Κιβωτός του Κόσμου: «Με κλείδωναν στο κλουβί και μου έδιναν χαλασμένο φαγητό» – Συγκλονίζει 8χρονος που έμενε στη δομή

Ένα παιδί μόλις 8 ετών περιέγραψε όσα βίωσε στη δομή της «Κιβωτού του Κόσμου» στον Βόλο, αναφέροντας – μεταξύ άλλων – πως τον έκλεισαν μέσα σε… κλουβί για παπαγάλους γιατί δεν είχε καλή συμπεριφορά…

Το παιδί, που βρίσκεται πλέον μαζί με τη μητέρα του, μίλησε στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» του ΑΝΤ1, λέγοντας πως όταν έκανε αταξίες τον έκλειναν για ώρες μέσα στο κλουβί, του έδιναν χαλασμένο φαγητό και το χτυπούσαν.

Η μητέρα του παιδιού επέμενε να ακουστεί η φωνή του για να καταγγείλει όσα γίνονται μέσα στην Κιβωτό, ενώ παράλληλα

είπαν πως το παιδί χωρίστηκε από τα αδέρφια του.

Όλα όσα είπε το παιδί:

«Μια φορά με είχανε βάλει, ήτανε βράδυ. Έκανα χαζομάρες και μου είπε μια κυρία ότι η συμπεριφορά σου… Με έβαλε μέσα στο κλουβί και μετά μου είπε ότι «η συμπεριφορά σου είναι για κλουβί». Γι’ αυτό με έβαλε εκεί μέσα. Ναι, το πράσινο (ενν. κλουβί) που ήταν για τα παπαγαλάκια.

Πόση ώρα σε είχε εκεί μέσα κλειδωμένο;

Πολύ…

Σε είχανε χτυπήσει εσένα;

Αυτή η κυρία, ναι, πολύ. Με γρατζούναγε στη πλάτη. Όταν έκανα κάτι κακό, με γρατζούναγε… Με είχε βάλει σε ένα δωμάτιο μικρό κλειδωμένο και ήρθε ένα παιδί που το λέγανε… και … , ο … κι ο … με βγάλανε. 3 ώρες και μετά ήρθε, επειδή φώναζα, φώναζα.. Πέρασε μια ώρα, δυο ώρες, τρεις ώρες και με άκουσε ο … μόνο. Ήταν 17 στα 18.

Σε βγάλανε δηλαδή αλλά παιδιά όχι αυτοί που έπρεπε;

Ναι, ναι. Παιδιά όχι παιδαγωγοί.

Ήσασταν μαζί με τα αδέρφια ή σας είχανε χωρίσει;

Είχε χωριστεί η … μόνη της και τον … με εμένα μαζί.

Είχανε χτυπήσει και τον αδερφό σου;

Ναι, πρόσωπο, μπουνιές… Κι ένας άλλος φίλος μου είχε παίξει μπουνιές με τον κύριο … ( σημ: αναφέρεται σε εργαζόμενο της δομής). Ένα παιδί το είχανε πετάξει κάτω με δύναμη στο κρεβάτι. Ήταν στο πάνω κρεβάτι, εγώ δεν ήθελα να κατέβω κάτω και αυτή η κυρία με τράβηξε από το πόδι και έπεσα κάτω μπρούμυτα και είχα καρούμπαλο.

Μια άλλη φορά δεν μπορούσα να φάω το φαγητό μου και μου το βάζανε κάθε μέρα. Μου βάζανε το ίδιο φαγητό κάθε μέρα. Χαλασμένο. Μου το βάζανε κάθε μέρα, κάθε μέρα, κάθε μέρα μέχρι να το φάω. Με το που με είδε η μαμά στο επισκεπτήριο, ήμουν κόκαλα και πέτσα κανονικότατα. Φαινόντουσαν τα κόκαλα μου.

Με το που με είδε η μαμά στο επισκεπτήριο, ήμουν κόκαλα και πέτσα κανονικότατα. Φαινόντουσαν τα κόκαλα μου.

Εσύ μπορούσες να μιλήσεις με τη μαμά σου να της τα πεις αυτά;

Δεν μπορούσα. Έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο η μαμά και της το κλείνανε.

Μετά από πόσο καιρό από τότε που σας χτύπησαν κατάφερες να το πεις της μαμάς;

Μετά από πάρα πολύ καιρό. Πάνω από βδομάδα».

«Παιδί που ξυλοκοπήθηκε στη δομή με παρακαλούσε να κάνω καταγγελία»

Την ίδια ώρα νέα μαρτυρία πρώην εθελόντριας στην Κιβωτό του Κόσμου για τα όσα συνέβαιναν στην ΜΚΟ βλέπει το φως της δημοσιότητας.

Πρόκειται για μια νεαρή ψυχολόγο, που με ανάρτηση στα social media μοιράστηκε τα όσα βίωσε με τα παιδιά που φιλοξενούνταν στην δομή.

