Έλντα Πανοπούλου: πώς κατάφερε να ζυγίζει 63 κιλά!

Μέσα σε τρία χρόνια ¨αναδύθηκε¨ από το σώμα της η γυναίκα των 63 κιλών. Η δημοφιλής ηθοποιός μιλά για το ρατσισμό στους υπέρβαρους, την ανορεξία και τους στόχους της.Θυμάται πως δεν της άρεσε να στερείται. «Ποτέ στη διατροφή μου δεν είχα τη νοοτροπία του "ψητό ή βραστό κρέας ή ψάρι και σαλάτα, μ' ένα καρότο στο ενδιάμεσο"» λέει. Θυμάται όμως και την ημέρα που στάθηκε πάνω από τη ζυγαριά της και είδε τον αριθμό «96». Τότε, θορυβήθηκε. «Όχι για το πώς φαινόμουν στους άλλους, αλλά για μένα. Για την υγεία μου» δηλώνει. Έτσι, αποφάσισε να παραμείνει ένας πληθωρικός άνθρωπος, που γελάει πολύ, παθιάζεται εύκολα και ονειρεύεται σπουδαία πράγματα. Αλλά να δείχνει μια «άλλη» Έλντα. Και τα κατάφερε.Κουράστηκες να σε ρωτούν πώς αδυνάτισεςΜε έχει κουράσει το να μη γίνεται δεκτή η απάντηση μου. Προσπαθώ να μεταφέρω την εμπειρία μου, αλλά δεν με πιστεύουν. Μου λένε οι φίλες μου για κάποιους που τις ρωτούν για μένα: «Τους ορκιζόμαστε ότι δεν έχεις κάνει επεμβάσεις, αλλά δηλώνουν: "Αδύνατον!"».Γιατί δεν γίνεται πιστευτή η αλήθεια σου;Επειδή οι άνθρωποι προτιμούν τη μαγική συνταγή. Το θαύμα! Μια γυναίκα που τη μια μέρα ξυπνάει χοντρή, θέλει να πιστεύει ότι τον άλλο μήνα θα έχει μεταμορφωθεί σε καλλίγραμμη, στο μοντέλο Ζιζέλ.Ονειρευόσουν κάτι αντίστοιχο;Όχι. Πολλές φορές, πάντως, προσπαθούσα να χάσω γρήγορα 7 ή 8 κιλά. Και πράγματι, τα έχανα. Αλλά για πόσο; Τον επόμενο χρόνο έπαιρνα σχεδόν τα διπλάσια. Αν άκουγα το φίλο μου, το διαιτολόγο Κώστα Ξένο, που μου έλεγε «πρέπει να αλλάξεις την καθημερινό­τητα σου για να μπορέσει το σώμα σου να επανέλθει σε μια καλή κατάσταση», θα είχα αδυνατίσει νωρίτερα. Δεν είχα την υπομονή, μέχρι που έβαλα ως στόχο τα δέκα κιλά το χρόνο.Πόσο διαφορετική αισθάνεσαι πλέον;Νιώθω πανευτυχής! Κυρίως, επειδή μπορώ πια να ανεβαίνω τα σκαλιά έξι ορόφων χωρίς να αισθάνομαι ότι θα πεθάνω. Γενικότερα, δεν υπήρξα δυστυχισμένη λόγω του βάρους μου, όσο κι αν πάντα υπήρχαν ρούχα στις βιτρίνες που μου άρεσαν αλλά δεν γινόταν να τα φορέσω. Για παράδειγμα, ένα ωραίο γυναικείο πουκάμισο, ένα κολάν ή ένα φορεματάκι με μήκος έστω λίγο πάνω από το γόνατο. Αναγκαζόμουν να ψωνίζω από καταστήματα αντρικής ένδυσης και μάλιστα το large μέγεθος.Ενώ, τώρα, τι φοράς;Το medium απ' τα γυναικεία. Μη φανταστείς μίνι και σορτσάκια. Δεν κάνω τέτοιες ανοησίες.Οι άλλοι πώς σε αντιμετώπιζαν;Με εμένα συνέβη το εξής: είχα την ευλογία να γίνω αγαπητή έτσι όπως ήμουν. Μια δυο φορές μόνο, που δεν με είχαν αναγνωρίσει, άκουσα άσχημα σχόλια. Όπως κάποτε που διαπληκτιστήκαμε με έναν οδηγό και είπε: «άντε, βρε χοντρή!». Όταν κατέβηκα απ' το αυτοκίνητο, γιατί πάντα μου αρέσει να λύνω τα όποια προβλήματα με τη συζήτηση, μου είπε: «Αχ, εσείς είστε, κυρία Πανοπούλου; Πόσο σας αγαπώ, πόσο μου αρέσετε!» Το κακό σχόλιο είχε ξεχαστεί.Αν δεν ήσουν αναγνωρίσιμη, πιστεύεις ότι θα είχες αντιμετωπίσει περισσότερα κρούσματα αγένειας;Μα, υπάρχει μεγάλος ρατσισμός. Τον διακρίνω στα μάτια των άλλων ακόμη και για λιγότερο υπέρβαρους ανθρώπους. Πρέπει να είσαι βλάκας για να μην καταλαβαίνεις με τι απ