Ο παλιός (Μπάιντεν) είναι αλλιώς; - Μια ανάλυση των απόψεών του από το βρετανικό κέντρο αναλύσεων Brunswick

ΚΟΣΜΟΣΈντυπη Έκδοση

 

Ο χρόνος έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα για τις εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, οι οποίες θα καθορίσουν εν πολλοίς το μέλλον του τραμπισμού παγκοσμίως. Δηλαδή αν θα ηττηθεί μετά τα οδυνηρά αποτελέσματά του – ήδη μετρά κοντά στους 200.000 νεκρούς από την Covid-19 – και τη γενικότερη διχαστική τοξικότητα που επέβαλε στην αμερικανική κοινωνία ως απόλυτο αποτέλεσμα ενός ψυχωτικού εγωισμού, τον οποίο ωστόσο ακόμη και τώρα κάποιοι θεωρούν

αντισυμβατικό και ελκυστικό. 

Στον αντίποδα βρίσκεται ένας υποψήφιος Πρόεδρος που έχει ως βασικό του όπλο την οκταετή θητεία του ως αντιπροέδρου και απλώς τίμησε τον ρόλο του ως Νο 2. Έχει, όμως, το τσαγανό, το κουράγιο και το πολιτικό εκτόπισμα να γίνει το ελατήριο που θα βγάλει τις ΗΠΑ και τον υπόλοιπο κόσμο από την ακροδεξιά και απομονωτική ανυποληψία της τελευταίας τετραετίας;
Πολλοί επώνυμοι και μη, προσπαθούν να ιχνηλατήσουν τα βασικά στοιχεία της πολιτικής του Τζο Μπάιντεν, η οποία όμως είναι ακόμα υπό διαμόρφωση, ενώ θα επηρεαστεί εντόνως από την επιλογή υποψήφιου αντιπροέδρου (που σίγουρα θα είναι γυναίκα και όχι λευκή), αλλά και τη διάθεση να είναι θεσμικός ή απλά διαδικαστικός γερόλυκος, εκφραστής των κουρασμένων Δημοκρατικών, που έχασαν και μπορεί να ξαναχάσουν.
Το αξιόπιστο βρετανικό κέντρο αναλύσεων Brunswick αναλύει τις απόψεις του υποψήφιου Προέδρου μέσα από ένα ολιστικό πρίσμα διεθνούς και εξωτερικής πολιτικής και με έμφαση στην επανόρθωση των διαλυμένων σχέσεων με τους Ευρωπαίους. Και ιδιαίτερα υπό το πρίσμα των σινορωσικών επιδιώξεων για πλήρη υπερίσχυση με μέσα συμβατικά και μη.

Περιβάλλον, υγεία και Ε.Ε.
Η προτεραιότητα, λοιπόν, είναι η επανεμπλοκή των ΗΠΑ στη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, που συμβολικά και πρακτικά θα δώσει σήμα ότι ακυρώνεται η εποχή Τραμπ και επανέρχεται η μετά Ομπάμα κανονικότητα. Στο ίδιο πνεύμα εντάσσεται και η επιστροφή των ΗΠΑ στη θέση του οδηγού του ΝΑΤΟ ως του βασικού πυλώνα ευρωατλαντικής συμμαχίας με ενδεχόμενη άρση των επιπλοκών που επιφέρει το Brexit. 
Τέλος, σε αυτό το πλαίσιο, αν και δύσκολη λόγω των συνθηκών, θα είναι η επιστροφή στο status quo ante για τη σημαντική συμφωνία με το Ιράν για το πυρηνικό του οπλοστάσιο. Η δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σολεϊμανί, η πολεμική ρητορική και η πίεση στο εσωτερικό του Ιράν δεν θα το κάνει εύκολο και άμεσο ως εγχείρημα. 