Η Μαρία Χαραλάμπους, όπως γράφει στο Facebook, εργάστηκε εθελοντικά στην Κιβωτό του Κόσμου από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο του 2022 και η επαφή της με τα παιδιά ήταν καθημερινή. Το πρώτο διάστημα, όπως αναφέρει, είχε «μαγευτεί» από κλίμα μέχρι που αρχίζουν να σκάνε οι «βόμβες», καθώς έμαθε για περιστατικά ξυλοδαρμών και παιδιά την παρακαλούσαν να κάνει κάτι. Σημειώνει δε ότι υπάρχουν ακόμα ηχογραφημένες μαρτυρίες παιδιών για τα όσα γινόντουσαν στις δομές.

Την ανάρτηση της Μαρίας Χαραλάμπους κοινοποίησε ο Χρόνης Χλίτσιος, ο οποίος τον περασμένο Αύγουστο είχε καταγγείλει στην Ασφάλεια του Βόλου περιστατικά σωματικής κακοποίησης σε βάρος ανήλικων παιδιών σε δομή της Κιβωτού του Κόσμου στην περιοχή Διμηνίου στο Βόλο. Μάλιστα, όταν γνωστοποίησε την πρόθεσή του να προβεί σε καταγγελία στην αστυνομία, του ανακοινώθηκε η απόλυσή του από τη δομή.

Αναλυτικά η ανάρτηση:

«Λοιπόν αφού λέγονται τόσα πολλά και ο καθένας έχει τη γνώμη του, θα ήθελα και εγώ να μοιραστώ την εμπειρία μου.

Δούλεψα στην Κιβωτο εθελοντικά από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο του 2022. Η επαφή μου με τα παιδιά ήταν καθημερινή, όπως και με όλο το προσωπικό.

Τους πρώτους μήνες με είχε μαγέψει το κλίμα και η αγάπη προς τα παιδιά. Μετά από λίγο καιρό μαθαίνω από παιδαγωγούς για μια ληστεία και το τι ακολούθησε. Πρώτη βόμβα. Πέφτεις από τα σύννεφα.

Παρόλα αυτά συνεχίζεις. Υπάρχουν δυσκολίες, τις οποίες όμως θα περίμενες αν πραγματικά θες να δουλέψεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον.

Έπειτα μαθαίνεις ότι παιδιά πρέπει να σταματήσουν το σχολείο αναγκαστικά και τους διαβάζεις μόνο για να περάσουν την τάξη. Δεύτερη βόμβα.

Έρχεται η γιορτή, γνωρίζεις τον πατέρα Αντώνιο και τους υπόλοιπους. Εκεί άρχισα να πιστεύω πως ίσως όσα έμαθα, κυρίως, από το προσωπικό να είναι ατυχείς περιπτώσεις. Μια φορά μου μίλησε και με είχε συγκινήσει με κάτι που μου είχε πει.

Έπειτα αρχίσουν να γίνονται περίεργα πράγματα. Προσπαθείς να μάθεις. Τα παιδιά χάνουν την όση όρεξη είχαν για διάβασμα και φαίνονται αποστασιοποιημένα. Κανένα παιδί δε λέει, κανένας υπεύθυνος. Σιγά, σιγά μαθαίνεις και βλέπεις ηχογραφημένες μαρτυρίες παιδιών για τα όσα έγιναν. Τρίτη βόμβα.

Ξέρεις ότι θες να κάνεις καταγγελία, κυρίως, μόλις δώσουν τα παιδιά τις εξετάσεις τους. Όμως σε μια συνομιλία που έχεις με ένα από τα παιδιά μαθαίνεις ότι ξυλοκοπήθηκε σε μια από τις δομές. Τετάρτη βόμβα. Το παιδί μου λέει είσαι 24 ετών και με παρακαλάει κλαίγοντας να κάνω κάτι γιατί είμαι ενήλικας. Εκείνη τη στιγμή θες να του πεις να κάνει υπομονή, γιατί θα πας να καταγγείλεις. Δεν μπορείς όμως να το πεις. Περιμένεις τα άλλα παιδιά να τελειώσουν τις εξετάσεις τους.

Μέσα με τέλη Αυγούστου μαθαίνεις για απόλυση συναδέλφου, ο οποίος κατήγγειλε. Τότε αποφασίζεις πως δεν μπορείς να περιμένεις. Πόσες βόμβες; Πηγαίνεις, χωρίς να το γνωρίζουν. Έπειτα όμως κατάλαβα πως κάποιοι ήξεραν ότι πήγα, αν και δεν τους το είπα, για να μπορώ να βλέπω τα παιδιά. Απλά κάναμε πως εγώ δε ήξερα ότι γνώριζαν και αυτοί πως δεν γνώριζαν για την καταγγελία που έκανα. Συνεχίζουμε τα μαθήματα με τα παιδιά.

