Νίκος Χατζηνικολάου: «τον τελευταίο καιρό έφτασα πολύ κοντά στον θάνατο»

Μια ωραία και ζουμερή συνέντευξη παραχώρησε στο περιοδικό Downtown και στη δημοσιογράφο Κάλλια Καστάνη ο Νίκος Χατζηνικολάου.Ο εκδότης και δημοσιογράφος μιλάει για όλα. Την οικονομική ύφεση, την κρίση αξιών στη χώρα μας, το οικονομικό αδιέξοδο του Alter, αλλά και την προσωπική του ζωή.Απομονώνουμε ένα απόσπασμα που λέει κάτι που ελάχιστοι γνωρίζουν και δίνει μια άγνωστη πτυχή της ζωής του.Χρέη ανεξόφλητα έχεις; Τι χρεώνεις εσύ στον εαυτό σου; Λάθος εκτιμήσεις, λάθος χειρισμούς στα επαγγελματικά; Υπερβολές;Α, καλά, έχω κάνει πολλά λάθη. Για παράδειγμα, την πρώτη περίοδο που ήμουν διευθυντής στο Mega υπήρξα παραπάνω σκληρός απ' ότι έπρεπε. Κάνω την αυτοκριτική μου γι' αυτό. Πρόσεξε όμως: όχι ανέντιμος, ούτε άδικος. Σκληρός. Και, πάντως, αν αδίκησα ανθρώπους, δεν τους αδίκησα με πρόθεση. Θεωρώ επίσης πως έχω περάσει από περιόδους που με ενδιέφεραν πράγματα ήσσονος πλέον σημασίας για μένα. Με ενδιέφερε, ας πούμε, το ωραίο ντύσιμο, το ωραίο αυτοκίνητο. Δεν με ενδιαφέρει το ίδιο πια. Με ενδιαφέρει, αλλά όχι το ίδιο. Κι έχω κάνει και αντίστροφα λάθη: Υπήρξα παραπάνω δοτικός με ανθρώπους που δεν το άξιζαν. Νομίζω πως μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας αντιμετωπίζω πια τα πράγματα με περισσότερη σοφία, αν μπορεί να το πει κανείς έτσι..Τα αγόρια σου βοήθησαν σ' αυτό;Πάρα πολύ. Καταρχήν, πιστεύω πως είμαι καλύτερος πατέρας με τους νέους απ' ότι ήμουν με τον Πάνο. Όταν γεννήθηκε ο Πάνος, ήμουν 31 χρόνων και πολύ δοσμένος στη δουλειά. Όταν έκλαιγε, το κλάμα του μου προκαλούσε ενόχληση. Τώρα το να κλαίει ένα πιτσιρίκι το βράδυ, να ξυπνήσω και να το πάρω αγκαλιά το θεωρώ χαρά της ζωής. Όλα τα πράγματα τα χαίρομαι διαφορετικά. Σ' αυτό έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο και το ότι τον τελευταίο καιρό πέρασα μια μεγάλη περιπέτεια υγείας. Έφτασα πολύ κοντά στο θάνατο και αυτό με έχει κάνει να βλέπω τη ζωή αλλιώς, να χαίρομαι, να ρουφάω την κάθε στιγμή μου. Μιζεριάζω λιγότερο, γκρινιάζω λιγότερο και έχω πιο αισιόδοξη και θετική ματιά.Δεν το ήξερα αυτό. Τι συνέβη;Ότι και να συνέβη, πέρασε τώρα. Ας μη μιλήσουμε γι' αυτό.