Η προστασία των Πανεπιστημίων (επιστολή κυρίως προς τους φοιτητές)

Επωνύμως

 

Πριν λίγες ημέρες γίναμε μάρτυρες επίθεσης και αποτρόπαιας συμπεριφοράς εναντίον του Πρυτάνεως του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.  Βεβαίως αυτό δεν «ξεχείλισε το ποτήρι», το ποτήρι έχει προ πολλού ξεχειλίσει.  

Η λύση, που υποτίθεται πως έχει ήδη δοθεί, από πλευράς Πολιτείας, ήταν η κατάργηση του «ασύλου των Πανεπιστημίων», με ένα νόμο που καταφανώς δεν λειτούργησε και δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει. Η δυνατότητα που έχουν οι Πρυτάνεις να

καλέσουν τις δυνάμεις καταστολής, αφ’ ενός δεν έχει γίνει κατ’ ουσίαν αποδεκτή μήτε από τις δυνάμεις αυτές  (υπάρχουν παραδείγματα), αφ’ ετέρου δεν τους εξασφαλίζει προσωπική ασφάλεια (επισημαίνω πως ο μισθός τους δεν αρκεί για να αλλάζουν διαρκώς αυτοκίνητο…).

Τώρα η Πολιτεία ετοιμάζεται να δημιουργήσει ειδικό σώμα προστασίας,  ανεξάρτητο της ακαδημαϊκής κοινότητος. Συντασσόμενος με τη σχετική ανακοίνωση της συνόδου των Πρυτάνεων, θεωρώ προφανές πως έτσι καταλύεται η αυτονομία των Πανεπιστημίων, εν πολλοίς το κύρος και ο ρόλος τους, όπως αυτά   εκπήγαζαν από τον τρόπο της μέχρι τώρα λειτουργίας τους.

Είχα παλαιότερα προτείνει   να μη καταργηθεί το άσυλο των Πανεπιστημίων, αλλά να τύχει ενεργούς προστασίας από τους φοιτητές του. Τούτο γιατί το άσυλο έχει προ πολλού καταργηθεί εκ των ένδον. Δυστυχώς  όμως, αυτό δεν κατέστη δυνατόν να γίνει, φαντάζομαι δεν συζητήθηκε καν, πέραν κάποιων αποτυχημένων ενεργειών μου σε επίπεδο Σχολής (στην άνω των 15 ετών θητεία μου σε διοικητικές θέσεις). Όταν μάλιστα είχα προσκαλέσει σε μία τηλεοπτική εκπομπή, του ιδιωτικού καναλιού «Αίτιον-τηλεόραση», όλους τους τότε επί κεφαλής των φοιτητικών παρατάξεων και το είχα θέσει αυτό ως θέμα, απλώς κατεγράφη η πλήρης ασυμφωνία τους. 

Για μια πραγματική «ελεύθερη διακίνηση ιδεών», απαιτείται πρωτίστως προστασία του Πανεπιστημίου από τις ένδον -ή τις εμφανιζόμενες ως ένδον- επιθέσεις εναντίον του. Απαιτείται   συνέργεια όλων των φοιτητικών παρατάξεων, προϋπόθεση της οποίας είναι η δημιουργία ενιαίου  φοιτητικού Συλλόγου, όπως ήταν η παλαιά ΕΦΕΕ (το καταστατικό της οποίας είχε αρχικώς συντάξει ο Στέλιος Ράμφος).

Δυστυχώς όμως από τη δεκαετία του -80 μέχρι σήμερα, οι φοιτητικές παρατάξεις αποτελούν αποτύπωμα της φαυλότητας των κομματικών παρατάξεων του τις στηρίζουν, για να μη πούμε ελέγχουν απολύτως.

Τώρα όμως «έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι».  Η προ των πυλών εγκαθίδρυση και στην Ελλάδα ιδιωτικών Πανεπιστημίων, δεν  θα απαξιώσει μόνο τα δημόσια Πανεπιστήμια  -που βιάζονται να απαξιωθούν από μόνα τους- αλλά σχεδόν θα τα καταργήσει. Άλλωστε η ιδιωτική εκπαίδευση ήδη βρίσκεται εγκατεστημένη στη χώρα μας, τόσο μέσω    της φοίτησης,  αυτών που έχουν την οικονομική δυνατότητα, σε ιδιωτικά Πανεπιστήμια του εξωτερικού, όσο και μέσω των ιδιωτικών σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μη ξεχνάμε εξέχον στέλεχος «λαϊκού» κόμματος, που δήλωσε πως λόγω οικογενειακής παραδόσεως στέλνει το παιδί του/της σε «καλό σχολείο»,  βέβαια ομοίως συμβαίνει και με τα τέκνα των εξεχόντων στελεχών  όλων των   ένθεν κακείθεν κομμάτων, δηλαδή των δήθεν ένθεν κακείθεν κομμάτων.

Με άλλα λόγια πρέπει αμέσως τώρα, είτε όλες οι φοιτητικές παρατάξεις να έρθουν σε συνεννόηση και να αναλάβουν ενεργώς την υπεράσπιση και διαφύλαξη του Πανεπιστημιακού ασύλου (τους), είτε το δημόσιο Πανεπιστήμιο να μετατραπεί σε δημόσια υπηρεσία, όπως όλες οι άλλες. Να προστατεύεται δηλαδή από την αστυνομία, που όπως αδιαφορεί για τη γνώμη του Διευθυντή του υποκαταστήματος της Εφορίας, έτσι θα αδιαφορεί και για τον Πρύτανη.

Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος για να εξακολουθεί να υπάρχει ελκυστικό δημόσιο Πανεπιστήμιο. Η υποβάθμισή των δημοσίων Πανεπιστημίων και των λοιπών Ιδρυμάτων δημόσιας εκπαίδευσης,  σημαίνει στέρηση της δυνατότητας να σπουδάσουν σωστά οι  φοιτητές που  δεν  έχουν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν αλλού. Όταν παλαιότερα είχαν «καταληφθεί» για μήνες τα δημόσια Λύκεια, την άλλη χρονιά αυξήθηκαν οι εγγραφές στα ιδιωτικά σχολεία. Ομοίως θα γίνει με την αργά ή γρήγορα ίδρυση και στην Ελλάδα ιδιωτικών Πανεπιστημίων, πέραν δηλαδή των ακριβότερων του εξωτερικού. 

Κάνουμε έκκληση προς το Υπουργείο Παιδείας,  στους σημερινούς σχεδιασμούς του να ακολουθήσει τη μέση οδό. Να έρθει δηλαδή  σε επικοινωνία με όλες τις φοιτητικές παρατάξεις ή καλλίτερα με τα κόμματα που τις ελέγχουν, προτείνοντας   συνέργεια κράτους και φοιτητών, με όρους πάντα προστασίας  της Πανεπιστημιακής αυτονομίας και αυτοδιαχείρισης. Οφείλουμε να προστατεύσουμε το κύρος τους και το ρόλο τους. Η όποια συνεργασία με τις διοικήσεις των Πανεπιστημίων και μόνον,  δεν θα οδηγήσει πουθενά.  Τουλάχιστον ας το προσπαθήσει..…..

πανεπιστήμιαπολιτείαΚυβέρνησηπαιδείαυπουργείο ΠαιδείαςHas video: Exclude from popular: 0