Η κυβέρνηση αποφάσισε: Ρεύμα μόνο για όσους αντέχουν να πληρώνουν

07:01 28/5/2025 - Πηγή: Το Ποντικι

Η απόφαση της ΔΕΗ για τη μείωση της «φτηνής» ζώνης κατανάλωσης ρεύματος (από 500 κιλοβατώρες το μήνα, το όριο πέφτει στις 200) δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Είναι η απόλυτη προσαρμογή στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εδώ και δύο δεκαετίες μετατρέπει την ενέργεια από δημόσιο αγαθό σε χρηματιστηριακό προϊόν.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από λέξεις. Η «πράσινη μετάβαση», το Χρηματιστήριο Ενέργειας, το Σύστημα Εμπορίας Ρύπων (ETS) και οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι τεχνικές μεταρρυθμίσεις. Είναι πολιτικές επιλογές υπέρ

των λίγων – των ομίλων ενέργειας, των funds και των εγχώριων επιχειρηματικών ελίτ.

Κι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση χαράσσει τη στρατηγική, η κυβέρνηση της χώρας μας είναι ο πρόθυμος εφαρμοστής της. Δεν φτάνει που ξεπούλησε τη ΔΕΗ, αλλά αποφάσισε και ότι οι τιμές του ρεύματος στην Ελλάδα θα καθορίζονται αποκλειστικά από το καρτέλ των παρόχων ενέργειας , με όποιον τρόπο και όποιο ύψος θέλουν αυτοί. Πλήρης απελευθέρωση, δηλαδή πλήρης ασυδοσία.

Κι όχι μόνο αυτό. Την ώρα που τα νοικοκυριά δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς, η κυβέρνηση έβαζε «επιδότηση» όχι στους πολίτες, αλλά στους παρόχους! Έδινε χρήμα δημόσιο για να καλύψει τις αυξήσεις που οι ίδιοι προκάλεσαν, δίνοντας τους τη δυνατότητα να αισχροκερδούν με κρατική σφραγίδα. Μια τεράστια αναδιανομή πλούτου: από τον φορολογούμενο στα ταμεία των ενεργειακών εταιρειών.

Πού ακούστηκε να αποφασίζονται οι τιμές ενός βασικού αγαθού, όπως το ρεύμα, όχι από το κράτος με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά από εταιρείες που κυνηγούν μόνο το κέρδος; Και μάλιστα, με τους ίδιους να επιδοτούνται για να μας… ληστεύουν πιο «μαλακά».

Η λεγόμενη «βοήθεια» προς τα νοικοκυριά ήταν μια επικοινωνιακή φούσκα. Οι επιδοτήσεις κατευθύνθηκαν σε λίγες πολυεθνικές και τους συνεργάτες τους, όχι στα φτωχά νοικοκυριά. Ήταν «ανακούφιση» για τα μάτια, και «χρυσό συμβόλαιο» για τους κερδοσκόπους.

Η λύση δεν είναι άλλη μία «επιδότηση», είναι σύγκρουση με το σύστημα.

Απέναντι σ’ αυτό το καθεστώς λεηλασίας με κρατική βούλα, η απάντηση δεν μπορεί να είναι παθητική. Χρειάζεται συλλογική διεκδίκηση και ρήξη:

Κατάργηση του καρτέλ των παρόχων , με έλεγχο τιμών από το κράτος.Εθνικοποίηση της ΔΕΗ και όλων των στρατηγικών ενεργειακών υποδομών.Διαγραφή χρεών για ευάλωτα νοικοκυριά και κοινωνικά τιμολόγια για όλους.Κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και έξοδος από το ευρωπαϊκό ενεργειακό πλαίσιο που γεννά αισχροκέρδεια.

Δεν μπορούμε να ζούμε με το άγχος του ρεύματος. Δεν είναι «κανονικό» να φοβόμαστε να ανοίξουμε το φως ή να βάλουμε πλυντήριο. Είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών και άρα, μπορεί και πρέπει να ανατραπεί.

Η ενέργεια είναι δικαίωμα. Κι αυτό δεν διαπραγματεύεται.

*Η Ιωάννα Λιούτα είναι Πολιτική και Οικονομική Αναλύτρια

Διαβάστε επίσης

Oι επιλογές του Τραμπ, θα επηρεάσουν αρνητικά και την χώρα μας

Aξιολόγηση των Δημοσίων Υπηρεσιών: Εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι

Περί ΟΠΕΚΕΠΕ και άλλων τεράτων

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords