ΚΟΤΖΙΑΣ | Μαυροκεφαλίδης ίσον εντυπωσιακό ρόστερ για Παναθηναϊκό

Για μένα προσωπικά δεν ήταν ακριβώς έκπληξη η μετακίνηση του Μαυροκεφαλίδη στον Παναθηναϊκό.

Γενικά ήταν, εγώ μιλάω για τη χθεσινή μέρα. Μόλις γνωστοποιήθηκε ότι ο Ολυμπιακός αποσύρθηκε από την απόκτησή του, χθες το μεσημέρι, ψύλλοι στα αυτιά μου μπήκαν, που λένε. Είχα, βέβαια, και μία σχετική πληροφόρηση. Δεν είναι ακριβώς ότι δεν πίστεψα ποτέ ότι ο παίκτης θα πάει στην Φενερμπαχτσέ Ούλκερ, αλλά θεωρώ ότι αν πραγματικά τον ήθελαν οι Τούρκοι και ο Ομπράντοβιτς θα πήγαινε χθες.

Το επαγγελματικό μπάσκετ είναι πάνω από όλα χρήματα. Γιαννακόπουλοι και Αγγελόπουλοι είναι κολοσσοί, αλλά τη δεδομένη χρονική περίοδο η Φενέρ μπορεί να δώσει πιο πολλά.

Πάμε παρακάτω, όμως, στην ουσία του πράγματος: ο Παναθηναϊκός πάνω από όλα βρήκε αυτό, που έψαχνε. Τον παίκτη, δηλαδή, που θα παίξει με πλάτη στο καλάθι. Τον παίκτη, που θα κάνει σκορ, τον παίκτη, που κυρίως θα "σπάσει" ιδανικά τη μπάλα, θα δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του. Εννοείται ότι δεν είναι ο καλύτερος αμυντικός του κόσμου, αλλά για αυτή την δουλειά έχει άλλους ανθρώπους ο Παναθηναϊκός. Τον Λάσμε και τον Γκιστ. Αφήστε, που θα πάρει έναν ακόμη ψηλό.

Με την απόκτηση του Μαυροκεφαλίδη δεν προσέθεσε μόνο ποιότητα ο Παναθηναϊκός. Εμπλούτισε ακόμη περισσότερο τον ελληνικό του κορμό, δίνοντας σάρκα και οστά σε αυτό, που έλεγε συνεχώς ο Αργύρης Πεδουλάκης περί ελληνοποίησης. Οι "πράσινοι" είχαν πρόβλημα σε αυτο το κομμάτι, όχι, όμως, πλέον μετά την απόκτηση των Φώτση, Μαυροκεφαλίδη, Παππά και Γιάνκοβιτς. Αφήστε, που θα υπάρξει και συνέχεια στην προσθήκη ελληνικής δύναμης....

Θέλετε κι άλλο θετικό από την απόκτηση του Μαυροκεφαλίδη; Είναι προφανές. Οι νταμπλούχοι μπορούν να πάρουν πλέον ένα ξένο και ένα κοινοτικό για να κλείσουν το ρόστερ τους. Ψάχνοντας τρεις -δωδεκάδας- παίκτες για να σχηματίσουν το παζλ, ήθελαν πάση θυσία έναν Ελληνα από τη στιγμή, που έχουν τέσσερις μη Ελληνες (Λάσμε, Γκιστ, Ούκιτς, Κάρι). Οι λύσεις ήταν περιορισμένες, αλλά κατάφεραν να πάρουν τον ένα από τους δύο πρώτης ποιότητας διαθέσιμους. Ο άλλος είναι ο Κώστας Βασιλειάδης και όσο δεν κλείνει στο εξωτερικό, μην αποκλείσετε να τον δείτε στον Ολυμπιακό.

Φθάνοντας στην τελική ευθεία του σχηματισμού του ρόστερ, ο Παναθηναϊκός πάει να δημιουργήσει (αναλογικά και με τα χρήματα, που διατίθενται) ένα από τα καλύτερα σύνολα της ιστορίας του. Να δούμε και τους δύο τελευταίους παίκτες, που θα πάρει (θα πάρει και δύο επιπλέον, έναν συμπληρωματικό γκαρντ και έναν πιτσιρικά) και τότε θα μπορούμε να πούμε περισσότερα, έχοντας, βέβαια, κατά νου ότι η θεωρία από τη πράξη απέχει πολύ. Τη χρονιά, που πέρασε, ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε ταλαιπωρημένος, αλλά επειδή το τέλος μετράει, τερμάτισε θριαμβευτής. Ο Ολυμπιακός από την άλλη έτυχε τεράστιας αμφισβήτησης τα δύο τελευταία χρόνια, αλλά τρέλανε όλο τον κόσμο με τις δύο Ευρωλίγκες, που πήρε. Τα λόγια, δηλαδή, του Ιούλη και του Αύγουστου, ανατρέπονται με ευκολία τον Μάη και τον Ιούνη. Αλλά και εμείς (όπως και εσείς βέβαια) πρέπει κάτι να πούμε. Οι αναλύσεις και η μπασκετοσυζήτηση είναι το αλατοπίπερο του αθλήματος, που μας αρέσει.