Είχα κάνει 2 με 3 μέρες να πάω και με ρώτησε ένα παιδί, γιατί δεν ήρθα. Του είπα πως ήμουν άρρωστη. Με ρώτησε: κυρία θα έρθετε αύριο; Του είπα αν δεν προκύψει κάτι ναι. Τελικά δε ξαναπήγα ποτέ. Μου είπαν ότι άρχισαν οι έρευνες και δεν μπορούσαν να πάνε εθελοντές. Έτσι δεν πρόλαβα να πω αντίο στα παιδιά, γιατί θα έφευγα για Κύπρο. Το ήξεραν τα παιδιά, αλλά και πάλι δεν πρόλαβα να τα αποχαιρετήσω. Οπότε τα παιδιά βίωσαν ξανά 2 “εγκαταλείψεις” από άτομα που ήταν μαζί τους καθημερινά από τη μια μέρα στην άλλη.

Ελπίζεις να μην γίνει κουκούλωμα- πας και βρίσκεις την εισαγγελία λίγο πριν φύγεις, για να τους ενημερώσεις ότι ταξιδεύεις. Υπέροχος άνθρωπος, τουλάχιστον με την κυρία που είχα μιλήσει. Της λες τι σε αγχώνει και χαίρεσαι που όλα προχωράνε.

Μετά ηρεμία και ακούς για σεξουαλικά εγκλήματα. Σε ποια βόμβα είμαι;

Ξέρω ότι άνθρωποι που ήταν κοντά μου ήθελαν να αποσύρω τις κατηγορίες, πίστευαν ότι θα στιγματιζόμουν και επίσης ξέρω ότι όταν δουν τη δημοσίευση θα τους κυριεύσει αγωνία. Όμως τουλάχιστον εγώ έχω οικογένεια και φίλους, που κάποιοι από αυτούς ήξεραν τα πάντα από την αρχή.

Επισης αυτή η αγωνία δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτήν των παιδιών, που δεν έχουν το ίδιο υποστηρικτικό σύστημα. Όταν βλέπεις παιδιά να παρακολουθούν το σόι σου και να λένε ότι αυτή είναι η οικογένεια που θα ήθελαν να έχουν, όταν τα παιδιά φωνάζουν τις παιδαγωγούς μαμά, όταν ένα παιδί σε βρίζει στον πληθυντικό και λέει: “χαζή είστε;” και μετά φοβάται να κοιμηθεί, όταν τους διαβάζεις και τους λες “με κοροϊδεύεις; ” και σου λένε “όχι…. Λίγο” και καταλαβαίνεις ότι οι διακοπές των εκπαιδευτικών ίσως είναι λίγες, όταν θυμώνεις και λες πράγματα που μετανιώνεις μετά, όταν σου λένε κοροϊδευτικά για την προφορά σου σαν δικαιολογία για να μη διαβάσουν, τότε καταλαβαίνεις ότι είναι παιδιά. Έτυχε να μη γεννηθούν σε οικογένεια που είσαι εσύ.

Οπότε αν είναι δουλέψεις σε ένα κόσμο σαπίλας, άλλαξε τον η τουλάχιστον προσπάθησε. Κάνε ο, τι μπορείς και με το παραπάνω, ακόμη και αν γυρίσει ΑΝΆΠΟΔΑ Η ΜΠΆΛΑ. Έκανες αυτό που έπρεπε, ακόμη και αν πηγές ένα καλό να κάνεις και έβγαλες τα μάτια σου. Καλύτερα έτσι τυφλός παρά να κάνεις πως δε βλέπεις.

Θα ήθελα πρώτον ό,τι εισφορές επρόκειτο να γίνουν, να γίνουν γιατί τα παιδιά δε φταίνε σε τίποτα.

Δεύτερον υπάρχουν άνθρωποι στην Κιβωτό που πραγματικά αγαπάνε τα παιδιά (απλά φοβούνται να μιλήσουν. Τα αγαπάνε, αλλα δεν είναι έτοιμοι να βγάλουν τα μάτια τους ίσως γιατί φοβούνται το στίγμα και έχουν να θρέψουν τους δικούς τους) . Έχω δει κάποιους από το προσωπικό πραγματικά να σκύβουν κεφάλι για τα παιδιά, να τα νοιάζονται, να κουράζονται, αλλα να είναι εκεί για αυτά. Αν και ακόμη είναι δύσκολο να καταλάβω γιατί δε μιλάς, αν και κάπως το κατανοώ ότι μπορεί να φοβάσαι μη σε πάρει η μπάλα. Το πρόβλημα είναι ψηλά, στην ιεραρχία και στο σύστημα.

Θα ήθελα οι εθελοντές να συνεχίσουν να προσφέρουν με οποίο τρόπο μπορούν . Υπάρχουν πολλές ανάγκες.

Ευχαριστώ όσους μίλησαν ( ξέρουν ποια είμαι)»

Διαβάστε επίσης:

Καιρός σήμερα: Πτώση της θερμοκρασίας και ενισχυμένοι άνεμοι – Πού θα βρέξει (Videos)

Στην πλατεία Συντάγματος το 21 μέτρων δέντρο από το Καρπενήσι για τα Χριστούγεννα (Video)

Νίκος Πηλός: Η απάντηση στον Γιάννη Οικονόμου – «Πιθανότατα διαθέτει εσφαλμένες πληροφορίες»