ΚΟΤΖΙΑΣ | Να γιατί πήρε ο Ολυμπιακός τον Τζαμάριο Μουν...

Και εκεί, που γράφαμε και γράφανε, και λέγαμε και έλεγαν, για τις απανωτές νίκες του Ολυμπιακού και τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις, η ιστορία έχει πάει σε άλλη κατεύθυνση.

Η ατυχία βλέπετε έχει γίνει συνώνυμο των Πειραιωτών και ο ένας παίκτης μετά τον άλλο μπαίνει στα πιτς. Στην αρχή ήταν ο Λο, τώρα είναι ο Πετγουέι. Με την διοίκηση και τον Μπαρτζώκα να τρέχουν και να μην φθάνουν, ψάχνοντας διάδοχες λύσεις. Το κακό (ή μήπως δεν είναι κακό; Ο χρόνος θα δείξει) είναι ότι οι επιλογές γίνονται με πίεση

χρόνου. Στη περίπτωση του Μάρντι Κόλινς, ο Ολυμπιακός έτρεξε να τον πάρει, γιατί έληγε η προθεσμία της Ευρωλίγκας, κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Τζαμάριο Μουν, που από το πρωϊ έχει γίνει το πρόσωπο της ημέρας. Ο πρωταθλητής Ευρώπης μάς έπιασε όλους στον ύπνο, αποκτώντας τον πρώην παίκτη του ΝΒΑ, ο οποίος ήταν και αυτός, που ανακοίνωσε τη μεταγραφή. Αυτοανακοινώθηκε δηλαδή.

Προσωπικά δεν περίμενα να πάρει τόσο γρήγορα παίκτη ο Ολυμπιακός, αλλά είχα ξεχάσει κάτι σημαντικό: έπρεπε να τον πάρει τώρα για να πιαστεί αλλαγή πρώτου γύρου στην Α1, ώστε να μην χάσει αλλαγή δευτέρου γύρου. Στον δεύτερο γύρο οι αλλαγές είναι δύο: αν, λοιπόν, δεν προλάβαινε ο Ολυμπιακός, και δήλωνε τον Μουν (ή τον κάθε Μουν) στον δεύτερο γύρο, θα είχε από κει και πέρα μόλις μία αλλαγή. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάποια στιγμή μπορεί να επανέλθει ο Λο, ενώ π.χ. ο Μουν μπορεί να μην ικανοποιήσει, οπότε θα πρέπει να επανέλθει ο Πετγουέι.

Αυτός, λοιπόν, ήταν ο ένας και βασικός λόγος, που ο Ολυμπιακός κινήθηκε γρήγορα και απέκτησε παίκτη και δη τον Μουν.

Ενας άλλος λόγος έχει να κάνει με το ότι πρόκειται, τεχνικά, για πάνω, κάτω ίδιο παίκτη με τον Πετγουέι. Είναι, δηλαδή, πάρα πολύ αθλητικός, ενώ έχει και το τρίποντο. Τον Μουν δεν μπορείς να τον αφήσεις μόνο του στο τρίποντο, θα σου κάνει ζημιά.

Συν τοις άλλοις ο νέος ξένος του Ολυμπιακού έχει μεγάλη εμπειρία, έχοντας παίξει σε ένα σωρό ομάδες.

Σαφώς, όμως, έχει και μειονεκτήματα. Το ότι έχει παίξει σε ένα σωρό ομάδες, είναι πλεονέκτημα, αλλά και μειονέκτημα παράλληλα. Διότι δεν έχει παίξει ποτέ στην Ευρώπη. Αλλο πράγμα είναι το ΝΒΑ, άλλο το Μεξικό, άλλο οι Χάρλεμ, και άλλο η Ευρώπη και ο...Παναθηναϊκός. Οσο κι αν λέμε ότι το μπάσκετ είναι ένα, ότι είναι το ίδιο παντού, οι διαφορές υπάρχουν και παραυπάρχουν. Και το θέμα της προσαρμογής, θα κρίνει πολλά για το Μουν. Ειδικά από τη στιγμή, που τα τελευταία χρόνια έπαιζε στο NBDL, στο θυγατρικό πρωτάθλημα του ΝΒΑ, εκεί, όπου ο χαρακτηρισμός "παιδική χαρά" δεν είναι μακριά. Τρως ένα καλάθι, τρως δύο, δεν έγινε τίποτα. Κάνεις μία λάθος πάσα, δύο, τρεις, η ζωή συνεχίζεται. Στο επίπεδο της Ευρωλίγκας, όμως, και της Α1, τα δεδομένα είναι πολύ διαφορετικά, όπως γνωρίζετε άπαντες. Αρα ο Μουν πρέπει να μπει γρήγορα σε αυτή την διαδικασία, για να έχει ο ίδιος και ο Ολυμπιακός αποτέλεσμα.

Πάντως, ξέρει το μπάσκετ, είναι γρήγορος, όπως αναφέραμε, έχει σουτ και είναι πολύ αθλητικός, ενώ όπως είπε και ο ίδιος πριν από μερικές μέρες νοιώθει σαν είναι στη ρούκι του σεζόν. Αρα έχει όρεξη να παίξει.

Ενας φίλος των Καβαλίερς από την άλλη, ομάδα στην οποία είχε παίξει παλιότερα ο Μουν, έγραψε με αφορμή μία πρόσφατη συνέντευξη του παίκτη: "Ηταν ο αγαπημένος μου παίκτης στους Καβς. Δεν το ήξερα ότι παίζει ακόμα...". Ο Μουν παίζει και παραπαίζει με τον Ολυμπιακό να περιμένει, όχι να του κάνει την υπέρβαση, αλλά στο 15λεπτο, που θα μπαίνει στο παρκέ, να του παίρνει τα ριμπάουντ, να του βάζει 2-3 σουτάκια, και να μην είναι....νούλα στην άμυνα (εκεί, όπου όντως έχει ένα θέμα, στην άμυνα επαφής, όχι στον αέρα). Και δεν περιμένει να του κάνει την υπέρβαση, γιατί στο "4" έχει ακόμη και Πρίντεζη, και Περπέρογλου, και Αγραβάνη. Και όπως αναφέραμε, ο Μουν πάνω από όλα αποκτήθηκε, για να προλάβει ο Ολυμπιακός να τον δηλώσει στον πρώτο γύρο της Α1, και επειδή ο Πετγουέι μπορεί να λέει ότι θα γυρίσει σύντομα, μέση, όμως, είναι αυτή (και πονεμένη) και ο Ολυμπιακός πρέπει να προσέξει, όχι τη μέση του, αλλά τον κώλο του, γιατί οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά σε αυτό το επίπεδο.