Λίγο άσυλο ακόμα σου γυρεύω…

ΣΤΗΛΕΣΙστορίες για αγρίους

Στα πανεπιστήμιά μας, αντί να διακινούνται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και διδασκαλία καθώς και η ελεύθερη έκφραση των ιδεών, διακινούνται ελεύθερα τα ναρκωτικά, τα λαθραία τσιγάρα, τα είδη πρώτης ανάγκης όπως γυαλιά, καρφιά, μολότοφ και ανθεί το εκτεταμένο παραεμπόριο, το εμπόριο λευκής σαρκός, η εγκληματικότητα, οι ελεύθεροι ξυλοδαρμοί, οι εκβιασμοί. Γενικά, ευημερεί δίχως τον ενοχλητικό έλεγχο των αστικών μέσων καταστολής, όλος ο ευφάνταστος παρδαλός παρακρατικός δικαιωματισμός των δυναμικών παραβατικών μειονοτήτων. Εκ παραλλήλου, εκτός από την πώληση

και χρήση ναρκωτικών, καλλιεργείται και το πνεύμα του ρωμαλέου φοιτητικού κινήματος.

Οι εικόνες ντροπής, θλίψης, τριτοκοσμικής παρακμής που μετατρέπουν τα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα σε εκτεταμένες χωματερές, σε καρτέλ λαθρομεταναστών, σε χώρους ελεγχόμενους από συμμορίες, δεν συγκινεί κανέναν. Ουδείς νοιάζεται - και κυρίως η κοινωνία που δεν χαλαλίζει το ελάχιστο του ενδιαφέροντός της για την αθλιότητα που γιγαντώνεται μπροστά στα μάτια της. Στέλνει τα ίδια τα παιδιά της με την απαίτηση να σπουδάσουν (παλιά έλεγαν να «γίνουν άνθρωποι»), υπό την ακαδημαϊκή αυθεντία και εποπτεία των Ρουβικώνων.

Το 2011, ανάμεσα στις μεταρρυθμίσεις που προωθήθηκαν από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, ήταν ο νόμος της Άννας Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ. Ο νόμος αυτός ψηφίσθηκε με συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή, κάτι που έγινε για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά. Μεταξύ άλλων, περιελάβανε και την κατάργηση του παραλογισμού του ασύλου, που στην Ελλάδα, κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα, εκλαμβάνεται ως δημοκρατική κατάκτηση.

Στο εξωτερικό, η παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία είναι άγνωστη και η προστασία του πανεπιστημίου, ανθρώπων και υλικοτεχνικής υποδομής, εξασφαλίζεται από ειδικό προσωπικό του πανεπιστημίου ή από αρμόδιες αρχές. Αντίθετα, στη χώρα μας, η εξέχουσα αυτή δημοκρατική κατάκτηση ερμηνεύεται ως δικαίωμα να κτίζονται οι καθηγητές στα γραφεία τους, να απειλούνται, να δέρνονται, να εκβιάζονται.

Ο διευθυντής του London School of Economics, Χάουαρντ Ντέιβις δυσκολεύθηκε να κατανοήσει την ερώτηση (για το άσυλο) που του ετέθη από Έλληνα δημοσιογράφο. «Δεν υπάρχει κανένας παρόμοιος νόμος στην Βρετανία. Η αστυνομία μπορεί να μπει στο χώρο του πανεπιστημίου όπως και οπουδήποτε αλλού. Δεν υπάρχει καν συζήτηση ή διαφωνία για αυτό το ζήτημα».

Εκτός όλων των άλλων απάνθρωπων και αδιανόητων συνεπειών της «δημοκρατικής κατάκτησης» του ασύλου, ας υποθέσουμε ότι ένας ένοπλος (κυκλοφορούν και όπλα στα πανεπιστήμιά μας!) ανοίγει πυρ στο χώρο του πανεπιστημίου. Τι πρέπει να κάνουν οι αστυνομικές αρχές; Να περιμένουν τον πρύτανη να συγκαλέσει συμβούλιο και να ζητήσει την άδεια του Ρουβίκωνα για να επέμβουν ή το πρόβλημα θα λυθεί από τις αυτοδιαχειριζόμενες συλλογικότητες;

Την εκτεταμένη τρομοκρατία που έχει επιβληθεί στους πανεπιστημιακούς χώρους προς χάριν της ελεύθερης καταστολής κάθε αντίθετης άποψης, από τραμπούκους φοιτητές και εξωπανεπιστημιακά κακοποιά στοιχεία, προτρέπει ο αρμόδιος υπουργός …Παιδείας να την αντιμετωπίσει το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα - κι αυτό περιγράφει με ανατριχιαστική ακρίβεια την βαθύτατη παρακμή της κοινωνίας μας.

άσυλοπανεπιστήμιοεκπαίδευσηπαιδείαυπουργείο ΠαιδείαςHas video: Exclude from popular: 0