Μαριέτα Χρουσαλά: γιατί θέλει να ασχοληθεί με τις σαγιονάρες

Γιατί απλά είναι το φετίχ της παραλίας! Και σε μια χώρα όπως η Ελλάδα με τόσους μήνες καλοκαίρι δεν υπάρχει πιο έξυπνη ιδέα.Oι περισσότεροι, ως παιδιά, έχουμε διανύσει κάμποσα μέτρα καυτής άμμου ή, ακόμη χειρότερα, ασφάλτου ξυπόλητοι από το ένα πόδι και με τη μαμά μας από δίπλα να μας τα σέρνει επειδή χάσαμε τη σαγιονάρα μας. Διότι η σαγιονάρα είναι εύκολη στο περπάτημα αλλά εξίσου εύκολα σου φεύγει από το πόδι. Και ίσως ακόμη ευκολότερα την παρασέρνει το κύμα. Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει αλλά τα κύματα έχουν μία ιδιαίτερη προτίμηση στη σαγιονάρα, η οποία μάλιστα, επειδή δεν βουλιάζει εύκολα, μοιάζει, λόγω σχήματος, να σου χαμογελά σαρδόνια καθώς απομακρύνεται από την ακτή.Σαφώς και η καταγωγή της είναι ιαπωνική. Ωστόσο ένα γράμμα που έφθασε στον εκδότη των «Νew Υork Τimes» το 1861 περιγράφει ένα εξαθλιωμένο τάγμα εθελοντών που έτρεχαν... στους βάλτους της τρίτης λεωφόρου, ρακένδυτοι και φορώντας στα πόδια flip flaps (flip flop λέγεται η σαγιονάρα στα αμερικάνικα). Δεν διευκρίνιζε