Contemporary Treasures (Part I) - Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, στο Remap 4 KM

Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα παρουσιάζει την έκθεση Contemporary Treasures – Part Ι με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες που ασχολούνται κυρίως με την έννοια της εφήμερης πολυτέλειας και τα θέματα του υλικού πολιτισμού σε μια εποχή συνεχούς αμφιβολίας. Η έκθεση έχει ως στόχο να διερευνήσει τους συσχετισμούς και τις αντιφάσεις που προκύπτουν μέσα από έργα καλλιτεχνών με διαφορετικό εννοιολογικό υπόβαθρο οι οποίο χρησιμοποιούν ποικίλα εκφραστικά μέσα.

Ο Δημήτρης Ανδρεάδης παρουσιάζει μια σειρά εικόνων, παίζοντας με την έννοια του «πραγματικού» και του «φανταστιακού», καθώς και

με την ιδέα της φύσεως του έργου τέχνης. Ακολουθεί την ίδια εννοιολογική προσέγγιση, όπως και στα μεγάλης κλίμακας έργα του, όπου το «πραγματικό» και το «αφηρημένο» είναι αβέβαια και προκαλούν την αντίληψή μας σχετικά με τη θεωρία, το μύθο και τη φαντασία. Χειρίζεται τα χρώματα και τις φόρμες με ένα ιδιαίτερα ζωγραφικό τρόπο και συνθέτει εικόνες σύγχρονων θησαυρών. (Ο Δημήτρης Ανδρεάδης γεννήθηκε το 1979 . Ζει και εργάζεται στην Αθήνα).

Στο μεγάλης κλίμακας γλυπτό του ο Σάββας Χριστοδουλίδης εξερευνά το φαινόμενο ενός δεδομένου χώρου, των ορίων του και τη συσχετισή του με ζητήματα του υλικού πολιτισμού μέσα από μια avant-garde προσέγγιση. Το έργο, που αιωρείται από το ταβάνι, μεταδίδει την αίσθηση μιας fragilité που του επιτρέπει να δημιουργήσει έναν «τρίτο» χώρο, δηλαδή έναν ενδιάμεσο χώρο μεταξύ του αντικειμένου και του θεατή. Ως ένα σύγχρονο τοτέμ κατασκευάσμένο από διαφορετικά υλικά, το γλυπτό φωτίζει διαφορετικά εννοιολογικά πεδία όπως είναι η λογική, το ασυνείδητο και το υψηλό. (Ο Σάββας Χριστοδουλίδης γεννήθηκε το 1961. Ζει και εργάζεται στη Λευκωσία).

Η καλλιτεχνική πρακτική του Mihut Boscu Kafchin περιλαμβάνει πολύπλευρα μέσα και διαφορετικές τεχνικές. Τα έργα του αναφέρονται σε μια ουτοπική σφαίρα της κοινωνικής αντίληψης. Ο καλλιτέχνης μεταδίδει το μήνυμά του μέσα από τη δημιουργία έργων με έντονο το στοιχείο του σαρκασμού και δημιουργεί extravagant περιβάλλοντα. Για τον Kafchin αυτό το οπτικό παιχνίδι έχει ως στόχο να προσκαλέσει το θεατή ώστε να αναθεωρήσει και να επανεκτιμήσει αυτό που ο καλλιτέχνης εκφράζει καθώς και να αμφισβητησει τους τρόπους που βλέπει και βιώνει την τέχνη (Ο Mihut Boscu Kafchin γεννήθηκε το 1986. Ζει και εργάζεται στην Cluj - Napoca της Ρουμανίας).

Η Ιωάννα Πανταζοπούλου κατασκευάζει μια μακέτα για ένα μνημείο αφιερωμένο στην εφήμερη πολυτέλεια. Αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τσίχλες, ενώ η δομή είναι ενισχυμένη με οδοντογλυφίδες σχηματίζοντας ένα ορατό «οπλισμό». Αυτή η διφορούμενη συσσώρευση ύλης προκαλεί μια εμπειρία των αισθήσεων, πράγμα που προϋποθέτει να είναι εξίσου τόσο εύκαμπτη και χειροπιαστή, παιχνιδιάρικη και επιζήμια, εφήμερη και αέναη. (Η Ιωάννα Πανταζοπούλου γεννήθηκε το 1984 . Ζει και εργάζεται στην Αθήνα).

Ο Αλέξανδρος Παπαθανασίου δημιουργεί κυρίως in situ εγκαταστάσεις και site-specific έργα σε μια προσπάθεια να ορίσει το χώρο και τα αντικείμενα με έμφαση στην καλλιτεχνική διαδικασία. Χρησιμοποιώντας απλά υλικά, με σαφείς αναφορές στην εννοιολογική τέχνη, επαναξιολογεί το ρόλο της ιστορίας της τέχνης. Κάθε έργο διακηρύσσει μια διαφορετική συναισθηματική κατάσταση που συνήθως συνδέεται με τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν σήμερα. (Ο Αλέξανδρος Παπαθανασίου γεννήθηκε το 1977. Ζει και εργάζεται στο Μιλάνο).

Ο Daniel Subkoff τεντώνει τον λευκό καμβά και πολύ επιλεκτικά κόβει κομμάτια διαμορφώνοντας μια ιδιαίτερη οπτική προσέγγιση. Το τελάρο μεταμορφώνεται σε ένα «αντικείμενο – γλυπτό» και επεκτείνεται μέσα στο χώρο αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται από τον θεατή. Ο Subkoff σχολιάζει την υλική υπόσταση του λευκού καμβά και αποκαλύπτει τη σχέση μεταξύ της μορφής, του χώρου και του δημόσιου περιβάλλοντος. (Ο Daniel Subkoff γεννήθηκε το 1974. Ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη).

Κατερίνα Νίκου