Κώστας Γιαννόπουλος: χτυπήθηκε από την κρίση και το «Χαμόγελο του παιδιού»

Η οικονομική κρίση χτύπησε και το... χαμόγελο. Όχι μόνο το δικό μας, αλλά και το «Χαμόγελο του παιδιού», που εδώ και πολλά χρόνια χαρίζει απλόχερα την αγάπη του σε παιδιά που έχουν ανάγκη ένα ζεστό σπιτικό, μια αγκαλιά. «Δεν έχουμε δικαίωμα να λέμε "όχι" σε ένα παιδί που έχει την ανάγκη μας», τονίζει ο πρόεδρος του συλλόγου Κώστας Γιαννόπουλος.Πολύς κόσμος αναρωτήθηκε: Μα είναι δυνατόν να έχει πρόβλημα το «Χαμόγελο του παιδιού»; «Γιατί να μην έχει;» απαντάει ο Κώστας Γιαννόπουλος. «Είναι κι αυτό μέρος της κοινωνίας μας και στηρίζεται από τους απλού5 καθημερινούς ανθρώπους και τις εταιρείες. Λογικό είναι λοιπόν όλο αυτό το οικονομικό πρόβλημα που υπάρχει να μας επηρεάζει, ενώ παράλληλα έχουν αυξηθεί και τα περιστατικά που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.Οικογένειες με προβλήματα επιβίωσης, παιδιά με προβλήματα υγείας που πρέπει να σωθούν και δεν έχουν ασφάλεια, οχήματα που πρέπει να συνεχίσουν να μεταφέρουν παιδιά που κάνουν χημειοθεραπείες. Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται προσωπικό, εκτός από τους 2.000 ενεργούς εθελοντές που έχουμε. Και θα πρέπει να τονίσουμε ότι μόνο το 10% του προσωπικού μας είναι διοικητικό. Οι υπόλοιποι καλύπτουν τις ανάγκες στα ασθενοφόρα, στα νοσοκομεία, στη γραμμή 1056, στην ευρωπαϊκή γραμμή για τις εξαφανίσεις... Είναι πολλές οι δράσεις μας. Πολλοί ταρακουνήθηκαν όταν το άκουσαν, γιατί νόμιζαν ότι το "Χαμόγελο του παιδιού" έχει ένα μαγικό ραβδάκι και καλύπτει τις ανάγκες του. Πάντοτε υποφέραμε για να βρίσκουμε τα χρήματα, δεν είμαστε κρατικοδίαιτος φορέας, ούτε έχουμε κρατικές επιδοτήσεις. Παλεύουμε για να δώσουμε ουσιαστικά και όχι με οίκτο τη φιλανθρωπία και λύσεις στα παιδιά απ' όλη την Ελλάδα».Λόγω της κρίσης δυσκολεύεται πια ο κόσμος να βοηθήσει;«Πάντοτε επιβιώναμε από το υστέρημα κάποιων ανθρώπων. Και αποδείχτηκε για μία ακόμη φορά αυτό στην εκπομπή που κάναμε με τον Σπύρο Παπαδόπουλο. Ήταν τόσο μεγάλη η ανταπόκριση, που "βούλιαξε" το τηλεφωνικό κέντρο. Αυτό σημαίνει ότι παρά τη δυσκολία που έχουν οι Έλληνες δεν κοιτάζουν μόνο τον εαυτό τους. Παρ' όλα αυτά όμως, η κατάσταση είναι δύσκολη. Κάθε μήνα πρέπει να πληρώνουμε 600.000 ευρώ μισθοδοσία για να μην κόψουμε καμία δράση του συλλόγου. Γιατί, αν το κάνουμε αυτό, σημαίνει ότι δεν θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε παιδιά που έχουν την ανάγκη μας. Από την άλλη, προσπαθούμε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να εξοικονομήσουμε πόρους, αλλά και να κόψουμε έξοδα. Αυτή την υγιή διαδικασία, την οποία έχουν αναγνωρίσει διεθνείς φορείς, πρέπει κάποια στιγμή να την αναγνωρίσει και το κράτος, που κάνουμε δουλειά του. Μαζί βέβαια με κρατικούς λειτουργούς που νοιάζονται και έχουν διάθεση να βοηθήσουν».Τώρα, με την οικονομική κρίση, έχετε να αντιμετωπίσετε περιστατικά που δεν αντιμετωπίζατε πριν; Για παράδειγμα, οικογένειες που δεν μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και έρχονται να τα αφήσουν σ’ εσάς;«Αρχή μας είναι κανένας γονιός να μην αφήνει τα παιδιά του επειδή έχει οικονομικό πρόβλημα. Γι’ αυτό και στηρίζουμε την οικογένεια, προκειμένου να κρατήσει μαζί της τα παιδιά. Υπήρχαν πάν