Δέσποινα Στυλιανοπούλου: γράφει βιβλίο για τη ζωή της

Η Δέσποινα Στυλιανοπούλου ετοιμάζεται να αφηγηθεί στο κοινό την ιστορία της.  Ποιόν ρόλο να πρωτοθυμηθεί η θεατρίνα; Μπερδεύονται οι ήρωες στο μυαλό της. Για ποιόν ομότεχνό της να δώσει το αληθινό του πρόσωπο; Για ποιές προσωπικότητες που συνάντησε να πει τις αλήθειες όπως αυτή τις βίωσε;Στο μυαλό της ζωντανεύουν οι αναμνήσεις όταν έσβηναν τα φώτα στην πλατεία και εκείνη έβρισκε το αληθινό της πρόσωπο στο καμαρίνι αδιαφορώντας γι' αυτούς που περίμεναν απέξω. Είναι η ζωή της ολόκληρη, πάνω και κάτω από το σανίδι... «Εχει κυκλοφορήσει ότι γράφω βιβλίο. Μια σκέψη έχω κάνει μόνο. Τώρα αιωρούμαι, αλλά μόλις κατέβω στη γη θα πιάσω το μολύβι και θα αρχίσω...» λέει η Δέσποινα Στυλιανοπούλου.Χωρίς θεατρικά κοστούμια και χωρίς ίχνος μακιγιάζ η πρωταγωνίστρια που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή ετοιμάζεται τώρα να εκφραστεί μέσω της συγγραφής, πατώντας σε παλιούς γνώριμους δρόμους. «Για δέκα μέρες θα απομονωθώ σε μια βεράντα στον Κορινθιακό κοιτώντας τη θάλασσα και το φεγγάρι και θα στρωθώ στη δουλειά. Πιστεύω ότι η Παναγία η Οδηγήτρια θα οδηγήσει το μυαλό μου και το χέρι μου στις αναμνήσεις μου...».Σήμερα, η κυρία του θεάτρου εμπιστεύεται τη δική της άποψη για τρία σημαντικά πρόσωπα που θα πρωταγωνιστήσουν στο βιβλίο της ζωής της. Πρόκειται για την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Θανάση Βέγγο και τον μεγάλο μας ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη. Με την Αλίκη τη συνέδεε βαθιά φιλία και έχει το δικαίωμα να μιλήσει για εκείνη... «Η Αλίκη δεν είχε καμία σχέση με αυτό που όλοι πίστευαν. Ηταν ένα άτομο με τρομερές ευαισθησίες, πολύ εργασιομανής, αλλά και πολύ ανασφαλής. Ανήκαμε και οι δύο στον αστερισμό του Καρκίνου και συχνά θυμάμαι που μου έλεγε: "Μωρή ψιψίνα, μοιάζουμε τόσο πολύ σε τόσα πράγματα". Είχαν κυκλοφορήσει πολλές ανυπόστατες φήμες για την Αλίκη. Ηταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε τον συνάνθρωπο της. Βοηθούσε αυτούς που είχαν ανάγκη, αλλά είχε πολλές φοβίες. Θυμάμαι ότι κάποτε με κάλεσε σπίτι της για να τη συνοδεύσω μέχρι το λουτρό. Ενα φανταστικό ροζ μπάνιο, φιλοτεχνημένο από μάρμαρο Ιωαννίνων. Αντίθετα, του Δημήτρη (σ.σ.: Δημήτρης Παπαμιχαήλ) ήταν μαύρο...»Για το βιβλίο, που ακόμη δεν έχει καν γραφτεί, ερίζουν πολλοί εκδοτικοί οίκοι. «Θα γελάσουν και θα κλάψουν πολύ όσοι το διαβάσουν. Θα αφηγηθώ όλες τις μνήμες μου. Οπως αυτή που έχω από τον Θανάση Βέγγο που την ώρα που έπαθε γαστρορραγία στον Βόλο, όταν περιοδεύαμε με θίασο εκεί, ήρθε σε μένα. Δεν ζήτησε από κανέναν άλλο βοήθεια».Η Δέσποινα Στυλιανοπούλου έζησε πολύ κοντά και τον Γιάννη Τσαρούχη και έχει πολλά να θυμηθεί από τον σπουδαίο εικαστικό καλλιτέχνη. «Τον είχα πάει να δει την Αλίκη "Λυσιστράτη" στην Επίδαυρο. Μετά την παράσταση πήγαμε για φαγητό στου Λεωνίδα στο Λυγουριό. Ο Τσαρούχης ζήτησε να φάει γαλακτομπούρεκο. Εκανα νόημα στον Λεωνίδα να πει ότι δεν έχει, γιατί ο Τσαρούχης έπασχε από σακχαρώδη διαβήτη. Πού να τον κρατήσω... Οταν σταματήσαμε στην Κόρινθο έφαγε το γαλακτομπούρεκο που τόσο επιθυμούσε. Στην επιστροφή έριξα το κάθισμα του αυτοκινήτου για να αναπαυθεί λίγο και εκείνος μου τραγουδούσε τις επιτυχίες