Η ταυτότητα της μαντάμ Λεπέν...

ΚΟΣΜΟΣΈντυπη Έκδοση

Η αποφυγή «κατάκτησης» έστω και μιας περιφέρειας από τη Μαρίν Λεπέν στις γαλλικές εκλογές ήταν, κατά πολλούς, μια πύρρειος νίκη για τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου. Τι εκφράζει όμως για τον μέσο Γάλλο η Λεπέν; Πού οφείλεται η απήχησή της; Τι είδους κόμμα είναι το Εθνικό Μέτωπο και τι πρεσβεύει; Αυτά και άλλα ερωτήματα επιχειρούμε να προσεγγίσουμε με τη βοήθεια της ανταποκρίτριας του Mega

στο Παρίσι Μαρίας Δεναξά.

Κατ’ αρχάς υπάρχει μια αίσθηση ότι έχει καταφέρει να μετατρέψει το Εθνικό Μέτωπο σε ένα προσωποπαγές κόμμα επενδύοντας στο επικοινωνιακό της χάρισμα. Θα ήταν υπερβολή αν, για την επικοινωνιακή της ικανότητα, τη χαρακτηρίζαμε... «θηλυκό Τσίπρα»; Σύμφωνα με την Ελληνίδα δημοσιογράφο, «εξαρτάται»: «Υπάρχουν οι Γάλλοι που απορρίπτουν τη Λεπέν και τα ακροδεξιά φρονήματά της, όπως κι εκείνοι για τους οποίους ενσαρκώνει όλα όσα απορρίπτουν. Δηλαδή τα παραδοσιακά κόμματα, τα οποία ψήφιζαν, αλλά διαπίστωσαν αργά ή γρήγορα ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις τους παρέμειναν ανεκπλήρωτες, κι όσοι είναι αντιευρωπαϊστές. Εξακολουθούν δηλαδή να πιστεύουν στο όραμα μιας ισχυρής Γαλλίας έξω από το ευρωπαϊκό σύμπλεγμα ή έχουν εναντιωθεί στις ευρωπαϊκές πολιτικές επιλογές». Όσο για την επικοινωνιακή δεινότητά της, η Λεπέν «είναι όντως επικοινωνιακή. Ο πρωθυπουργός Βαλς, μάλιστα, τη χαρακτήρισε προ ημερών “πολιτική απάτη”. Μοιάζει σε πολλά σημεία με τον Τσίπρα. Για ένα διάστημα τον θαύμαζε, αλλά όχι πια. Σε συνέντευξη που έκανα μαζί της πολύ πρόσφατα αποκάλεσε προδότη τον Έλληνα πρωθυπουργό. Είπε χαρακτηριστικά ότι πρόδωσε τον Ελληνικό λαό επειδή – όπως οι περισσότεροι πολιτικοί, κι εκείνoυ συμπεριλαμβανομένου – τάζουν προεκλογικά “λαγούς με πετραχήλια”, αλλά, όταν εκλεγούν, αλλάζουν τροπάριο». Η Λεπέν προσπαθεί να πείσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη πως το κόμμα της πρεσβεύει τη... λάιτ εκδοχή της Άκρας Δεξιάς. Στο εσωτερικό της Γαλλίας όμως το Εθνικό Μέτωπο εξακολουθεί να παραμένει ένα φασιστικό, ξενοφοβικό κόμμα, με παρακλάδια μικρότερες νεοναζιστικές οργανώσεις, τις οποίες όμως δημοσίως καταδικάζει μετά βδελυγμίας; Σύμφωνα με τη Μαρία Δεναξά, «το Μέτωπο έχει διασυνδέσεις με μικρότερες νεοναζιστικές οργανώσεις, όπως είναι η Generation Identitaire (Γενιά με Ταυτότητα), της οποίας αρκετά συχνά μέλη περιπολούν στα αστικά κέντρα κυνηγώντας “αποβράσματα”, όπως αποκαλούν τους μετανάστες. Είναι μια οργάνωση σαν τη Χρυσή Αυγή, την οποία η Λεπέν καταδικάζει στην προσπάθειά της να κάνει πιο λάιτ τη γαλλική Άκρα Δεξιά». Ωστόσο «ρεπορτάζ πολλών ΜΜΕ έχουν αποδείξει ότι το Εθνικό Μέτωπο και η σκληρή φασιστική και ξενοφοβική Ακροδεξιά είναι συγκοινωνούντα δοχεία». Απήχηση Πώς εξηγείται η εντυπωσιακή άνοδος του Εθνικού Μετώπου στη φτωχή Βόρεια Γαλλία; Η απήχησή του έχει ανάλογη ανταπόκριση στις αστικές περιοχές και τον επιχειρηματικό κόσμο; Σύμφωνα με την Ελληνίδα δημοσιογράφο, «η Βόρεια Γαλλία είναι από τις φτωχότερες περιοχές της χώρας, με μεγάλη