάσει πολύ μακριά. Το ρόστερ είναι πληρέστατο και δεν εμφανίζει μεγάλες αδυναμίες.

Εφόσον στηριχτεί... πραγματικά ο "Άρτζι" και η ομάδα δουλέψει πάνω στις αδυναμίες της, τότε σύντομα θα δούμε τον Διαμαντίδη να ανεβαίνει, τον Ούκιτς με τον Κάρι να τον σιγοντάρουν και όλους μαζί να είναι ενωμένοι σαν μια γροθιά, βγάζοντας το... λάδι σε όποιον αντίπαλο θελήσει να τους κερδίσει. Γιατί εκεί είναι όλη η ουσία. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι ακόμα ΟΜΑΔΑ και όταν γίνει, το βέβαιο είναι πως θα πρωταγωνιστήσει σε όλες τις διοργανώσεις...