Σε εξέλιξη οι «διαδικασίες» προς την «ανατολική Γιάλτα»

Επωνύμως

 

Οι τελευταίες εξελίξεις με την Τουρκία και τη Συρία, επιβεβαιώνουν παλαιότερες απόψεις μας, πως οδηγούμεθα σε ένα «μοίρασμα» της περιοχής στις μεγάλες δυνάμεις, ΗΠΑ και Ρωσίας. Το μοίρασμα αυτό ονομάσαμε «ανατολική Γιάλτα», με την Ευρώπη να παρακολουθεί αδύναμη να κάνει το οτιδήποτε* . 

Επιβεβαιώνουν επίσης και το ανούσιο των συζητήσεων στις τηλεοράσεις, από αναλυτές και καθηγητές* , που εμμένουν να θεωρούν τα τεκταινόμενα ως ζητήματα μεταξύ των εμπλεκομένων κρατών και όχι ως ενταγμένα σε ευρύτερες στρατηγικές, αρχικώς

των δύο υπερδυνάμεων του πλανήτη, ίσως όμως και της αναδυόμενης –ή ήδη αναδυθείσας- τρίτης.  Το δε αστειότερο, είναι όταν επικαλούνται τη «διεθνή νομιμότητα», τα διεθνή δικαστήρια και τους διεθνούς Οργανισμούς, ενώ είναι πλέον απολύτως σαφές πως όλα αυτά δεν λειτουργούν παρά προσχηματικά και εργαλειακά από πλευράς των ισχυρών.  

Τα τεκταινόμενα σήμερα στις εμπόλεμες περιοχές, έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με αυτά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που οδήγησε στο μοίρασμα των χωρών στους τότε ισχυρούς, στις ΗΠΑ και στη Ρωσία.

Αναδύθηκαν ή δημιουργήθηκαν ζητήματα οικονομικά και ζητήματα εξουσίας, που εντέχνως εκμεταλλεύτηκαν οι τότε μεγάλες, αλλά και επί μέρους, δυνάμεις με  fake υποσχέσεις στους φιλόδοξους ηγέτες, που ενδεχομένως μάλιστα να κατασκευάστηκαν ως τέτοιοι για το συγκεκριμένο «παίγνιο». Στην περίπτωση των σημερινών γεγονότων, δείχνει να είναι σαφές πως οι εμπλεκόμενες χώρες αποτελούν επίσης μέρος παιγνίου: δεν εξηγείται αλλιώς τόσο η στάση   της Ρωσίας όσο και των ΗΠΑ.

Ουδείς γνωρίζει ποιος είναι με ποιόν.  Αλλιώς ξεκίνησε τον πόλεμο η Τουρκία, με «πράσινο φώς» από τις ΗΠΑ, που πότε γίνεται πορτοκαλί και πότε κόκκινο, αλλιώς τον συνεχίζει.  Οι θέσεις των δύο μεγάλων ισχυρών φαίνονται «αλλοπρόσαλλες». Είναι αφέλεια όμως να πιστεύουμε πως ο Trump είναι παλαβός.

Η Ρωσία και η Κίνα άσκησαν βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας στην πρόταση να ζητηθεί από την Τουρκία να σταματήσει την εισβολή στη Βόρεια Συρία. Στη συνέχεια η Ρωσία ενεπλάκη ενεργώς, μέσω Συρίας,  στις εχθροπραξίες, ενώ πριν λίγες μέρες  ο Putin προτείνει αλλαγή του Συντάγματος της Συρίας. Η Κίνα δείχνει να σιωπά –μήπως επί του παρόντος;-, η δε Ινδία ίσως ακόμα δεν «έχει ξυπνήσει», για να θυμηθούμε τον τίτλο του προφητικού βιβλίου, το 1973, του Alain Peyrefitte «Quand la Chine s'éveillera… le monde tremblera».  Η Ευρώπη βεβαίως ….το συζητά το ζήτημα (στα «δωμάτια των ενηλίκων»). 

Ελπίζουμε κάποια στιγμή οι διάφοροι εγχώριοι πολιτικοί αναλυτές να δουν τα γεγονότα πέραν των στενών οριζόντων του φυσικού πεδίου που διαδραματίζονται. Τουλάχιστον από τον 19ο αιώνα και εξής τα στενά αυτά πεδία αντιμετωπίζονται ως μέρος ευρύτερων χωρικών συστημάτων, άλλωστε σήμερα χρησιμοποιούμε συχνά τον όρο  glocal –εκ του local και του  global. Ας αρχίσουν λοιπόν να βλέπουν τα πράγματα και υπό αυτήν την προοπτική (παρότι ίσως αυτό δεν εξυπηρετεί το από Άμβωνος, δηλαδή από τηλεοράσεως, πολύωρα  infotainment).  

*1 Η νέα «Γιάλτα» και η ασθμαίνουσα Ευρώπη - Προς μια «Ανατολική Γιάλτα»*2 Για την ελληνική «εξωτερική πολιτική»

 

 

 

 

ΚίναΡωσίαΓιάλταΕυρώπηHas video: Exclude from popular: 0