Να μη χαθεί ούτε λεπτό

ΠΟΛΙΤΙΚΗΈντυπη Έκδοση

Οι στόχοι της κυβέρνησης είναι προφανείς: δεύτερη αξιολόγηση, ποσοτική χαλάρωση, ρύθμιση του χρέους. Ο πόλεμος μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας φουντώνει, η Κομισιόν και η ΕΚΤ είναι φιλικές προς τα ελληνικά αιτήματα, αλλά όλοι μαζί απαιτούν ως προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ την πιστή και ταχεία εφαρμογή του μνημονίου.

Η γερμανική σκληρή στάση, όμως, η οποία ενδέχεται να εξελιχθεί

σε διαρκή κωλυσιεργία εν όψει της δεύτερης αξιολόγησης, δημιουργεί αρκετούς παραπάνω κινδύνους από τους προφανείς, τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τη χώρα.

Στο εσωτερικό η καθυστέρηση μπορεί να δημιουργήσει και να εντείνει συνθήκες ασφυξίας, οι οποίες ενδέχεται να πνίξουν όχι μόνο τη σημερινή κυβέρνηση, αλλά και την όποια επόμενη, αν υποτεθεί ότι οι εκλογές θα γίνουν πριν από τη ρύθμιση του χρέους και την αναθεώρηση προς τα κάτω των απαιτήσεων για πρωτογενή πλεονάσματα.

Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι έρχεται αύριο στα πράγματα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα πρέπει να θεωρείται ανέκδοτο, με πρωτογενή πλεονάσματα στο 2,5% του ΑΕΠ, η υπόσχεση περί μείωσης της φορολογίας. Κάθε ελληνική κυβέρνηση, με αυτό το δεδομένο, θα είναι υποχρεωμένη να διαπράττει αγριότητες εις βάρος των εισοδημάτων.

Ο δεύτερος κίνδυνος έχει πολλές «ουρές», διότι αφορά την κατάσταση στην Ευρώπη, η οποία μοιάζει με κινούμενη άμμο.

Στη Γερμανία είναι άγνωστο τι θα βγάλει η κάλπη τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Οι επιδόσεις του αντιευρωπαϊκού κόμματος AfD είναι οι πλέον κρίσιμες. Όσο ισχυρότερο βγει αυτό το κόμμα τόσο θα μειώνονται οι πιθανότητες μιας πραγματικά θετικής για την Ελλάδα ρύθμισης του χρέους, η οποία μάλιστα θα έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις.

Από το Brexit έχουμε δει μέχρι σήμερα μόνο την ψήφο των Βρετανών και την υποτίμηση της λίρας. Όλες οι αναταράξεις έπονται και θα αρχίσουμε να τις βλέπουμε τους επόμενους μήνες.

Στη Γαλλία είναι κρίσιμη η προεδρική εκλογή, η οποία θα ξεκαθαρίσει στις αρχές Ιουνίου. Το ενδεχόμενο επικράτησης της Λεπέν αποτελεί εφιάλτη για τη συνέχιση της όποιας πολιτικής ομαλότητας στο πλαίσιο της Ε.Ε. και της ευρωζώνης.

Στην Ιταλία τον Δεκέμβριο το δημοψήφισμα για τις συνταγματικές αλλαγές ενδέχεται να στείλει τη χώρα σε εκλογές, ενώ το αντι-ευρώ κίνημα, σε όλες τις εκδοχές του, εμφανίζεται ήδη πολύ ισχυρό.

Εν τω μεταξύ ενισχύονται όλες οι επιμέρους ομαδοποιήσεις χωρών οι οποίες αδυνατίζουν σοβαρά την ενότητα της Ε.Ε. και την απειλούν με κατακερματισμό.

Ποιος, σε αυτό το κλίμα, πιστεύει ότι οι καθυστερήσεις μπορεί να λειτουργήσουν υπέρ των ελληνικών συμφερόντων;

ΔΝΤΓερμανίαΓαλλίαΑγγλίαΙταλίαδεύτερη αξιολόγησηIssue: 1938Issue date: 13-10-2016Has video: Exclude from popular: 0