ανεργία και κατά συνέπεια πολλά προβλήματα. Αν προστεθεί και το θέμα της μετανάστευσης, με όλα όσα συμβαίνουν στο Καλαί και όχι μόνο, τότε έχεις την κατάλληλη ατμόσφαιρα διείσδυσης της ακροδεξιάς λογικής. Τα τελευταία χρόνια, περισσότερο σ’ αυτές τις εκλογές, διαπιστώσαμε ότι η απήχηση του Εθνικού Μετώπου στις αστικές περιοχές και τον επιχειρηματικό κόσμο παίρνει σημαντικές διαστάσεις. Αρκετοί άλλοι δείχνουν ότι έχουν απενοχοποιήσει το Εθνικό Μέτωπο και τάσσονται πλέον ανοιχτά υπέρ του. Η Λεπέν κατάφερε να αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές εκείνων των Γάλλων που βιώνουν την κρίση, με τα επακόλουθα της λιτότητας, της ανεργίας, της υψηλής φορολόγησης και παράλληλα την παρακμή της χώρας τους σαν δεινά που δημιουργήθηκαν από τους άλλους». Λάθη Πώς βλέπει διαχρονικά ο Γάλλος τον μετανάστη και πώς ο μετανάστης τον Γάλλο; Στη Γαλλία συνυπάρχουν από τη μια πλευρά το αποικιοκρατικό παρελθόν και ο «παραδοσιακός» γαλλικός εθνικισμός και από την άλλη η παράδοση της ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της απρόσκοπτης έκφρασης – η Γαλλία του Βολταίρου, του Πικάσο, του Σαρτρ, της Μποβουάρ, του Μάη του ’68. Σαφέστατα η Γαλλία, ως μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη, είχε τις αποικίες της. Και «πλήρωσε αυτά τα λάθη της πολύ ακριβά, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την Ινδοκίνα και την Αλγερία. Από την άλλη όμως έμαθαν. Και έμαθαν πολλά. Αυτό που συμβαίνει στη Γαλλία δεν έχει να κάνει με εθνικισμό, αλλά με τον φόβο για το αύριο. Η ψήφος στη Λεπέν, π.χ., προέρχεται ως κίνητρο πρωταρχικώς από τον φόβο και δευτερευόντως από την οικονομική κρίση. Νομίζω πως το μεγαλύτερο πρόβλημα των Γάλλων δεν είναι ούτε οι πρόσφυγες ούτε οι μετανάστες. Είναι η “γερμανοκρατούμενη” Ευρώπη που στραγγαλίζει τους πολίτες της». Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στα υψηλά ποσοστά αποχής στις πρόσφατες εκλογές, καθώς και στην απαξίωση από τη γαλλική κοινή γνώμη των παραδοσιακών παρατάξεων του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου». Οι ρεπουπλικανοί είναι στην ουσία διασπασμένοι, με την καρικατούρα που λέγεται Σαρκοζί να μην πείθει πλέον, ενώ οι σοσιαλιστές προσπαθούν να περισώσουν τα συντρίμμια που έχουν αφήσει οι χειρισμοί του Ολάντ στα εσωτερικά ζητήματα της Γαλλίας. Είναι λοιπόν λογική η αποχή των Γάλλων από τα κοινά, αλλά και η απόρριψη των κομμάτων; «Πάντα στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών η αποχή άγγιζε το 50%. Αυτή η κίνηση μεταφράζεται ως έκφραση δυσαρέσκειας και προειδοποίησης προς τους κυβερνώντες. Τα πράγματα σήμερα έχουν γίνει ακόμη πιο σοβαρά διότι ο Σαρκοζί και η στρατηγική του στα μάτια των ρεπουμπλικανών και των Γάλλων φαντάζουν ξεπερασμένα. Από την άλλη, σοσιαλιστές και Αριστερά βρέθηκαν καταπλακωμένοι στα συντρίμμια των οραμάτων του Ολάντ, τα οποία αποδείχθηκαν φύκια αντί μεταξωτές κορδέλες. Έτσι ο δρόμος της Λεπέν και της κάθε Λεπέν είναι σχετικά εύκολος».ΠαρίσιΜαρίν ΛεπένΓαλλίαΜαρία ΔεναξάΕθνικό ΜέτωποIssue: 1895Issue date: 17-12-2015Has video: