Οι σκέψεις μιας νεαρής μαμάς στη Γιορτή της Μητέρας

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου γιόρταζα αυτή την ημέρα ως μία ακόμα ευκαιρία να ευχαριστήσω τη μαμά μου για όσα έχει κάνει, για όσα μπορεί να στερήθηκε αλλά και να θυμηθεί για λίγο, κάπου ανάμεσα στη ρουτίνα και την κούραση, όσα της πρόσφερε αυτή η... μητρότητα!Γιατί μπορεί η κούραση, το τρέξιμο, οι τσακωμοί κάπου κοντά στην εφηβεία και η ανάγκη να τα κάνει όλα τέλεια να είχαν τον κύριο λόγο όμως την αγάπη της την ένιωθες! Ένιωθες τη φροντίδα, τη στοργή την επιθυμία να σου δώσει τη δύναμη όλου του κόσμου για να καταφέρεις όσα εσύ ονειρευόσουν από μικρό παιδάκι, ακόμα κι αν δε συμφωνούσε σε όλα.Όχι λοιπόν, μία μέρα δεν είναι αρκετή για να γιορτάζει αυτή η μητέρα, όπως και κάθε μητέρα. Μία μέρα δεν είναι αρκετή για να της δείξεις την ευγνωμοσύνη και την αγάπη σου. Ένα και μόνο τηλεφώνημα την ημέρα της δίνει τόση χαρά είτε είσαι κοντά είτε είσαι μακριά. Ένα φιλί και μια αγκαλιά πριν φύγεις είναι σαν να της δίνεις το πιο όμορφο δώρο στον κόσμο, μετά τη γέννησή σου φυσικά.Γιόρτασε αυτήν την η μέρα αλλά και κάθε μέρα, τη γυναίκα που σου έδωσε ζωή. Τη γυναίκα που μέσα σε εννέα μήνες δημιούργησε την καρδιά σου. Τη γυναίκα που μετά από σένα τίποτα δεν είναι το ίδιο γι’ αυτήν. Που άλλαξε την κοσμοθεωρία της μόνο για σένα. Σ’ ευχαριστώ πολύ λοιπόν μανούλα μου! Σ’ ευχαριστώ για τα άυπνα βράδια που καθόσουν δίπλα μου. Για τις ατέλειωτες ώρες που με κρατούσες αγκαλιά για να ενώσεις τα κομμάτια μου μετά από κάθε ‘’δυστυχία‘’ , κι ας ήξερες ότι δεν ήταν τόσο τραγικό. Ή ακόμα κι αν εσύ πονούσες πιο πολύ από μένα για μένα αλλά δεν το έδειχνες ποτέ σε μένα. Σ’ ευχαριστώ για τη δύναμη και την αντοχή που σε είδα να έχεις και με έκανες να ήθελα να είμαι ότι θα μπορούσα να είμαι. Σ’ ευχαριστώ για όσα έκανες όταν νόμιζες πως δεν κοίταγα. Σ΄ ευχαριστώ για όλη την αγάπη.Κυρίως όμως σε ευχαριστώ που με έμαθες πώς να μεγαλώσω τα δικά μου παιδιά! Της Ελιάνας Μαυροκορδάτου-ΠαύλουΕπιμέλεια: MyLife TeamΠηγή: MyLife