Υστερόγραφο για τον Θέμο

ΣΤΗΛΕΣΤο... Ροζάριο Με τον Θέμο Αναστασιάδη δεν έτυχε να δουλέψουμε ποτέ μαζί. Ούτε κάναμε παρέα, ούτε είχαμε κοινές παρέες. Τον άκουγα -όσο ήταν... δυνατό- στο ραδιόφωνο, διάβαζα τα κείμενα του με αισθήματα θυμού, ενίοτε αγανάκτησης, διαφωνίας, αλλά ταυτόχρονα και ζήλιας για την αμεσότητά τους, την απόλυτη στόχευση, την δυνατότητα να πηγαίνει την είδηση και τα γεγονότα παραπέρα, και όχι όπως οι περισσότεροι από εμάς, ούτε πέρα από την μύτη μας. Ενδιαφέρουσα ήταν και η προσέγγισή του στα πολιτικά μας πράγματα, από τις παρυφές της Αριστεράς μέχρι το σημείο που οι τοποθετήσεις του ενθάρρυναν πολλές φορές ακραία στοιχεία και για τις οποίες κατηγορήθηκε, στοχοποιήθηκε, αλλά τουλάχιστον την κρίσιμη στιγμή έβαζε ένα στοπ. Αναμφίβολα ήταν ένας πολύ δημιουργικός άνθρωπος, και άφησε το στυλ και το αποτύπωμά του στην τηλεόραση και στον έντυπο τύπο από όπου πέρασε. Από την Ελευθεροτυπία, μέχρι την Καθημερινή και τη σημαντική συμβολή του στο στήσιμο και στην πορεία του Πρώτου Θέματος. Η οικογένειά του, ο Τάσος, οι συνάδελφοι του στην εφημερίδα να τον θυμούνται με τα καλύτερα.Θέμος ΑναστασιάδηςθάνατοςΠρώτο ΘέμαΔημοσιογραφίαHas video: Exclude from popular: 0