Μετά το εξωτερικό μέτωπο, που λειτουργεί ως κέντρο βάρους της ισχύος των ΗΠΑ ως ηγέτιδας χώρας, μια προεδρία του Μπάιντεν θα πρέπει να ασχοληθεί και με το θέμα της πανδημίας. Η πολιτική Τραμπ εν ολίγοις υπακούει στη λογική της ανοσίας της αγέλης και αδυνατεί να κατανοήσει τη συμβολή της επιστήμης. Με απόψεις «ψεκασμένες», προτιμά να μετράει νεκρούς παρά να «υποταχθεί» στα δεσμά της επιστήμης. 
Η προεδρία του Μπάιντεν θα επιστρέψει στον ΠΟΥ, θα συνεργαστεί με την Ε.Ε. στο πλαίσιο της ειδικής συμφωνίας που υπέγραψαν το 1995 και θα απαιτήσει ηγετικό ρόλο, που στο εγγύς μέλλον θα επιφέρει κέρδη για τις αμερικανικές εταιρείες. Ενδεχομένως μια ακραία επικοινωνιακή κίνηση να είναι και η υπουργοποίηση του «Αμερικανού Τσιόδρα», του δόκτορος Άντονι Φάουτσι, ως υπερκομματικής επιλογής για την αναχαίτιση της πανδημίας.

Μαζί με τους παραδοσιακούς συμμάχους ο Μπάιντεν θα (συν)εργαστεί και εναντίον όλων όσοι, με δυτικές πρακτικές και ζωντανό τον ακραίο πατριωτισμό τους, επιβουλεύονται την ανεξαρτησία των δυτικών δημοκρατιών. 
Αρχηγός αυτού του πνεύματος, η Ρωσία – και τώρα και η Κίνα – θα αντιμετωπίσει σκληρές κυρώσεις. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ρώσοι «έκλεψαν» τις αμερικανικές εκλογές επειδή ο Τραμπ ήταν πρόθυμος να γίνει φίλος τους προτού γίνει Πρόεδρος και η Χίλαρι ήταν απόλυτα φθαρμένη για να προβάλει το παραμικρό «ηθικό πλεονέκτημα».

Ξέρεις αριθμούς και πράξεις;
Επόμενο πεδίο η οικονομία. Ενέργεια, διαμοιρασμός πληροφοριών και δεδομένων για την καταπολέμηση του οικονομικού εγκλήματος και γενικότερος συντονισμός για την ψηφιακή οικονομία. Όλα αυτά μοιάζουν δύσκολα, διότι πάντα οι Αμερικανοί θέλουν πρόσβαση προσφέροντας ημίμετρα ως αντίβαρο, αλλά ακόμα και η διάθεση για κουβέντα είναι σημαντική. Ειδικότερα όταν το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να είναι και με τη... βούλα επισήμως η 53η Πολιτεία των ΗΠΑ.

Μαγική εικόνα με ένα «αν»
Όλα τα παραπάνω μοιάζουν μαγική εικόνα με τα δεδομένα που έχουμε από τη νυν διακυβέρνηση, που καθημερινά θέτει νέα όρια στον επικίνδυνο πολιτικό αμοραλισμό της μεταμοντέρνας Ακροδεξιάς. Συγχρόνως σημαντική είναι και η κατανόηση ότι μια Προεδρία του Μπάιντεν θα αποτελέσει μια εντελώς θεσμική λύση για τις ΗΠΑ και τον κόσμο, χωρίς εντυπωσιακές κινήσεις. Θα μοιάζει σαν μια σταδιακή επαναφορά στην «κανονικότητα», η οποία όμως πόρρω απέχει από μια «δίκαιη» διεθνή πολιτική. 
Άλλωστε καμία πολιτική που υπαγορεύεται από εθνικά και υπερεθνικά συμφέροντα δεν μπορεί να είναι δίκαιη. Λένε ότι, και άγιο να βάλεις σε θέση εξουσίας, συμφωνία με τον διάβολο θα κάνει. Βέβαια υπάρχει και ένα μεγάλο «αν»: το αν ο θεσμικός αλλά ουχί χαρισματικός κύριος Μπάιντεν θα καταφέρει να εκλεγεί...

ΗΠΑΜπάιντενΤραμπδημοκρατικοίεκλογές ΗΠΑIssue: 2137Issue date: 6-8-2020Has video: Exclude from popular: 0